Κι εκεί που σου έχει χαλάσει η διάθεση στο τέλος φέρνεις στο μυαλό τι είχε πάθει ο φουκαράς ο… Πογιέτ σε ένα παρόμοιο ματς από τον Ανέστη και τον Κολοβέτσιο και λες: “δόξα τω Θεό που δεν πάθαμε και τίποτα”… Παρότι ο Μπάρκας πήγε πάλι να μας… τρελάνει με τις πάσες του και οι αλλαγές αντί να κλειδώσουν το ματς παραλίγο να ανοίξουν τις πόρτες με τον τρόπο που έγιναν και κυριως με τους παίκτες που βγήκαν τίποτα δεν στράβωσε.
Η ΑΕΚ νίκησε κι αυτό μετράει πάντα πάνω από όλα. Θα ήταν άδικο όμως οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα γιατί παρότι η ΑΕΚ ήταν… κοιμισμένη στο δεύτερο ημίχρονο ο Λεβαδειακός δεν έκανε ούτε μία ευκαιρία. Σίγουρα η ΑΕΚ νίκησε δίκαια. Ομως δεν ήταν όλα καλά. Γιατί μετά από ένα πρώτο ημίχρονο με ένταση, γκολ και ευκαιρίες που ιδίως αυτή του Μπακασέτα δεν χάνονταν ήρθε ένα δεύτερο ημίχρονο που η ΑΕΚ θύμησε την ομάδα που δεν είχε υπευθυνότητα και μάτι που γυαλίζει για αυτό δεν κατάφερε να πάρει παιχνίδια που τα είχε.
Το παιχνίδι με τον Λεβαδειακό το είχε τόσο πολύ που δεν χανόταν. Ομως σίγουρα υπάρχουν κάποια πράγματα που προβληματίζουν αν σκεφτούμε πως την Κυριακή έρχεται μια ομάδα αήττητη που σχεδόν έχει πάρει το πρωτάθλημα. Μια ομάδα που έχει πλάνο στο παιχνίδι και μέθοδο. Και βέβαια πολύ πιο ποιοτικούς παίκτες από τον Λεβαδειακό. Η ΑΕΚ μέχρι τώρα δεν έχει πετύχει ούτε μια αξιομνημόνευτη νίκη στο πρωτάθλημα και έχει να κάνει μεγαλη νίκη από τον Αύγουστο που πέτυχε τις νίκες που την έβαλαν στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Με αγωνιστική προσέγγιση όπως στο δεύτερο ημίχρονο είναι δεδομένο πως θα υπάρχει πρόβλημα.
Φυσικά υπήρχαν τα καλά. Το πιο καλό ο Κρίστιτσιτς. Ενας παίκτης με χαρακτηριστικά που, κακά τα ψέμματα, χρόνια είχαμε να δούμε στην ΑΕΚ, στην συγκεκριμένη θέση, που η λογική λέει ότι θα πάρει… μπαγκέτα για να γίνει ο διευθυντής του παιχνιδιού που θα ενώνει τις γραμμές. Και παράλληλα θα δίνει ισορροπία αμυντικά και επιθετικά. Το πόσο καλός ήταν χθες δεν φάνηκε όσο έπαιζε αλλά και όταν βγήκε. Ελπίζω η αλλαγή να έγινε για να μην υπάρχει ρίσκο ενοψει του αγώνα με τον ΠΑΟΚ. Πολλοί θα πουν ότι το πιο καλό είναι ο Πόνσε όμως πλέον τον Πόνσε τον έχουν εμπεδώσει και οι… άπιστοι. Εγω από τα ελάχιστα λεπτά που είχα δει στην Βουδαπέστη ήμουν σίγουρος. Και το είχα γράψει. Ενα παιδί που 16 χρονών έπαιξε βασικός στη Νιούελς και πήρε σε αυτή την ηλικία μεταγραφή στην Ρόμα με 5.000.000 ευρώ σίγουρα δεν είναι τυχαίος. Η διαφορά είναι πως αυτός στα 21 είναι παικταράς. Και δεν μπορώ να προβλέψω που θα φτάσει στα 25. Και σίγουρα δεν είναι για εδώ. Οσο περισσότερο τον έχουμε καλό θα είναι. Και όπως είπε κι ο ίδιος ας βάλει ένα και την Κυριακή. Και δύο ακόμη καλύτερα. Γιατί Πόνσε σημαίνει γκολ.
Υ.Γ: Ο Λουτσέσκου συνεχίζει να τον παίζει καλά τον ρόλο. Για την διαιτησία έχει πει και χειρότερα αν και αυτά τα τελευταία έχουν ιδιαίτερη… αξία όταν έχει πάρει δύο πέναλτι. Βάζει ψηλά τον πήχη των απαιτήσεων από τους διαιτητές ο Ρουμάνος για τους… ή εμείς η κανείς. Για την συμπεριφορά του ΠΑΣ όμως δεν θα έμπαινε σε αυτή την διαδικασία αν του είχαν πει ποιος έχει τις μετοχές της συμπαθητικής ομάδας των Ιωαννίνων. Είναι ενα ερώτημα που βασανίζει πολλούς και λίγοι έχουν την τύχη να είναι σε ένα περιβάλλον που γνωρίζει πράγματα όπως ο Ρουμάνος.