Στο θολωμένο μου μυαλό…

Η κατάρα συνεχίστηκε λοιπόν και ο Παναθηναϊκός AKTOR έφυγε πάλι ηττημένος από την έδρα της Μπαρτσελόνα (82-73), σε ένα ματς που πλήρωσε επί της ουσίας το θολωμένο του μυαλό και το καταστροφικό του 3ο δεκάλεπτο. Οι «πράσινοι» είδαν να διακόπτεται απότομα το σερί των 5 νικών και παράλληλα να θέτουν σε κίνδυνο την παρουσία τους στην τετράδα.

Ας τα πάρουμε με τη σειρά όμως. Οι παίκτες του Αταμάν ήλεγξαν απόλυτα τον ρυθμό στο πρώτο ημίχρονο και πήγαν το παιχνίδι εκεί που το ήθελαν. Με καλή αμυντική λειτουργία, έβγαλαν εκτός αγώνα τον Πάντερ και κράτησαν τους «μπλαουγκράνα» στους 30 πόντους στα πρώτα 20 λεπτά: Ίσως και το 30-38 να αδικεί λίγο τον «επτάστερο», που δεν δέχθηκε ούτε έναν πόντο στα 5 τελευταία λεπτά του πρώτου μέρους.

Επιπροσθέτως, στην επίθεση έκαναν τα… αυτονόητα, κυκλοφόρησαν σωστά την μπάλα και απέφυγαν τις βιαστικές επιλογές. Δεν είναι τυχαίο ότι ολοκλήρωσαν το πρώτο μέρος με μόλις 2 λάθη. Όπως είπαμε και πριν, οι πρωταθλητές Ευρώπης θα είχαν μεγαλύτερη διαφορά πηγαίνοντας στα αποδυτήρια για την ανάπαυλα αν είχαν καλύτερα τελειώματα σε φαινομενικά εύκολες φάσεις.



Στο τρίτο δεκάλεπτο, όμως, οι παίκτες του «τριφυλλιού» γκρέμισαν ό,τι με κόπο έχτιζαν προηγουμένως. Μπλοκαρίστηκαν από την πιεστική άμυνα της Μπάρτσα, κυριεύτηκαν από νευρικότητα και έχασαν τη συγκέντρωσή τους και στις δύο άκρες του παρκέ. Τα λέει όλα το γεγονός ότι έκαναν 8 λάθη σε αυτή την περίοδο, ενώ είχαν μόλις 1/6 τρίποντα σε αυτό το διάστημα. Συν τοις άλλοις, δέχθηκαν 6/9 τρίποντα από τους γηπεδούχους, που είχαν 0/9 έξω από τα 6,75μ. στο πρώτο ημίχρονο! Αφύσικα και τα δύο προφανώς…

Κάπου εκεί χάθηκε και το παιχνίδι επί της ουσίας, αφού δεν υπήρχε γυρισμός για τους «πράσινους». Όσες φορές και αν επιχείρησαν να πλησιάσουν σε απόσταση βολής, έκαναν κάποια λανθασμένη επιλογή και έχυναν την καρδάρα με το γάλα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τους πρωταθλητές Ευρώπης ήταν ότι «μάσησαν» από το… ξύλο και πολύ physical παιχνίδι των αντιπάλων και δεν απάντησαν με τον ίδιο τρόπο.

Μέσα σ' όλα είχαν να αντιμετωπίσουν και μια εχθρική διαιτησία, η οποία επηρεάστηκε από τις πιέσεις που ασκούσαν οι φίλοι των Καταλανών. Δικαίως ο Αταμάν έγινε έξαλλος με τις αποφάσεις των ρέφερι, που μάλλον έκαναν… ρεκόρ με τα 7 επιθετικά φάουλ που χρέωσαν το «τριφύλλι». Ειδικά εκείνο στον Σλούκα στην 3η περίοδο είναι πραγματικά για γέλια. Ή για κλάματα, όπως το βλέπει ο καθένας.



