Τα τελευταία χρόνια, το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ όταν μιλάμε για τελικούς Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού δεν παίζει τον πρωτεύοντα ρόλο. Τα αποτελέσματα ή αλλιώς τα πολλά «διπλά» και των δύο ομάδων, μιλάνε από μόνα τους. Αυτό, δε σημαίνει πως για τους «ερυθρόλευκους» η διαφαινόμενη κατάκτηση του δεν είναι μία μικρή επιτυχία. Δε του εξασφαλίζει σίγουρα κάτι, παρά μόνο την ψυχολογία πως θα έχει, αν δε γίνει κάποια τεράστια έκπληξη, στους τελικούς με τον Παναθηναϊκό τρία παιχνίδια στο ΣΕΦ για να υπερασπιστεί τον τίτλο του.
Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Μιλώντας για μίνι-επιτυχία, από τη στιγμή που ο τελευταίος μεγάλος σκόπελος για αυτό ήταν το εκτός έδρας παιχνίδι με την ΑΕΚ, η πρωτιά παίρνει μεγαλύτερη αξία. Ιδιαίτερα από τη στιγμή που η Ένωση ήταν αξιόμαχη λόγω και των συνθηκών που είχαν διαμορφωθεί, σε συνδυασμό με τον κακό στο πρώτο ημίχρονο Ολυμπιακό. Όπου φάνηκε πολύ η πίεση που υπήρχε για τη νίκη και το πρέπει, σε αντίθεση με την Ένωση που δεν είχε να χάσει τίποτα, αλλά να κερδίσει πολλά. Αυτή η μεγάλη νίκη ίσως να της λείπει αρχικά για να προχωρήσει μπροστά και να πάει ακόμα καλύτερα στο μέλλον.
Ο Ολυμπιακός δυσκολεύτηκε γιατί έχανε το ένα αμυντικό ριμπάουντ μετά το άλλο, δεν είχε καλή κυκλοφορία της μπάλας και έχανε πολλά λέι απ και βολές. Το λεγόμενο δεύτερο rotation γλύκανε επιθετικά το παιχνίδι του, έπαιξε με μεγαλύτερη εξυπνάδα και με πρωτεργάτη το Λοτζέσκι το παιχνίδι ισορρόπησε. Η ΑΕΚ όμως είχε λύσεις, έπαιξε πολύ καλή άμυνα στον Πρίντεζη και εκμεταλλεύτηκε την αστοχία του Σπανούλη. Τα πολλά αβίαστα λάθη που έκανε και η αστοχία της από μακρινή απόσταση, δεν της επέτρεψαν να πάρει κάτι παραπάνω από το +2 του ημιχρόνου και αυτός ήταν κακός οιωνός. Η εξαιρετική προσπάθεια του Μαυροειδή, λόγω και της μία ακόμα αναιμικής παρουσίας του Γιανγκ, θα μπορούσε να εξαργυρωθεί.
Ο Σφαιρόπουλος ευτύχησε να έχει σε καλή μέρα εκτελεστικά και δημιουργικά τον Μάντζαρη ο οποίος μαζί με τους Λοτζέσκι, Μπιρτς και Γκριν κράτησαν τον Ολυμπιακό στο πρώτο ημίχρονο. Το τρίτο δεκάλεπτο ήταν η προσωποποίηση των φετινών πρωταθλητών. Κράτησε την ΑΕΚ στους 10 πόντους, έβαλε στην εξίσωση τον Πρίντεζη και γενικότερα το ποστ απ παιχνίδι και το τρέξιμο στον αιφνιδιασμό. Το +11 ήταν αρκετά μεγάλο για να χάσει το φαβορί την ευκαιρία και έστω και αν η καλή άμυνα της Ένωσης το οδήγησε σε πολλά μακρινά σουτ, η κατάσταση δεν «γύριζε», Χρειάζονταν ένα-δύο μεγάλα σουτ που δε μπήκαν ποτέ, ο Ολυμπιακός έπαιρνε πράγματα για ένα ακόμα βράδυ και από τον Μιλουτίνιοφ και στο τέλος πανηγύρισε.
Αν είναι σοβαρός στα πέντε τελευταία παιχνίδια θα είναι πρώτος, αλλά με τα πλέι οφ του πρωταθλήματος θα ασχοληθεί τέλη Μαίου. Για την ώρα, έχει μπροστά του την πρόκληση της Ευρωλίγκας, που δε συγκρίνεται με καμία εγχώρια διοργάνωση. Όσο για την ΑΕΚ, θέλει ακόμα δρόμο και δουλειά για να εκπληρώσει τα όνειρά της. Η απόλυση του Ζντοβντς, αν και άργησε, είναι το πρώτο βήμα προς τα εμπρός.