Ολυμπιακός: Η μάχη για να κερδίσει πίσω τη θέση του και το ταίριασμα στο δίδυμο

• Η αλήθεια είναι ότι την Πέμπτη το βράδυ οι δύο κεντρικοί χαφ του Ολυμπιακού, ο Έσε κι ο Μουζακίτης, είχαν πολλή δουλειά, καθότι οι μέσοι της Τβέντε πήγαν καλά, ενώ συχνά ήταν και παραπάνω, τρεις εναντίον δύο, αφού όσο κι αν γυρίζει και βοηθάει ο Κωστούλας, χαφ δεν είναι.

• Και οι δύο «ερυθρόλευκοι» άσοι τα πήγαν αρκετά καλά ανασταλτικά, ενώ προσπάθησαν να βοηθήσουν κι επιθετικά, ο μεν Μουζακίτης κυρίως με τον ωραίο τρόπο με τον οποία πέρασε πάσες ανάμεσα στις γραμμές, ο δε Έσε άλλοτε με μπαλιές προς την επίθεση, άλλοτε σεντράροντας κι άλλοτε σουτάροντας ο ίδιος. Δεν ήταν τόσο πετυχημένες οι ενέργειες του, για παράδειγμα μπορούσε να κάνει πολύ καλύτερο σουτ από τη θέση την οποία το επιχείρησε στο 60΄, όμως θα ήταν άδικος όποιος δεν έβλεπε ότι ο Αργεντίνος το πάλευε πολύ και σε πολλά μέτωπα.

• Δύο τάκλιν του Έσε στο πρώτο μισό του ημιχρόνου αποτέλεσαν νομίζω το έναυσμα της αντεπίθεσης του Ολυμπιακού, της απάντησης του στο πολύ δυναμικό παιχνίδι των Ολλανδών, ενώ στο τρίτο του τάκλιν έδωσε και συνέχεια, πρώτα αποφεύγοντας έναν αντίπαλο κι αμέσως μετά δίνοντας πάσα μπροστά για να βγει επίθεση. Κάποια στιγμή πέρασε και μία έξυπνη πάσα για τον Κωστούλα στην πλάτη της άμυνας της Τβέντε, οι αμυντικοί της οποίας όμως αντέδρασαν σωστά.



• Εξίσου αλήθεια είναι ότι ο Έσε παίζοντας πραγματικά πολύ παθιασμένα και προφανώς θέλοντας και να επανακερδίσει τη θέση του στην ενδεκάδα, την οποία εσχάτως φάνηκε να χάνει για κάποια παιχνίδια από τον έμπειρο Γκαρθία, αφενός μεν είχε αρκετές λάθος πάσες, αφετέρου δε έκανε και λάθη, που δεν έπρεπε να κάνει: δύο φορές έχασε την μπάλα και βγήκαν στην αντεπίθεση οι Ολλανδοί και μία φορά έδιωξε άσχημα μέσα στην περιοχή του Τζολάκη.

• Ήταν, όμως, πολεμιστής ο Έσε και ένα τυπικό δείγμα πολυσύνθετου χαφ. Ο Μουζακίτης θα έλεγα ότι σε αυτό το παιχνίδι ήταν πιο χαμηλών τόνων. Όχι, ότι δεν έκανε δουλειά, το αντίθετο. Έκοψε κι αυτός, πέρασε έξυπνες μπαλιές, είχε μία καλή σέντρα για την κεφαλιά του Πιρόλα, έσπευσε να καλύψει στο μεγάλο λάθος του Ρέτσου κι εμπόδισε τον αντίπαλο κυνηγό να τελειώσει τη φάση όπως θα ήθελε. Στην καλύτερη του προσπάθεια έκλεψε και κέρδισε και φάουλ και κάρτα.

• Απλά, υπήρξαν δύο στιγμές με ερωτηματικά γι΄ αυτόν. Στη μία, πριν το πέναλτι, έχασε την κόντρα έξω από την περιοχή κι έτσι οι Ολλανδοί συνέχισαν την επίθεση τους. Και στην άλλη, τον απέφυγε μάλλον εύκολα ένας αντίπαλος του. Αυτό ακριβώς το τελευταίο είναι ένα κομμάτι του παιχνιδιού του που πρέπει να το βελτιώσει ο Μουζακίτης, έστω κι αν κάποιες στιγμές χρειαστεί να κάνει κι ένα-δύο φάουλ παραπάνω και ενδεχομένως να πάρει και μία-δύο κάρτες παραπάνω. Αυτή την στιγμή είναι ο κεντρικός χαφ του Ολυμπιακού με τις λιγότερες κίτρινες κάρτες, μόλις μία, έναντι πέντε του Έσε, τεσσάρων του Στάμενιτς και δύο του Γκαρθία. Αλλά ξέρουμε και κάτι άλλο, ότι ο κάθε παίκτης έχει το δικό του στιλ.



• Σίγουρος πάντως, δεν είμαι ως προς το ότι το πολύ δυναμικό παιχνίδι ήταν ο λόγος που ο Μουζακίτης την Πέμπτη έπαιξε σε πιο χαμηλές στροφές. Διότι, θυμάμαι πολύ καλά ότι στο προηγούμενο παιχνίδι, επίσης 0-0, που ήταν «αίμα και άμμος», στο Βουκουρέστι κόντρα στην Στεάουα, ο νεαρός άσος ήταν πολύ πιο «μέσα» στον αγώνα, με πρωτοβουλίες, με σουτ, με αλλαγές παιχνιδιού, με καλές κινήσεις, έβγαινε πρώτος, είχε ανακτήσεις μπάλας.

• Να ταιριάζει καλύτερα ο Μουζακίτης με τον Γκαρθία, που είχε παίξει τότε αντί του Έσε, ως κεντρικό δίδυμο στα χαφ; Μπορεί, υπό την έννοια ότι ο ένας είναι πολύ έμπειρος κι ο άλλος πολύ νεαρός, ενώ ως δίδυμο με τον Έσε ο ένας είναι 18 κι ο άλλος 23. Για να είμαι ειλικρινής δεν μπορώ να απαντήσω με κάποια ασφάλεια. Εξάλλου, παιχνίδια μέτρια έχουν όλοι οι παίκτες και βέβαια θα έχει κι ο Μουζακίτης.

• Και κάτι τελευταίο: ο Ολυμπιακός τερμάτισε τελικά στην 5η θέση της ψηφοφορίας των Global Soccer Awards για την καλύτερη ομάδα του κόσμου μέσα στο 2024, που διοργανώθηκε και φέτος όπως κάθε χρόνο στο Ντουμπάϊ.