Για τον Ολυμπιακό των οκτώ νικών στα εννέα τελευταία παιχνίδια στην Ευρωλίγκα, η αποστολή στο Μιλάνο κόντρα στην ουραγό και ασύνδετη αγωνιστικά Αρμάνι, μοιάζει φαινομενικά εύκολη. Και πώς όχι, όταν έχει ρεκόρ 13-5 και η αντίπαλός του μετρά αντίστροφη συγκομιδή 5-13 και όταν οι «ερυθρόλευκοι» έχουν περάσει από πολύ ισχυρότερες έδρες όπως το ΟΑΚΑ, η Βαρκελώνη και η Βιτόρια. Είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα για τους πρωταθλητές; Όπως πάντα το νόμισμα έχει δύο όψεις.
Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Η πρώτη λέει πως αν ο Ολυμπιακός παρουσιαστεί όπως το τελευταίο διάστημα στις ευρωπαϊκές του υποχρεώσεις σοβαρός, συγκεντρωμένος και χωρίς διάθεση για «δώρα», θα περάσει εύκολα ή δύσκολα νικηφόρα από το «Mediolanum Forum». Η Αρμάνι δέχεται 86 πόντους μέσο όρο μπροστά στο κοινό της και 88,5 γενικότερα στη διοργάνωση, επιδόσεις που την κατατάσσουν στην τελευταία θέση της σχετικής λίστας στην διοργάνωση. Ακόμα και ο επιθετικός της μέσος όρος που είναι υψηλός (81 πόντοι), μπορεί κάλλιστα να μειωθεί αν ο πρωταθλητής Ελλάδας έχει ξανά σύμμαχο τα αμυντικά του αντανακλαστικά, οπότε ακόμα και σε στοιχειωδώς καλή βραδιά να βρεθεί επιθετικά, θα έχει το πάνω χέρι.
Είναι δεδομένο πως ο Σφαιρόπουλος και οι συνεργάτες του έχουν δουλέψει όλες αυτές τις ημέρες στο να βγάλουν από το μυαλό των παικτών πως θα έχουν εύκολη αποστολή επειδή η Αρμάνι έχει ουσιαστικά αποκλειστεί, αφού αυτό πολλές φορές δε σημαίνει απολύτως τίποτα. Το «πρέπει» είναι στην πλευρά του Ολυμπιακού και όταν αυτό δε συνοδεύεται από κατάλληλη πνευματική και αγωνιστική προετοιμασία, μετατρέπεται σε πίεση και άγχος, ή πιο απλά, αντιστρέφει στην άλλη του όψη το νόμισμα. Η πρωταθλήτρια Ιταλίας, θα παίξει για την υστεροφημία της, οι παίκτες της για το παρόν και μέλλον τους στην ομάδα ή τον επόμενο σταθμό της καριέρας τους αντίστοιχα, ενώ όπως και να το κάνουμε, είναι ένα εκτός έδρας παιχνίδι, που πάντα έχει ιδιαιτερότητες.
Καμία ομάδα, ιδιαίτερα όταν είναι γεμάτη με ταλέντο παικτών όπως οι Σάντερς, Σιμόν, Χίκμαν, Ντράγκιτς, Καλνιέτις, Μάτσβαν, ΜακΛιν και Ραντούλιτσα, δεν εγκαταλείπει τον αθλητικό της εγωισμό, ιδιαίτερα όταν αντιμετωπίζει την πιο φορμαρισμένη «παρέα» της διοργάνωσης το τελευταίο διάστημα. Η Αρμάνι των δέκα σερί ηττών, πριν τη πρόσφατη νίκη επί της Γαλατά, θα ψάξει μία νίκη-ψυχολογική ανάταση για την περάτωση των εγχώριων στόχων της και όσο και αν δε φοβίζει με την αγωνιστική σταθερότητά της, ο Ολυμπιακός οφείλει να την σεβαστεί για να μην βρεθεί προ εκπλήξεων. Πρέπει να αποδείξει την αναμφισβήτητη ανωτερότητά του στο παρκέ για να διευρύνει το σερί του και να μπει με το… δεξί στην βατή, για τα δεδομένα, του τετράδα αγώνων που ακολουθεί.
Όσο και αν θα απομένουν οκτώ «στροφές» για το φινάλε, αν οι «ερυθρόλευκοι» κάνουν το απόλυτο απέναντι σε Μιλάνο, Μπάμπεργκ (εντός), Ούνιξ (εκτός) και Ζαλγκίρις (εντός), θα μετατρέψουν πλέον σε mission impossible την θέληση των διωκτών τους να τους βγάλουν από την πρώτη τετράδα και το πλεονέκτημα στα πλέι οφ. Είπαμε όμως, στα ύπουλα να τον… φοβάσαι.
Υ.Γ.: Επειδή του Πάτρικ Γιανγκ του αρέσουν τα… σημειολογικά και επηρεάζεται ψυχολογικά από κάτι τέτοια, δε μπορεί να έχει ξεχάσει την επιβλητική εμφάνιση που έκανε πέρυσι στο ίδιο γήπεδο. Είναι πλέον σε καλή κατάσταση, αλλά χρειάζεται ένα ακόμα «κλικ» για να τα αφήσει οριστικά όλα πίσω και να ξαναγίνει φόβητρο. Νομίζω ήρθε η ώρα…
Υ.Γ.1: Το μόνιμο πρόβλημα με την έδρα των τελικών-παρωδία του κυπέλλου, θα μπορούσε να είχε λυθεί προ πολλού από την ΕΟΚ. Είτε με το να όριζε ένα γήπεδο από το Σεπτέμβριο ανεξαρτήτως ομάδων που θα προκρίνονταν, είτε με το να άλλαζε το καταστατικό και να γίνονταν διπλοί τελικοί. Έτσι θα εξοικονομούσε και περισσότερα χρήματα από τα εισιτήρια. Αλλά που να το σκεφτούν τα… γερασμένα μυαλά μίας ομοσπονδίας, που ακόμα δεν έχει προσλάβει ομοσπονδιακό τεχνικό για να… γλιτώσει δύο-τρία μηνιάτικα;
Follow @ZervasNikolaos