Πουλάνε πουθενά… ενέργεια Ολυμπιακέ;

Όσοι είχαν ακούσει ραδιοφωνικά ή διαβάσει την άποψή μου για τους τελικούς, πριν καν αυτοί αρχίσουν, θα είχαν καταλάβει το πόσο εστίαζα στο «άδειασμα» του Ολυμπιακού μετά το Final Four της Κωνσταντινούπολης. Όχι μόνο το πνευματικό, που ήταν αυτονόητο λόγω της απώλειας ενός τίτλου στον τελικό, αλλά κυρίως το σωματικό και το ενεργειακό. Οι έξτρα αγώνες, η κόπωση και οι τραυματισμοί που έχουν φορτώσει με περισσότερες εργατοώρες τους υγιείς, ήταν λογικό πως στη τελική ευθεία θα άφηνε «σημάδι» στους παίκτες που είναι «σημεία» αναφοράς.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Αδυνατούσα λοιπόν να καταλάβω όλους όσοι δεν έδιναν καμία τύχη στον Παναθηναϊκό, που σε όποια κατάσταση και αν βρίσκεται αγωνιστικά, εσωτερικά ή εξωτερικά, σπάνια αποτελεί εύκολη λεία για την οποιαδήποτε ομάδα και το έχει αποδείξει πολλάκις. Το 2-2 απόψε ήρθε εύκολα για τους «πράσινους», που φρονώ πως έκαναν το καλύτερό τους παιχνίδι την κατάλληλη στιγμή και υπερίσχυσαν κατά κράτος. Παίρνουν ψυχολογία τίτλου διότι και στη γενική εικόνα των τεσσάρων τελικών είναι καλύτεροι και στα δύο προηγούμενα παιχνίδια στο ΣΕΦ, τους έλλειψαν μία-δύο λεπτομέρειες για να κάνουν το «break». Άρα γιατί να μην πιστεύουν πως μπορεί να το ξανακάνουν στο τελευταίο παιχνίδι;

Θα μπουν στη τελική μάχη έχοντας αναγκάσει τον αντίπαλό τους στο αμέσως προηγούμενο παιχνίδι σε ρεκόρ λαθών σε τελικούς τη τελευταία εξαετία (σ.σ. 23!) και έχοντας βάλει 26 εύκολους πόντους από αυτά. Την ίδια ώρα, οι ίδιοι έκαναν μόλις 7 σε παιχνίδι χωρίς επιστροφή γι’ αυτούς. Ο Ολυμπιακός εκτός από τα αβίαστα λάθη και την έλλειψη καθαρού μυαλού –κυρίως γιατί χάλασε νωρίς το μυαλό του Σπανούλη-, βρήκε για πρώτη φορά… τοίχο στην αντίπαλη ρακέτα και έμεινε μόλις στους 20 πόντους μέσα από το «ζωγραφιστό». Στην αντίπερα όχθη, δεν είχαν τις ίδιες καλές περιστροφές, δεν «διάβαζαν» σωστά και δέχθηκαν 34 από τον Παναθηναϊκό μέσα στη ρακέτα.

Με τους γηπεδούχους να έχουν τον Γκιστ και στις δύο πλευρές του γηπέδου σε κατάσταση από το πρόσφατο παρελθόν, οι «πράσινοι» έπαιξαν πολύ καλή άμυνα. Φαίνεται και στο 12-3 των κλεψιμάτων, με την κοινή συνισταμένη όλων των τελικών (σ.σ. διαφορά ενέργειας) να μπαίνει και σε αυτόν τον τομέα στην εξίσωση. Την ίδια ώρα, οι ψηλοί του Ολυμπιακού, από τη στιγμή που ο Μιλουτίνοφ χρεώθηκε με δύο φάουλ σε ένα λεπτό και βγήκε εκτός ρυθμού, ο Πρίντεζης έμενε ξανά μακριά από τον καλό του εαυτό, ο Μπιρτς είναι… αλλού και ο Γιανγκ πάλευε μόνος, δε γινόταν να προσφέρουν το παραμικρό στον Σφαιρόπουλο.

Αυτή τη φορά, ο Ολυμπιακός ηττήθηκε και στη δημιουργία (17-13 ασίστ), δεν είχε τον ρυθμό του αγώνα ποτέ και όπως και στους προηγούμενους τελικούς, δεν έτρεξε στον αιφνιδιασμό (σκορ 15-4), αφού είναι πλέον φανερό πως δε μπορεί να το κάνει. Έμεινε μόνος του να παλεύει ο Γκριν, που τουλάχιστον έπεισε και τον τελευταίο που είχε αμφιβολία για το αν αξίζει έναν δεύτερο χρόνο με περισσότερη εμπειρία στην ομάδα. Ο Νικ Καλάθης έκανε το πιο μεστό παιχνίδι στους τελικούς, βάζοντας δύσκολα στην άμυνα πάνω στον Σπανούλη και βοηθώντας τρομερά στο σκοράρισμα. Όταν ο διεθνής γκαρντ είναι πολύ καλός, ο Παναθηναϊκός δύσκολα χάνει.

Ο πέμπτος τελικός είναι μπροστά μας και ανεξαρτήτως πλεονεκτήματος έδρας πλέον το ποσοστό είναι 50-50. Από τη στιγμή που η ενέργεια και οι ανάσες μάλιστα δύσκολα… αγοράζονται, ο πιο φρέσκος Παναθηναϊκός έχει μεγάλη ευκαιρία να φτάσει στο νταμπλ με εμφατικό τρόπο. Θα μπορούσε λοιπόν κανείς να πει πως ο Ολυμπιακός είναι με την… πλάτη στον τοίχο και εδώ αρχίζουν τα ευχάριστα γι’ αυτόν. Θυμηθείτε το ποσοστό επιτυχίας του σε αυτές τις περιπτώσεις και θα… καταλάβετε.

Υ.Γ.1: Μακάρι οι τελικοί παρά τα όσα έγιναν κατά τη διάρκεια, μετά τον τρίτο αγώνα αλλά και πριν το τζάμπολ του τέταρτου να ολοκληρωθούν σε ήρεμο κλίμα όπως ο σημερινός. Δεν αντέχονται όλα όσα ζήσαμε το τελευταίο τετραήμερο.

Υ.Γ.2: Η διαιτησία, ιδιαίτερα στην αρχή του αγώνα (υπέρ της έδρας) ήταν κάκιστη και σήμερα. Πρέπει και οι δύο ομάδες να το δουν από κοινού στο τέλος της σεζόν και να μην επιτρέψουν στην ΚΕΔ/ΕΟΚ να συνεχίζει να παίζει με τον κόπο τους τιμωρώντας αυθαίρετα έμπειρους διαιτητές και βάζοντας... αμούστακα άπειρα παιδιά στους τελικούς.

Υ.Γ.3: Πραγματικά απορώ με μερικούς φίλους του Παναθηναϊκού που απαξιώνουν τον Τσάβι Πασκουάλ. Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει καλύτερο με τις υπάρχουσες συνθήκες φέτος;

Follow @ZervasNikolaos