Να προσθέσουμε και τη συνεχιζόμενη έλλειψη σεβασμού προς τον Ναν; Ο Αμερικανός γκαρντ τρώει ανελέητο ξύλο και προφανώς κάποια στιγμή θα «σπάσει»: Στη Βαρκελώνη εκτέλεσε 15 σουτ, αλλά καμία βολή (!) σε ένα τόσο σκληρό παιχνίδι. Εδώ βρέθηκε μέχρι και το χέρι του Φαλ στο κεφάλι του, μάλλον για να του μετρήσει τον… πυρετό. Φάουλ, βέβαια, δεν δόθηκε ποτέ στον Γάλλο σέντερ (σ.σ. δόθηκε στον Αμπρίνες…), όμως το αφήγημα είναι ότι «γίνεστε γραφικοί που γκρινιάζετε για τη διαιτησία».

Το ακόμα χειρότερο είναι η διαφορετική αντιμετώπιση στις διαμαρτυρίες των δύο προπονητών. Και εκεί καταλαβαίνεις πολλά. Ορθώς, ο τεχνικός του Παναθηναϊκού δέχθηκε προειδοποίηση και ακολούθως τεχνική ποινή. Αλλά ας μας εξηγήσουν πώς γίνεται να δίνουν προειδοποίηση στον Πενιαρόγια μόλις στο 38', όταν το ματς έχει κριθεί ουσιαστικά, τη στιγμή που ο κόουτς των «μπλαουγκράνα» ωρυόταν σε πολλές στιγμές του αγώνα. Τέλος πάντων, ψιλά γράμματα… Ναι, δεν φταίνε οι διαιτητές που έχασε ο «επτάστερος» από την Μπάρτσα, αλλά μην ξεχάσουμε και αυτά που ξέραμε.

Σε ατομικό επίπεδο από τους «πράσινους» διασώθηκαν οι Όσμαν και Γκραντ, οι οποίοι κρατούσαν όρθια την ομάδα και ήταν οι μόνοι με καθαρό μυαλό όταν έπεφταν κορμιά δίπλα τους. Θετικός ήταν και ο Χουάντσο, που έκανε double-double (12 πόντοι, 10 ριμπάουντ), αν και στα μετόπισθεν έχασε σε αρκετές φάσεις τον Πάρκερ, κυρίως διότι αναγκαζόταν να καλύπτει παντού τρύπες στην άμυνα.



Ο Ναν είχε το χειρότερο βράδυ του με τη φανέλα του «τριφυλλιού», αφού επηρεάστηκε από το «ξύλο» των γηπεδούχων. ΟΚ, το γεγονός ότι ήταν υπερβολικά άστοχος (3/15 σουτ εντός παιδιάς) είναι κάτι που μπορεί να συμβεί στον καθένα. Το χειρότερο, όμως, ήταν ότι έκανε πολλά λάθη (5) και δεν πάσαρε όταν και όπως έπρεπε στις περιπτώσεις που είχε μπροστά του double και triple team, χαντακώνοντας έτσι την ομάδα του.

Από κει και πέρα, προκαλεί ερωτήματα η ελάχιστη χρησιμοποίηση του Καλαϊτζάκη, του Παπαπέτρου και του Μπράουν. Όχι γιατί θεωρούμε ότι θα άλλαζαν δραματικά την εικόνα της ομάδας. Απλά μπορούσαν να αλλάξουν λίγο το μομέντουμ και να προσφέρουν σε ενέργεια και διάθεση στην άμυνα, ιδίως ο πρώτος.

Κλείνοντας, προφανώς και κάθε ήττα προκαλεί αρνητικά συναισθήματα και αφήνει πίκρα, ειδικά με τον τρόπο που εξελίχθηκε το παιχνίδι στη Βαρκελώνη, ωστόσο ο Παναθηναϊκός καλείται να αφήσει πίσω του άμεσα αυτό το ματς και να τα δώσει όλα για το διπλό στη Βιτόρια, όπου εμφανίζεται ένα μεγάλο «πρέπει» πάνω από την ομάδα…

Υ.Γ. Συγκλονιστικός για μια ακόμα φορά ο κόσμος του «τριφυλλιού». Περίπου 1.500 φίλοι του «επτάστερου» βρέθηκαν σε ένα γήπεδο που χωράει περίπου 8.000 θεατές… Και μιλάμε για μια έδρα ενός μεγάλου κλαμπ όπως είναι η Μπαρτσελόνα.