Ήταν δεδομένο πως ο μεγαλύτερος αντίπαλος που είχε να ξεπεράσει το βράδυ της Παρασκευής ο Ολυμπιακός, δεν ήταν η Ζαλγκίρις, αλλά η διαχείριση του τρόπου που ηττήθηκε από την Μπαρτσελόνα. Σε συνδυασμό με τις απουσίες της τελευταίας στιγμής για τους Λιθουανούς, (Στρέλνιεκς, Γιανκούνας) που αυτόματα επιφέρουν μια κάποια χαλάρωση και την κόπωση από τα συνεχόμενα παιχνίδια, το έργο θα γινόταν πολύ πιο δύσκολο απ’ ότι πραγματικά ήταν. Και οι «ερυθρόλευκοι» επιβεβαίωσαν τα παραπάνω, ή αν θέλετε βοήθησαν με την αγωνιστική τους συμπεριφορά να αποκτήσουν, έναν μπελά παραπάνω.
Την πίστη αυτής της εκδοχής της Ζαλγκίρις, πως μπορεί να κάνει αυτό που έκαναν οι προηγούμενες, να νικήσουν δηλαδή επτά φορές στα οκτώ τελευταία παιχνίδια στην διοργάνωση τον Ολυμπιακό. Πόσοι δεν το σκεφτήκατε όταν οι μαχητικοί και άρτιοι στο παρκέ παίκτες του Γιούρε Ζντοβντς προηγήθηκαν με 14 πόντους στα μέσα του δεύτερου δεκαλέπτου; Με άμυνα που… κοιτούσε τους Μιλάκνις, Μουντιέι και Καλνιέτις να εκτελούν και έλλειμμα φρεσκάδας, ιδεών και δημιουργίας στην επίθεση, οι γηπεδούχοι έβαλαν στην εξίσωση τους Λιθουανούς, που διψούσαν παράλληλα για την πρώτη τους νίκη φέτος στην διοργάνωση. Η ρακέτα έμοιαζε με αφύλακτη διάβαση καθώς δεν υπήρχε ενέργεια και συνεννόηση, στοιχεία που είχαμε θαυμάσει στα προηγούμενα παιχνίδια.
Ο κόουτς Μπαρτζώκας, παρά τον δίκαιο εκνευρισμό του για κάποια ακατανόητα λάθη των διαιτητών, βρήκε με συνεχόμενες αλλαγές το σχήμα, για να μαζέψει αρχικά την κατάσταση. Σλούκας, Λαρεντζάκης και ΜακΚίσικ βοήθησαν πολύ με προσωπικά κυρίως καλάθια, ο Πρίντεζης έδινε τις μάχες του και ο Ζαν Σαρλ γέμιζε την θέση «5», που είχε αφήσει πριν λίγο… κενή για πέντε λεπτά ο Χασάν Μάρτιν. Η εμφάνιση του Αμερικανού δημιούργησε και απόψε ερωτηματικά, όμως έχει ελαφρυντικό πως έπαιξε με μικροτραυματισμό. Εκτός από πιο ορθολογικές επιθέσεις, ο Ολυμπιακός έβγαζε και άμυνες, με αποτέλεσμα να κλείσει το πρώτο μέρος στο -3. Με βάση την κακή εικόνα (χειρότερο πρώτο ημίχρονο ως σήμερα), ήταν σα να προηγείται η ελληνική ομάδα.
Χρειαζόταν πλέον να βρεθεί ο τρόπος, ένα ξέσπασμα για να μπει το νερό στο… αυλάκι και να επιτευχθεί ο στόχος του 3-1. Την λύση έδωσε η βασική πεντάδα, που μετά το κάκιστο πρώτο πέρασμά της στο ματς, καθάρισε την… μπουγάδα. Ο Βεζένκοφ έβαλε τους 12 από τους 27 πόντους του καθοριστικού τρίτου δεκαλέπτου, ο Γουόκαπ έπαιξε αμυνάρες και έβαλε και το πρώτο φετινό τρίποντό του, ο Παπανικολάου σήκωσε και πάλι στο πόδι το ΣΕΦ, ο Ντόρσεϊ έδωσε λύσεις και ο Φαλ έγινε φόβητρο για τους αντιπάλους. Όταν μπήκαν ξανά οι εκφραστές της αντεπίθεσης Σλούκας και Λαρεντζάκης η δουλειά είχε σχεδόν τελειώσει και οι Λιθουανοί πελαγοδρομούσαν. Από την στιγμή που Ολυμπιακός… προσγειώθηκε από την Βαρκελώνη, δεν είχαν καμία τύχη. Η διαφορά των δύο ομάδων τούτη την περίοδο, αντικατοπτρίζεται σε αυτά που έγιναν στο δεύτερο ημίχρονο.
