Σαν τότε που δεν λύγιζε ποτέ

Το βράδυ της 18ης Δεκεμβρίου στο ΣΕΦ, το μπάσκετ είχε μία ακόμα ευκαιρία να αποδείξει πως είναι το ομορφότερο άθλημα στον πλανήτη. Το παιχνίδι που δεν δικαιούσαι ποτέ να λες ποτέ και να είσαι προετοιμασμένος για τα πάντα. Ο Ολυμπιακός αποφάσισε να παίξει εκείνος τον τελευταίο ρόλο ή αν θέλετε να πει την τελευταία λέξη στο έργο με την Χίμκι και γέμισε με θετική ψυχολογία, πίστη και ρεαλιστικές πιθανότητες να διεκδικήσει ως το τέλος φέτος την υπέρβαση της εισόδου στα πλέι οφ. Με έναν τρόπο μάλιστα που σχεδόν είχε ξεχάσει στη νέα του εποχή. Την άρνηση στην ήττα…

Πως όμως να έχουν μείνει οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας αυτές οι επικές ανατροπές και οι στιγμές δόξας, όταν οι πρωταγωνιστές τους, είναι ακόμα ζωντανοί και προσπαθούν; Πως γίνεται να υποτιμήσεις ακόμα και στο -9, με 69’’ να απομένουν τους Σπανούλη, Πρίντεζη και Παπανικολάου; Μπορεί να μην έχουν την ικανότητα να το κάνουν συνεχώς, ούτε πλάι τους την ποιότητα του παρελθόντος, όμως είναι τρεις τύποι που έχουν κάνει το φαινομενικά αδύνατο, δυνατό πολλάκις. Βάλτε στην εξίσωση πως έχουν έναν γίγαντα δίπλα τους που από σέρβος έχει γίνει… έλληνας (σ.σ. Μιλουτίνοφ) και θα καταλάβετε, γιατί ο Αλεξέι Σβεντ, θα έπρεπε να είχε μάθει από το πάθημά του το 2012.

Με το σκορ στο 96-87 υπέρ της Χίμκι, ο Ρώσος πλέι μέικερ που ήταν ο κύριος υπεύθυνος για την ανατροπή από το -12, γυρνάει στον πάγκο για το τάιμ άουτ χαμογελαστός και… χαλαρός, σαν όλα να έχουν τελειώσει. Φευ… Ο Ολυμπιακός, αποφάσισε να θυμηθεί τα παλιά και με μπόλικες δόσεις αυταπάρνησης, πείσματος, αλλά και τύχης, έβαλε τρία μεγάλα τρίποντα, έπαιξε δύο μεγάλες άμυνες και το πήγε στην παράταση. Ένα… χαμένο όπως ομολόγησε και ο κόουτς Κεμζούρα παιχνίδι, ξεκινούσε από την αρχή. Ή μάλλον είχε τελειώσει, καθώς στο έξτρα πεντάλεπτο, τίποτα δε μπορούσε να στερήσει από τον Ολυμπιακό αυτή τη νίκη ελπίδας και ψυχολογίας.

Ο Σβεντ έφτασε στα 31 σουτ, χωρίς να υπάρχει η παραμικρή λογική στο παιχνίδι, η Χίμκι έμοιαζε με παιδική χαρά και ο Ολυμπιακός ταξιδεύει το μεσημέρι για το Βελιγράδι, μπολιασμένος με περισσότερη πίστη στις δυνατότητές του. Καλό θα είναι μαζί με αυτή, να κάτσει και να δει στις λίγες ώρες που απομένουν, τι πήγε στραβά από το 27’ μέχρι το 39’ και… αποχώρησε από το γήπεδο. Πόσα λάθη έκαναν όλοι για να μετατραπεί το +12 σε -9, με επί μέρους σκορ 39-18, μέσα σε δώδεκα αγωνιστικά λεπτά. Ανεπίτρεπτο… Ο κόουτς Κεμζούρα, προς τιμήν του ανέλαβε την ευθύνη μετά από νίκη για αυτό το συμβάν, οπότε δεν έχουμε να προσθέσουμε περισσότερα. «Άλλαζα συνεχώς άμυνες και αυτό ίσως μπέρδεψε τους παίκτες».

