Δεν είναι και πολύ σύνηθες για τον Παναθηναϊκό να φεύγει με σκυμμένο κεφάλι από τελικούς Κυπέλλου (μόλις 6η ήττα σε 26 παρουσίες) και όχι μόνο, γι’ αυτό και είναι κάπως πρωτόγνωρο αυτό το συναίσθημα για τους φίλους της ομάδας. Παρ’ όλα αυτά, θα προσπαθήσουμε να καταγράψουμε τα όσα συνέβησαν και τι πήγε στραβά στα «Δύο Αοράκια».
Στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου πριν από το παιχνίδι, ο Δημήτρης Πρίφτης ανέφερε ότι ο Ολυμπιακός ήταν φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου και είχε απόλυτο δίκιο, αφού οι «ερυθρόλευκοι» παρουσιάζουν -σε γενικές γραμμές- καλύτερο πρόσωπο τη φετινή σεζόν, ειδικά στην Ευρωλίγκα.
Μόνο που αυτά τα ματς πάντα κρύβουν ιδιαιτερότητες και έχουν τους δικούς τους κανόνες. Κάτι άλλωστε που αποδείχθηκε και στο Ηράκλειο, όπου όλες οι αναλύσεις και οι εκτιμήσεις πήγαν περίπατο από νωρίς. Οι «πράσινοι» ήταν κυρίαρχοι και ανώτεροι για 30 λεπτά, επέβαλαν τον δικό τους νόμο και έφεραν το παιχνίδι στον ρυθμό που ήθελαν.
Ακόμα και στην πρώτη περίοδο, οι παίκτες του Πρίφτη έδειχναν καλύτεροι, πιο συγκεντρωμένοι και λειτουργούσαν πιο ορθολογικά, παρότι βρέθηκαν στο -4. Το 17-21 διαμορφώθηκε κυρίως διότι το «τριφύλλι» ήταν άστοχο στα ελεύθερα τρίποντα που εκτέλεσε σε αυτό το διάστημα (2/8 συνολικά), αλλά και από το γεγονός πως έχασε αρκετά αμυντικά ριμπάουντ δίνοντας δεύτερες ευκαιρίες στους αντιπάλους.
Η τάξη αποκαταστάθηκε στο 2ο δεκάλεπτο, όταν πήρε… φωτιά -εκτελεστικά- ο Νέντοβιτς και μπήκαν στην εξίσωση επιθετικά οι Μέικον και Γουάιτ. Κάπως έτσι ο Παναθηναϊκός πήγε στα αποδυτήρια έχοντας διαφορά 6 πόντων, που θα μπορούσε να είναι και μεγαλύτερη, βάσει της εικόνας των δύο ομάδων στο παρκέ.
Στην 3η περίοδο, τα πράγματα έγιναν ακόμα καλύτερα για τους «πράσινους», που διάβασαν σωστά όλα τα mismatch, συνέχισαν να εκτελούν με συνέπεια και απέκτησαν ψυχολογία. Συν τοις άλλοις, απέφυγαν τα λάθη και απομακρύνθηκαν ακόμα και με +12, όμως δεν κατάφεραν να κλείσουν το δεκάλεπτο με διψήφια διαφορά, κάτι που ίσως τους έδινε ψυχολογικό αβαντάζ.
Το ανησυχητικό βέβαια ήταν ότι το ροτέισον του Πρίφτη αναγκαστικά «έκλεισε», με τον Έλληνα τεχνικό να περιορίζεται σε χρησιμοποίηση 7-8 παικτών. Ποιον να εμπιστευτεί άλλωστε σε ένα τόσο σκληρό ματς που κρίνει τίτλο; Τον παροπλισμένο Παπαπέτρου; Τον Μαντζούκα, τον Χουγκάζ και τον Καββαδά;
Προφανώς λοιπόν και το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης σε ό,τι αφορά τη «θωράκιση» του ρόστερ δεν βαραίνει τον 53χρονο τεχνικό. Αφήστε που δεν πήρε απολύτως τίποτα από τον Γιόβιτς και σχεδόν τίποτα από τον Κασελάκη. Αυτομάτως, το βάρος έγινε ακόμα μεγαλύτερο στους ώμους 4-5 παικτών, που ήδη είχαν σπαταλήσει αρκετές δυνάμεις.
Κι ενώ μέχρι το 30’ δεν φάνηκε να υπάρχει πρόβλημα, τα πάντα άλλαξαν στο τελευταίο δεκάλεπτο. Εκεί όλα πήγαν στραβά για το «τριφύλλι», που εγκλωβίστηκε στη σκληρή άμυνα του Ολυμπιακού και δεν μπορούσε να βρει στόχο ούτε κάτω από το καλάθι. Για 7 λεπτά, οι «πράσινοι» έμειναν άποντοι, ενώ δεν είχαν ούτε ένα εύστοχο σουτ εντός παιδιάς σε όλο το δεκάλεπτο και σκόραραν μόνο με βολές! Ούτε ένα… Απίστευτο. Λες και το καλάθι μετατράπηκε σε κουμπότρυπα. Κρίμα.
