Έχει κάνει το όνομά του συνώνυμο της επιτυχίας. Αποτελεί ένα από τα πρόσωπα που έβαλαν το ελληνικό πόλο στα σπίτια και τις καρδιές όλων των φιλάθλων και μετέτρεψε την Εθνική ανδρών σε μια από τις πιο πετυχημένες ομάδες όλων των εποχών. Ο Θοδωρής Βλάχος έχει συνδεθεί με όλα τα αθλητικά κλισέ των επιτυχιών.
Το 2023 ήταν η χρονιά που όχι μόνο επιβεβαίωσε όλα τα παραπάνω, αλλά τα πήγε και ένα βήμα παραπέρα: Μέσα από μία «συγγνώμη» που κανείς δεν περίμενε να ακούσει, μετά τον χαμένο τελικό στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Φουκουόκα, απέδειξε το μεγαλείο της ψυχής τους και επιβεβαίωσε ότι αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του ελληνικού αθλητισμού.
Η «αποτυχία» της δεύτερης θέσης στον κόσμο
Το ταξίδι της Εθνικής πόλο ανδρών για τη μακρινή Φουκουόκα ξεκίνησε με υψηλές προσδοκίες. Το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Βουδαπέστης και το ασημένιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο που είχαν προηγηθεί, καθιστούσαν τη «γαλανόλευκη» ένα από τα φαβορί για το βάθρο. Και το επιβεβαίωσε ηχηρά.
Στη φάση των ομίλων πέρασε «αέρα». Έκανε… ζέσταμα (13-9) απέναντι στην Αυστραλία, συνέχισε με «περίπατο» (18-2) απέναντι στο Καζακστάν και απέδειξε το μέταλλο νικητή με αγωνιώδη νίκη (15-14) απέναντι στις ΗΠΑ.
Με μια ακόμα παθιασμένη εμφάνιση που κρίθηκε στο φινάλε, η Ελλάδα λύγισε (10-9) το Μαυροβούνιο και τσέκαρε το εισιτήριο για τους «4» του κόσμου, όπου καθήλωσε (13-7) με εμβληματική εμφάνιση τη Σερβία.
Και από εκεί… τελικός με την Ουγγαρία. Η Ελλάδα έφτασε στο τελευταίο παιχνίδι του Παγκόσμιου πρωταθλήματος έχοντας ήδη ξεπεράσει τον εαυτό της. Στην τροπαιοθήκη της είχε τρία μετάλλια, όλα χάλκινα. Στη Φουκουόκα έφτασε για πρώτη φορά στην τελική μάχη για το χρυσό. Η ιστορία είχε γραφτεί, έμενε να μάθουμε σε ποια θέση του βάθρου θα ανέβαινε η ελληνική σημαία.
Σάββατο 29 Ιουλίου 2023, στις 12:00 το μεσημέρι, ολόκληρη η Ελλάδα συντονίστηκε με την ψυχή της ομάδας του Θοδωρή Βλάχου. Το ματς ήταν συγκλονιστικό, χαρακτηριστικό του πάθους των δύο ομάδων για το χρυσό. Η «γαλανόλευκη» τα έδωσε όλα, αλλά το αποτέλεσμα δεν τη δικαίωσε: Η Ουγγαρία στέφθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια λυγίζοντας στα πέναλτι την Ελλάδα, που έγινε για πρώτη φορά στην ιστορία της δευτεραθλήτρια κόσμου.
Η διήγηση θα μπορούσε να είχε τελειώσει εκεί. Με την επιτυχία της δεύτερης θέσης και το χειροκρότημα για την κατάθεση ψυχής αυτής της ομάδας, που έκανε τους Έλληνες να ανυπομονούν για την επόμενη μεγάλη διοργάνωση.
Η ιστορία, όμως, άλλαξε από μια στιγμή, που οδήγησε τον Θοδωρή Βλάχο να πει την πιο αφοπλιστική «συγγνώμη» που έχει ακουστεί στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού.
Το τάιμ άουτ που ίσως άλλαζε τα πάντα
Ο τελικός ήταν συγκλονιστικός. Η Ελλάδα, που είχε καταφέρει να προηγηθεί (για πρώτη φορά στο ματς μετά το 1-0) στην έναρξη του τρίτου οκταλέπτου, βρέθηκε να κυνηγάει ξανά. Αποδείχτηκε πως δεν ήταν στη φύση αυτής της ομάδας να τα παρατήσει. Βρήκε απάντηση σε κάθε προβάδισμα των Μαγυάρων, ισοφάρισε τρεις φορές και το σκορ «κόλλησε» στο 10-10, τρία λεπτά πριν το φινάλε.
Μια ώρα αγώνα είχε κυλήσει βασανιστικά. Οι ευκαιρίες διαδέχονταν η μία την άλλη και 37 δευτερόλεπτα πριν το φινάλε, έγινε η επίμαχη φάση, που θα άνοιγε τη συζήτηση. Ο Γιάννης Φουντούλης έκλεψε την μπάλα και κέρδισε αποβολή, η Ελλάδα βγήκε στην κόντρα και ο Θοδωρής Βλάχος ζήτησε τάιμ άουτ, σταματώντας την επίθεση.
«Sorry, παιδιά», ακούγεται να λέει λίγα δευτερόλεπτα μετά στους παίκτες του. Ακόμα και τότε ελάχιστοι μπορούσαν να καταλάβουν το βάρος που σήκωνε στις πλάτες του. Κανείς δεν ξέρει πώς επηρέασε το παιχνίδι η απόφασή του, τι θα είχε συμβεί… αν. Όταν τελείωσε, όμως, το ματς, φρόντισε ο ίδιος να κάνει πολύ ξεκάθαρα τα συναισθήματά του.
«Θα με στοιχειώνει για πάντα»
Ο Νίκος Γκομώλης, που έχει αναλάβει τη δημοσιογραφική κάλυψη στη μεικτή ζώνη, καλεί τον ομοσπονδιακό προπονητή για το flash interview. Ο Θοδωρής Βλάχος φαίνεται φορτισμένος, οι κινήσεις του είναι αμήχανες. Προσπαθεί να μιλήσει, αλλά του βγαίνει κάτι σαν λυγμός.
«Δεν μπορώ. Συγγνώμη, δεν μπορώ να μιλήσω», λέει βουρκωμένος και προκαλεί ανατριχίλα. «Οφείλω μια συγγνώμη στα παιδιά. Έκανα το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου σε μια φάση η οποία θα έκρινε τον τελικό. Πήρα τάιμ άουτ στο τέλος, ήταν η χειρότερη φάση της ζωής μου στην πιο σπουδαία στιγμή της Εθνικής. Συγγνώμη από τα παιδιά και από όλον τον κόσμο».
Αφοπλιστικά ειλικρινής, σε μια στιγμή έντονης συγκινησιακής φόρτισης, πήρε πάνω του την ευθύνη για την απώλεια του χρυσού μεταλλίου, για κάτι που πιθανότατα δεν θα τον κατηγορούσε κανείς.
Μέσα από όλη αυτή τη διαδρομή στη μακρινή Φουκουόκα, ο Θοδωρής Βλάχος και οι παίκτες του επιβεβαίωσαν με κάθε τρόπο ότι το πόλο είναι το εθνικό μας άθλημα, κάνοντας τους πάντες να ανυπομονούν για την επόμενη μεγάλη περιπέτεια: Τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.
