Δεν χάθηκε τίποτα ακόμα για τον Παναθηναϊκό, αλλά τα… καμπανάκια χτυπούν

Ο Παναθηναϊκός παρουσιάστηκε άνευρος και άκεφος στο Unipol Forum και ηττήθηκε «καθαρά» (87-75) από την ψυχωμένη Αρμάνι Μιλάνο. Σίγουρα δεν χάθηκε τίποτα ακόμα για τους πρωταθλητές Ευρώπης, αλλά πλέον τα… καμπανάκια χτυπούν και πλέον ο κόουτς Αταμάν καλείται να βρει λύσεις και να διορθώσει πολλά στον τρόπο λειτουργίας της ομάδας του.

Η αλήθεια είναι ότι το ματς στην Ιταλία είχε πολλά κοινά με το πρώτο ημίχρονο της αναμέτρησης με τη Ζάλγκιρις στο ΟΑΚΑ. Οι «πράσινοι» παρασύρθηκαν στο -κάπως αργό- τέμπο του αντιπάλου, δεν είχαν καλές περιστροφές στην άμυνα και έχασαν όλες σχεδόν τις προσωπικές μονομαχίες. Επιπροσθέτως, δεν είχαν το απαιτούμενο πάθος και τη συγκέντρωση που χρειάζονταν. Για παράδειγμα, ο ΛεΝτέι έκανε… πάρτι και οι παίκτες του «επτάστερου» δεν του έκαναν ένα σκληρό φάουλ για να του κόψουν τον αέρα. Συν τοις άλλοις, στην επίθεση υπήρχε ένα -εκνευριστικά- μονότονο πλάνο, που βασιζόταν στις ατομικές εξάρσεις των περιφερειακών.

Αυτό συνέβη διότι δεν υπήρχε παιχνίδι μέσα από τη ρακέτα, αφού δεν βρισκόταν κάποιος ψηλός για να ακουμπήσουν την μπάλα οι γκαρντ του «τριφυλλιού». Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει προκύψει με τις απουσίες των Λεσόρ και Γιούρτσεβεν. Μοιάζει σχεδόν ουτοπικό να θεωρούμε ότι θα καλυφθεί το κενό του κορυφαίου σέντερ της Ευρωλίγκας, αφού ο Γάλλος μπορούσε να δημιουργήσει καταστάσεις μόνος του (να τελειώσει φάσεις και να πασάρει ανοίγοντας την αντίπαλη άμυνα) και είχε μια μοναδική μαχητικότητα και αυταπάρνηση, που δεν τις συναντάς πουθενά.



Ακόμα και με τον Τούρκο σέντερ διαθέσιμο, υπήρχε μια οντότητα για τον «επτάστερο» στη ρακέτα και ένας παίκτης που έφθειρε τους αντίπαλους ψηλούς, δίνοντας λύσεις επιθετικά από το χαμηλό ποστ. Κάτι που δεν συμβαίνει καθόλου τώρα και αποδείχθηκε περίτρανα τόσο στο πρώτο ημίχρονο του ματς με τη Ζάλγκιρις, όσο και σε ολόκληρο τον αγώνα στο Μιλάνο.

Το πλέον ανησυχητικό όμως για τους πρωταθλητές Ευρώπης είναι ότι εξακολουθούν να εμφανίζουν πολλές αδυναμίες στα εκτός έδρας παιχνίδια τους και δεν έχουν την ίδια ένταση με αυτή που παρουσιάζουν στο ΟΑΚΑ. Μάλλον δεν είναι τυχαίο ότι στις περισσότερες φετινές εξορμήσεις τους, οι «πράσινοι» δεν έχουν καταφέρει να επιβάλουν τους δικούς τους κανόνες, ενώ δεν διεκδίκησαν καν τη νίκη κόντρα στη… μισή ομάδα του Μεσίνα, στην Μπασκόνια, στην Μπαρτσελόνα, στην Εφές, στην Παρτίζαν, στη Ζάλγκιρις και στη Ρεάλ. Μάλλον μαζεύονται πολλά ε;

Σε ατομικό επίπεδο, ο μοναδικός που διασώθηκε από τον Παναθηναϊκό ήταν ο Κώστας Σλούκας. Ο αρχηγός του «τριφυλλιού» ήταν συγκινητικός και πάλευε μόνος του να κρατήσει όρθιο το οικοδόμημα του «επτάστερου», έχοντας 22 πόντους και 6 ασίστ. Ο Χουάντσο βοήθησε πολύ στα ριμπάουντ, όμως δεν είχε ανάλογη επιρροή στην άμυνα και στο κομμάτι των εκτελέσεων.



Ο Ναν ήταν αρνητικός και δεν βοήθησε την ομάδα όπως θα ήθελε, αφού ήταν άστοχος (7/18 εντός παιδιάς) και υπέπεσε σε «φθηνά» λάθη. Από ‘κει και πέρα, ο Όσμαν έδωσε λύσεις μόνο στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά είναι δεδομένο ότι θα πρέπει να μπει περισσότερο στο επιθετικό πλάνο της ομάδας, καθώς δείχνει να βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση και έχει ξεχωριστά ποιοτικά χαρακτηριστικά.

Το πρόβλημα ήταν ότι σε ένα ακόμα ματς, οι παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο δεν προσέφεραν όπως θα επιθυμούσε ο προπονητής τους Παιδιά όπως ο Μπράουν, ο Παπαπέτρου και ο Μήτογλου μοιάζουν να βρίσκονται εκτός κλίματος, δεν αποδίδουν όπως μπορούν και αυτό χρήζει διόρθωσης, διότι ο «επτάστερος» έχει ανάγκη από εναλλακτικές λύσεις και… κορμιά.

Μέσα σ’ όλα, στο Μιλάνο είχε κακό βράδυ και ο τεχνικός του «τριφυλλιού». Ο Αταμάν δεν κατάφερε να βρει αντίδοτο στον «σεληνιασμένο» ΛεΝτέι, δεν βρήκε τα ιδανικά σχήματα και παράλληλα σε ένα ακόμα παιχνίδι μάλλον άργησε να πάρει κάποια τάιμ-άουτ για να σταματήσει το μομέντουμ των αντιπάλων.



Συμπερασματικά, ο Παναθηναϊκός αδίκησε τον εαυτό του και υπέστη μία «κακή» ήττα από μια κατώτερη ποιοτικά ομάδα, που είχε και σημαντικές απουσίες. Τώρα βάζει δύσκολα και ακόμα περισσότερη πίεση στον εαυτό του, αφού τα παιχνίδια της επόμενης εβδομάδας με Φενέρμπαχτσε και Εφές αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη σημασία. Στο χέρι του είναι να τα αλλάξει όλα…

Υ. Γ. Κρίμα για τον κόσμο του «τριφυλλιού» που έδωσε βροντερό «παρών» και στο Unipol Forum (περίπου 1.200 φίλαθλοι)…