Το… ψυχολογικό του Ολυμπιακού και το λάθος

Αν υπήρχε το ιδανικότερο παιχνίδι για τον Παναθηναϊκό για να βγει από τα προβλήματά του και να γυρίσει εντελώς το κλίμα μετά τις ήττες του στην Ευρωλίγκα και κυρίως στο κύπελλο από την ΑΕΚ, αυτό ήταν το αποψινό. Ήταν φανερό και αποδείχθηκε για μία ακόμα φορά, πως έχει πάντα τον τρόπο και χωρίς ιδιαίτερο… κόπο να επιβάλλεται απέναντι στον Ολυμπιακό, ακόμα και αν πριν από το τζάμπολ ο αντίπαλός του «πατάει» συνολικά καλύτερα και εμφανίζει πιο άρτια αγωνιστική εικόνα. «So what?», όπως δίκαια θα αναρωτιούνται οι Αμερικανοί των «πράσινων», που παίζουν και τον κυριότερο ρόλο στην αγωνιστική ευημερία.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Γκιστ, Καλάθης, Σινγκλετον, Γκέιμπριελ έχουν φάει με το… κουτάλι τις νίκες απέναντι στον Ολυμπιακό, ο Λοτζέσκι ξέρει πολύ καλά την ψυχολογία αυτών των αγώνων και από τη στιγμή που είχαν και τεράστια συμβολή και βοήθεια από τον παράγοντα «Χ» του αγώνα, Λούκας Λεκαβίτσιους, δεν ήταν δύσκολο να εφαρμόσουν για μία ακόμα φορά το εξαιρετικό πλάνο του κόουτς Πασκουάλ, ο οποίος κυριαρχεί κατά κράτος στα τελευταία παιχνίδια του αντιπάλου του και να γυρίσουν το… χαρτί. Κυρίως της ψυχολογίας, που στην ελληνική πραγματικότητα, φτιάχνεται, καλώς ή κακώς, από τα αποτελέσματα των ντέρμπι «αιωνίων». Ο Παναθηναϊκός, εκτός από την εκμετάλλευση του προσωπικού ταλέντου των παικτών του (νίκησαν με μόλις 7 ασίστ) έκλεισε εξαιρετικά τους διαδρόμους, η μπάλα δεν πέρασε στα βασικά ατού Μιλουτίνοφ και Πρίντεζη. Όποτε πήγαινε, οι δύο τους ήταν πολύ άστοχοι και εκεί το μεγάλο πλεονέκτημα στο «5», πήγε περίπατο.

Την ίδια ώρα, ο Ολυμπιακός δεν πήρε για ένα ακόμα βράδυ τίποτα από τον Ρόμπερτς, σε σημείο έντονου προβληματισμού για το πόσο ακόμα μπορεί να τον περιμένει και είχε σε κάκιστη βραδιά παίκτες που ξέρουν αυτά τα παιχνίδια πολύ καλά, όπως ο Παπανικολάου. Με λάθος πλάνο, έντονη πίεση που, εκτός όλων των άλλων, προέρχεται και από τα συνεχόμενα «διπλά» των πράσινων στο ΣΕΦ, με ελάχιστη βοήθεια από τον πάγκο, ατολμία και έλλειψη καθαρού μυαλού, χρειαζόταν απλά ένας υποφερτός Παναθηναϊκός για να επικρατήσει. Παρότι ο Καλάθης ήταν κακός και ο Παππάς σκιά του εαυτού του και χωρίς να χρειαστεί κάποιους πλην Λεκαβίτσιους, να κάνει το παιχνίδι της ζωής του. Έβαλαν όμως όλοι λιθαράκια. Με προεξέχοντα τον Γκιστ, ακολούθησαν οι Λοτζέσκι, Γκέιμπριελ, Αντετοκούνμπο και Βουγιούκας.

Ο Παναθηναϊκός «αγόρασε» χρόνο και πιθανότατα με μία διορθωτική κίνηση να βοηθηθεί ακόμα περισσότερο και κυρίως μετέφερε την καυτή πατάτα στον Ολυμπιακό. Παρότι οι «ερυθρόλευκοι» έχουν ρεκόρ 4-2 και οι «πράσινοι» 3-3 (έχοντας βγάλει πιο δύσκολο πρόγραμμα) η ήττα από τον «αιώνιο» πάντα πονάει περισσότερο και προκαλεί αντιδράσεις. Και όταν είναι τρεις σερί στο ΣΕΦ και με κάκιστο μπάσκετ, λογικό να πονάει ακόμα περισσότερο. Ασφαλώς, βρισκόμαστε μόλις στις αρχές Νοεμβρίου και το ίδιο ισχύει και για τον Παναθηναϊκό που μέχρι χθες κάποιοι οπαδοί των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ζητούσαν το… κεφάλι του Πασκουάλ. Αν είναι δυνατόν…

Στην ίδια θέση, βρίσκεται πλέον ο κόουτς Σφαιρόπουλος. Μία μικρή μερίδα οπαδών, που συνήθως δεν έρχονται στο ΣΕΦ, φώναξαν το όνομα του συνεργάτη του, Μιλαν Τόμιτς. Κάποιοι άλλοι μεμονωμένα, απαίτησαν από τους αδελφούς Αγγελόπουλους να βάλουν περισσότερα λεφτά. Λες και αυτά έπαιξαν μπάσκετ απόψε ή κυρίως δεν είναι αμέτρητα αυτά που έχουν βάλει τόσα χρόνια. Στο κρίσιμο σταυροδρόμι που δεδομένα θα έμπαινε ο Ολυμπιακός σε περίπτωση ήττας απόψε, οι αποφάσεις ανήκουν στους διοικητικούς του ηγέτες. Ασφαλώς και αυτό που παρουσιάζει ως τώρα η ομάδα δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες, όμως είναι εξαιρετικά νωρίς για να κριθεί το οτιδήποτε. Απλά η πίεση και η αναγκαιότητα για θεαματικά αποτελέσματα κυρίως στον τρόπο παιχνιδιού, είναι πλέον μεγάλη και κατανοητή. Όσο και αν υπάρχει η δικαιολογία της απουσίας του Σπανούλη.

Η εν θερμώ αποφάσεις όμως δεν αρμόζουν σε μία ομάδα τέτοιου μεγέθους και οι Αγγελόπουλοι το έχουν αποδείξει πολλάκις στην θητεία τους. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται μπόλικη δουλειά, περισυλλογή, ανασύνταξη, αλλά κυρίως ψυχολογική στήριξη όταν αντιμετωπίζει τον Παναθηναϊκό, για να μη βάζει ο ίδιος προβλήματα που ίσως δεν υπάρχουν στον εαυτό του. Υπάρχει και μια άλλη στήριξη που δεδομένα θα έχει από τους επτά-οκτώ χιλιάδες μόνιμους στο ΣΕΦ, αλλά η αλήθεια είναι πως και αυτών η υπομονή εξαντλείται. Το θετικό, είναι πως οι «ερυθρόλευκοι», έχουν βγει πολύ πιο δυνατοί σχεδόν από όλες τις κρίσεις που αντιμετώπισαν, διότι έτσι είναι φτιαγμένοι.

Αυτή τη φορά, ίσως το εμπόδιο να είναι υψηλότερο από ποτέ…