Το μυαλό των παικτών του Πρίφτη «χάλασε», ενώ και σε επίπεδα ενέργειας έδειχναν να… αδειάζουν από την υπερπροσπάθειά τους κατά το προηγούμενο διάστημα. Είναι χαρακτηριστικές δύο φάσεις: το χαμένο λέι-απ του Νέντοβιτς στο τρανζίσιον, που θα μπορούσε να καταλήξει σε γκολ-φάουλ με το σκορ στο 69-75, αλλά και το άστοχο τρίποντο του Σέρβου γκαρντ στο 67-73 κι ενώ είχε όλο τον χώρο και τον χρόνο για να εκτελέσει.
Έμεινε να παλεύει μόνος του ο Παπαγιάννης, ο οποίος ανανέωνε συνεχώς επιθέσεις, αλλά δεν τροφοδοτήθηκε ποτέ από τους περιφερειακούς του Παναθηναϊκού για να δώσει σκορ κι ενώ το αντίπαλο δέος (σ.σ. Φαλ) είχε μείνει στον πάγκο. Κάπως έτσι φτάσαμε στο τελικό 73-81 και ένα χαμένο τρόπαιο μέσα από τα χέρια του «τριφυλλιού»…
Συμπερασματικά, η πλάστιγγα έγειρε προς το μέρος του Ολυμπιακού λόγω των περισσότερων αξιόπιστων λύσεων που είχε ο Μπαρτζώκας στον πάγκο του, αφού βρήκε λύσεις από τον 8ο και το 9ο παίκτη του στην ιεραρχία. Μην ξεχνάμε ότι αυτή η πολυτέλεια ήταν το μεγάλο πλεονέκτημα των «πράσινων» στα χρόνια της απόλυτης κυριαρχίας τους σε Ελλάδα και Ευρώπη, σε σύγκριση με τους αντιπάλους τους.
Πάμε και στο κεφάλαιο «διαιτησία». Ο Μποχωρίδης χρεώθηκε με 3 «συζητήσιμα» φάουλ στα 4 πρώτα λεπτά του αγώνα, ενώ ο Δημήτρης Πρίφτης δέχθηκε τεχνική ποινή από πολύ νωρίς χωρίς καμία προειδοποίηση. Κάποιοι άλλοι στη θέση τους, θα είχαν φύγει από το γήπεδο…
Στο δεύτερο ημίχρονο δε, όταν έπεφτε το ξύλο του… αιώνα από τους «ερυθρόλευκους» στην άμυνα, οι παίκτες του Παναθηναϊκού δεν έπαιρναν φάουλ ούτε με αίτηση και αντίστοιχα οι ίδιοι χρεώνονταν με το παραμικρό. Άλλωστε, ο Ολυμπιακός δεν προσέγγισε καν τα 5 ομαδικά φάουλ σε 2 από τις 4 περιόδους του αγώνα, ενώ και στην 4η τα έφτασε προς το φινάλε του ματς.
Επιπροσθέτως, οι διαμαρτυρίες του Γιώργου Μπαρτζώκα περνούσαν… απαρατήρητες από τους 3 διαιτητές και κυρίως από τον κύριο Φούφη. Δεν λέμε ότι οι αποφάσεις των ρέφερι έπαιξαν ρόλο και έκριναν τον νικητή, ωστόσο σκεφτείτε τι θα γινόταν αν στη θέση του «τριφυλλιού» ήταν οι Πειραιώτες…
Υ. Γ. Ο σεβασμός, το χειροκρότημα και το pasillo των παικτών του Παναθηναϊκού για να τιμήσουν τους νικητές, αποτελεί μία ακόμα απόδειξη για το τι πρεσβεύει αυτή η ομάδα, που παρέδωσε μαθήματα νοοτροπίας για ηττημένους.
Υ. Γ. 2 Η Μπαρτσελόνα με το μπάτζετ των 30-35 εκατομμυρίων ευρώ πέτυχε μόλις 5 πόντους στο πρώτο δεκάλεπτο του τελικού Κυπέλλου με τη Ρεάλ Μαδρίτης και 18 σε ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο! Μάλλον και εκεί θα φταίει ο… Πρίφτης.
Υ. Γ. 3 Η ευλογία με τον Νέντοβιτς μετατράπηκε σε... κατάρα στο δεύτερο μέρος (0/11 είχε ο Σέρβος).
Υ. Γ. 4 Αντί να χαρούν το τρόπαιο, το πρώτο που έκαναν ήταν να αναφερθούν στη νέα εποχή της ΕΟΚ... ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