Είναι φανερό επίσης πως παρότι πιστώνεται την μεταμόρφωση του Ολυμπιακού σε κανονική ομάδα, κάνει λάθη και δεν έχει καταλήξει 100% στις δυάδες και στα σχήματα που τον βολεύουν βάσει του υλικού του. Όμως το ότι παραδέχεται πράγματα, δείχνει σοβαρότητα και διάθεση για βελτίωση. Όσο ο Ολυμπιακός έπαιζε υποφερτή άμυνα και ο κόουτς δεν… ξεχνούσε παίκτες στον πάγκο, όλα έδειχναν… επαγγελματική νίκη. Όταν τα αλλόκοτα σχήματα έβαλαν τον Σβεντ και τον Έβανς στο παιχνίδι, οι «ερυθρόλευκοι» έπαιξαν με τη φωτιά και δεν κάηκαν, χάρη σε αυτά που προαναφέραμε.

Ο Σπανούλης ήταν εκπληκτικός με double-double, ο Πρίντεζης συγκινητικός αγγίζοντας ρεκόρ καριέρας, ο Μιλουτίνοφ παρότι έχασε ρυθμό από τα φάουλ και το αδικαιολόγητο… παρκάρισμα στο πρώτο μέρος, βοήθησε πολύ, όμως ο κρυφός MVP, ήταν για μία ακόμα βραδιά το πολυεργαλείο, Κώστας Παπανικολάου. Θετικές εμφανίσεις και από τους Κόνιαρη-Ριντ, σημαντικό που ο Πολ παρά το 0/6 τρίποντα και τα λάθη του, βρήκε στο τέλος σθένος να βοηθήσει. Σε επίπεδο επιθετικών ριμπάαουντ (13) και σφαλμάτων (12), ο Ολυμπιακός τα πήγε περίφημα, όπως και στη δημιουργία με 24 ασίστ. Η Χίμκι σε όλους αυτούς τους τομείς ηττήθηκε, όμως θαρρώ πως έχασε περισσότερο από αφέλεια και επειδή στο τέλος της ημέρας, αυτό είναι το μπάσκετ της.

Η συνέχεια λοιπόν απέκτησε μεγάλο ενδιαφέρον για τον Ολυμπιακό, που αρχικά, πρέπει να διπλασιάσει τις νίκες του απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα στο Βελιγράδι, για να μπει με πολλές πιθανότητες βαθμολογικής ανέλκυσης στον πιο βατό Ιανουάριο που ακολουθεί. Με μία προϋπόθεση, να βελτιωθεί και άλλο και να αποκτήσει σταθερότητα. Για την ώρα, το ότι θυμήθηκε πως είναι να αρνείται να χάνει, είναι ένα ελπιδοφόρο βήμα. Έχει ακόμα να διανύσει πολλά…

Y.Γ. Έμειναν ακόμα 16 πόντοι, για να πατήσει και στην κορυφή των σκόρερ όλων των εποχών στην Ευρωλίγκα ο ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ, Βασίλης Σπανούλης. Καλά να είναι, η λογική λέει πως θα το κάνει εκτός έδρας. Ίσως να ήταν ιδανικότερο στο ΣΕΦ απέναντι στη Φενέρμπαχτσε, όμως όπου και να γίνει, είναι δεδομένο πως ένα ολόκληρο κατάμεστο γήπεδο σε Βελιγράδι ή Βαρκελώνη θα του αποδώσει τις τιμές που του αξίζουν. Ας γίνει μπροστά στο «ερυθρόλευκο» κοινό, το προσπέρασμα του κορυφαίου των κορυφαίων, Νίκου Γκάλη…