• Από τον Ολυμπιακό του αγώνα με την Μπράγκα έχουμε σταθεί όλοι στην καλή πίεση που άσκησαν μπροστά και γενικά στο μισό του γηπέδου οι παίκτες του Μεντιλίμπαρ.

• Λογικό είναι, από την στιγμή που τα δύο από τα τρία γκολ, το 2-0 και το 3-0, προήλθαν από κλεψίματα των Ρόντινεϊ και Γουίλιαν, ενώ και στο 1-0 υπήρχε ανάκτηση της μπάλας από τον Ζέλσον. Αλλά και, ξέχωρα, από τις πιο καθοριστικές φάσεις του αγώνα, είναι αλήθεια ότι οι «ερυθρόλευκοι» επιδόθηκαν σε ένα ρεσιτάλ κλεψιμάτων μπάλας! Και δεν εννοώ απλά την ανάκτηση της μπάλας, όπως συνέβη στη φάση του πρώτου γκολ από τον Ζέλσον στην στραβοκλοτσιά του Αντρέ Όρτα, εννοώ για κλεψίματα με όλη τη σημασία της λέξης, να έχει δηλαδή ο αντίπαλος την μπάλα και να του ην παίρνεις η, να κάνει πάσα σε συμπαίκτη του κι εσύ να παρεμβαίνεις και να την παίρνεις.

• Ο Έσε είχε πέντε κλεψίματα, ο Τσικίνιο τέσσερα, ο Ολιβέϊρα δύο και οι Ζέλσον, Ελ Κααμπί, Ρόντινεϊ, Γουίλιαν από ένα, συνολικά 15! Με τα τέσσερα κλεψίματα του Τσικίνιο, παρεμπιπτόντως, να αναδεικνύουν και το μέγεθος του προβλήματος από την επικείμενη απουσία του στο αυριανό ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό.

• Αλλού, όμως, θέλω να καταλήξω: ο Ολυμπιακός στο α΄ ημίχρονο, για 35 λεπτά περίπου, και ειδικά στο πρώτο μισό του α΄ ημιχρόνου, έπαιξε πραγματικά καλό ποδόσφαιρο. Όχι μόνο πιεστικό ποδόσφαιρο, αλλά και ποδόσφαιρο επιθετικό, καλό, που του επέτρεψε να βγει πάρα πολλές, υπερβολικά πολλές, φορές, σε προϋποθέσεις για μεγάλες ευκαιρίες. Το ότι δεν το έκανε, λόγω μίας τελευταίας κακής επιλογής, δεν μειώνει την όλη προσπάθεια που έγινε και μας παρέπεμπε σε σύγχρονο ποδόσφαιρο σημαντικής ευρωπαϊκής ομάδας.

• Παραθέτω τέσσερις φωτογραφίες για του λόγου το αληθές:



Στην πρώτη, μόλις στο 1’ και 13’’ (!) ο Ζέλσον έχει κλέψει την μπάλα κι έχει φύγει υπέροχα από αριστερά και το μόνο που χρειάζεται είναι μία πάσα με το δεξί εξωτερικό η, με το αριστερό εσωτερικό στον Ελ Κααμπί, για να βγει ο Μαροκινός φάτσα απέναντι στον γκολκίπερ της Μπράγκα. Επιλέγει να μην την κάνει, καθυστερεί και σεντράρει άσχημα…Τρία λεπτά μετά κάνει τη σωστή κίνηση, την δίνει στον Ελ Κααμπί, που σκοράρει, αλλά με ακύρωση του γκολ λόγω οφσάϊντ του Ζέλσον.



Στη δεύτερη, στο 9’, ο Τσικίνιο έχει «ένα στρέμμα» για να πασάρει στον Ζέλσον και να τον βγάλει σε εξαιρετική θέση βολής. Προτιμάει να μπει κατά μέτωπο, να μπουκάρει και να κοπεί από τους αμυντικούς…



Στην τρίτη, στο 11’, πάλι ο Τσικίνιο κλέβει ακόμη μία μπάλα, βγαίνει στην αντεπίθεση και πρέπει απλά να περάσει μία «τυπική» καλή σέντρα για να βγάλει σε θέση γκολ τον Ελ Κααμπί η, τον Ζέλσον. Κι όμως η σέντρα του ήταν κακή…



Και στην τέταρτη, λίγο αργότερα, ο Ρόντινεϊ χρειάζεται να κάνει μία πάσα στον Ζέλσον για να τον φέρει τετ α τετ με τον αντίπαλο γκολκίπερ, αλλά δεν αποφασίζει σωστά και χάνεται άλλη μία δυνατότητα σπουδαίας ευκαιρίας…

• Πιστέψτε με, θα μπορούσα να βάλω άλλες τόσες φωτογραφίες από το α΄ ημίχρονο, με τους παίκτες του Μεντιλίμπαρ να μην κάνουν το προφανές, να περάσουν μία εύκολη πάσα σε συμπαίκτη τους για να βρεθούν σε θέση βολής. Δεν το κάνω, για να μην σας κουράσω, όμως να το ξέρετε ότι υπάρχουν κι άλλα τέτοια στιγμιότυπα, που αποδεικνύουν αφενός μεν το πόσο εύκολα έβγαιναν όμορφα στην επίθεση και στην αντεπίθεση οι «ερυθρόλευκοι», αφετέρου δε το πόσο εξίσου εύκολα «πετούσαν» τη δυνατότητα αυτή.

• Δεν ξέρω αν ήταν έλλειψη καθαρού μυαλού, αν ήταν ατομισμός η, έλλειψη λίγο παραπάνω ποιότητας, όμως ήταν πραγματικά κρίμα που αυτός ο καταιγιστικός, των πρώτων ειδικά 25 λεπτών, Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ, δεν πήρε ό,τι του άξιζε, αδικώντας τον εαυτό του. Και πάνω απ΄ όλα ρισκάροντας, αφού στη συνέχεια και πριν το 1-0, η Μπράγκα θα μπορούσε αυτή να ανοίξει το σκορ και τότε θα ήταν άλλο παιχνίδι...

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube