Όταν πιτσιρικάδες κατοικοεδρεύαμε στα μαγαζιά ηλεκτρονικών παιχνιδιών (γνωστά και ως… ουφάδικα), οι αγωνίες μας ήταν δύο. Η μία μήπως μπουκάρει η αστυνομία και μας ζητήσει ταυτότητα, ανήλικοι γαρ και η δεύτερη, όταν μας είχε απομείνει ένα και μόνο… κανονάκι ή αν θέλετε ζωή και οι 20 δραχμές μας ήταν έτοιμες προς… φάγωμα. Κάπως έτσι αισθανόταν και ο Ολυμπιακός πριν το τζάμπολ (η σημειολογία ας μη συνδεθεί με τα, απαράδεκτα , που έγιναν και πάλι έξω από το γήπεδο με τα ΜΑΤ), όμως ίσως κόντρα στη λογική, μετέτρεψε το άγχος του «νικάω ή λέω αντίο» στο καλύτερό του επιθετικό παιχνίδι στη σειρά.
Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Η δύσκολη στιγμή στην οποία βρισκόταν, λειτούργησε λοιπόν δημιουργικά και οδήγησε σε μία δίκαιη νίκη (όπως και όλες ως τώρα στους τελικούς), απέναντι σε έναν Παναθηναϊκό που αν εξαιρέσει κανείς το τρίτο δεκάλεπτο όπου λίγο έλλειψε να βρεθεί προ των πυλών ενός ακόμα τίτλου μέσα στο ΣΕΦ, έδειχνε να λειτουργεί υπό την ασφάλεια του πέμπτου αγώνα στη θαλπωρή του σπιτιού του. Ο Ολυμπιακός, παρότι είχε μονο τους 6000 πιστούς όλης της χρονιάς στην εξέδρα (ίσως πιο δικαιολογημένα από ποτέ για πολλούς λόγους, εκτός από το ενδεχόμενο του τελευταίου αγώνα του Βασίλη Σπανούλη με την «ερυθρόλευκη» στο ΣΕΦ), έβγαλε αντίδραση, δεν έχασε τη συγκέντρωσή του όταν το +14 έγινε +3 σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και με πολλούς περισσότερους πρωταγωνιστές, έχει μία ακόμα ευκαιρία για τον τίτλο.
Τουλάχιστον δεν έπεσε… αμαχητί, όπως περίμεναν οι περισσότεροι πριν τους τελικούς και κυρίως μετά το «πράσινο» 1-1 μία εβδομάδα πριν. Γιατί έγινε αυτό αγωνιστικά; Πρώτον γιατί οι μέχρι χθες 66,3 πόντοι μέσο όρο στους τελικούς έγιναν 92. Με 59% στο δίποντο, 9/25 τρίποντα, ενώ θα μπορούσε να έχει πιάσει και… 100άρα, αν δεν έχανε 13 βολές (απαράδεκτο και μοιραίο αν επαναληφθεί την Κυριακή). Η μπάλα κυκλοφορούσε πιο γρήγορα, η κίνηση χωρίς αυτή ήταν καλύτερη και η στόχευση-αποστάσεις σε πολύ υψηλό επίπεδο. Εκτός των Σπανούλη και Πρίντεζη οι οποίοι έδωσαν στην αρχή το έναυσμα όντας εύστοχοι σε drive, οι άφαντοι στους δύο προηγούμενους τελικούς, Ρόμπερτς, Στρέλνιες και Μάντζαρης πέτυχαν μαζί 34 πόντους και δημιούργησαν 6 από τις 15 ασίστ. Βάλτε στην εξίσωση και τον καταπληκτικό σε όλο το γήπεδο και σε όλες τις δουλειές Παπανικολάου, μαζί με την διαστημική μετά από καιρό εμφάνιση του ΜακΛίν και θα καταλάβετε γιατί το κοντέρ έγραψε 92 και το… κανονάκι δε χάθηκε.
Στην άμυνα, οι «ερυθρόλευκοι» διαφοροποίησαν σε μεγάλο βαθμό την τακτική τους, καθώς επέλεξαν να μην πάνε σε συνεχόμενες αλλαγές στα σκριν, ώστε να δημιουργούνται λιγότερα μις ματς. Με αυτό τον τρόπο και τα προσωπικά μαρκαρίσματα, περιόρισαν τη δημιουργία του Καλάθη στις μόλις 2 ασίστ και την συνολική των «πράσινων» στις 8 (!). Παράλληλα, εξουδετέρωσαν σε μεγάλο βαθμό τον Τζέιμς οδηγώντας τον σε 4/16 σουτ. Αυτό, τους βοήθησε να ελέγξουν τον ρυθμό και να μην τους στοιχίσει το σε βάρος τους 16-9 στο «ανοικτό» γήπεδο. Στα ριμπάουντ, ο Ολυμπιακός εκτός του ότι ήταν κυρίαρχος συνολικά (44-30), ανανέωσε 14 φορές κατοχή έναντι 9 του Παναθηναϊκού, τονώνοντας την έτσι και αλλιώς καλύτερη ψυχολογία που είχαν από το πρώτο δευτερόλεπτο.
Σε ένα παιχνίδι όπου σφυρίχτηκαν, ακατανόητα, 65 φάουλ, με λάθη εκατέρωθεν από τους διαιτητές (το ότι φωνάζουν και οι δύο, έστω και αν υπάγεται στη δημιουργία… κλίματος για τη μητέρα των μαχών, λέει πολλά), ο Ολυμπιακός ευτύχισε η κατανομή τους, αλλά και το πολύ καλό rotation του Σφαιρόπουλου να απλωθεί, σε αντίθεση με τον Παναθηναϊκό που έχασε σε κρίσιμο σημείο με «4» τους Καλάθη-Λοτζέσκι και λόγω φάουλ (που έγιναν) δε βρήκαν ρυθμό Σίνγκλετον και Ρίβερς.
Πλέον, την Κυριακή θα «μιλήσει» αυτός που το θέλει περισσότερο και θα διαχειριστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα συναισθήματα που δημιούργησε το τέταρτο παιχνίδι. Ο Παναθηναϊκός με 18 χιλιάδες πιστούς του ασφαλώς και είναι φαβορί, όμως και ο Ολυμπιακός έχει τις δικές του πιθανότητες, ιδιαίτερα αν μπορέσει να παίξει το ίδιο μπάσκετ με το game 4, βγάλει από το μυαλό του τους εξωγενείς παράγοντες και αντέξει στην πίεση, βάζοντας παράλληλα περισσότερη στους γηπεδούχους που έχουν ελαφρώς πιο πολυ «πρέπει», λόγω πλεονεκτήματος. Κυνηγούν κάτι φαινομενικά ακατόρθωτο μετά από μία χρονιά γεμάτη πληγές σε όλα τα επίπεδα και κάτι που δεν έχουν ξανακάνει στην ιστορία των πλέι οφ, να νικήσουν τους «πράσινους» σε πέμπτο ματς στην έδρα τους.
Σαράντα λεπτά έμειναν…