Για να γίνει αυτό το κομβικό 27-10 από το 20’ μέχρι το 30’, χρειάστηκε ο Ολυμπιακός να μοιράσει έξι ασίστ, όσες και σε όλο το πρώτο ημίχρονο. Οι παίκτες του γύριζαν περισσότερο την μπάλα και κινούνταν χωρίς αυτήν. Η άμυνα μετέτρεψε το 6/13 τρίποντα της Ζάλγκιρις σε 1/11 στην επανάληψη, ενώ στα δικά του σουτ πίσω από τα 6.75, ο Ολυμπιακός που μέχρι χθες σούταρε με 27,5%, στρογγυλοκάθισε στο 50% (14/28), ενώ το ποσοστό είχε αγγίξει κάποια στιγμή και το 60%. Στα θετικά, τα μόλις 9 λάθη, ιδιαίτερα για παιχνίδι που στην αρχή «στράβωσε». Σε αντίθεση με όσα συνέβησαν πέρυσι, ο Ολυμπιακός δεν έχασε την ψυχραιμία του, πείσμωσε και σιγά-σιγά έβγαλε κατοχή με κατοχή το καλό του πρόσωπο στο παρκέ. Οι 16 πόντοι από τα 12 λάθη του αντιπάλου είναι ένα ακόμα καλό στοιχείο, όπως και το επί μέρους 12-5 στο σκορ από αιφνιδιασμό.
Οι «ερυθρόλευκοι» πήραν 15 επιθετικά ριμπάουντ και θα μπορούσαν ίσως να τα εκμεταλλευτούν περισσότερο (σ.σ. 12 πόντοι)μ ενώ σίγουρα προβληματισμό δημιουργεί το ότι η Ζάλγκιρις χωρίς τον Λοβέρν, αλλά και τον πολύπειρο Γιανκούνας, πέτυχε 12 καλάθια μέσα από την ρακέτα. Το εξαιρετικό ποσοστό στα τρίποντα, κάλυψε και με το παραπάνω την αστοχία στα δίποντα (44%!) ενώ το τελικό 101-63 στους βαθμούς αξιολόγησης των δύο ομάδων, λέει πολλά για το πόσο εύκολη ήταν στο τέλος η επικράτηση. H βραδιά βρίσκει τους «ερυθρόλευκους» τρίτους στην βαθμολογία με την καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης, μία εβδομάδα πριν από ένα ακόμα δύσκολο συναπάντημα με την ΤΣΣΚΑ στην Μόσχα.
Η γεύση της πρώτης διαβολοβδομάδας θα μπορούσε να ήταν ακόμα πιο θριαμβευτική για ένα ριμπάουντ, ένα σουτ ή ένα… σφύριγμα, όμως με βάση και την εικόνα στην Βαρκελώνη, είναι αν μη τι άλλο πολύ γλυκιά. Όπως το συναίσθημα που ένιωσε ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης, όταν ΔΙΚΑΙΟΤΑΤΑ άκουσε από 5000 κόσμου να τραγουδά για πρώτη φορά το όνομα του ρυθμικά. Το κέρδισε με την αξία του, την δουλειά και την προσήλωσή του. Το λέει η… καρδούλα του και επιβεβαιώνει όλους όσους τον πίστεψαν, όταν οι περισσότεροι τον αμφισβητούσαν. Διότι η ψυχή, το τσαγανό του και ο τρόπος που παίζει, σκέφτεται και αγωνίζεται, είναι στοιχεία κομμένα και ραμμένα για την ιδιοσυγκρασία και αυτό που πρεσβεύει ο μπασκετικός Ολυμπιακός…
Υ.Γ.: «Το παιχνίδι είναι δικό μας, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία να μην το πάρουμε» δήλωσε λίγες ώρες νωρίτερα ο Κώστας Σλούκας. Με την εμφάνισή του, απέδειξε πόσο πολύ το εννοεί. Δεν είναι τόσο εύκολο να παίζεις έτσι όταν έχεις χάσει δύο κρίσιμα τελευταία σουτ. Όμως για σταθείτε, για τον Σλούκα μιλάμε…
Υ.Γ.2: Ο Πρίντεζης ξεπέρασε στην 7η θέση των παικτών με τους περισσότερους βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης τον Άντε Τόμιτς και συνεχίζει. Ήταν πολύ καλός, μαχητικός και έτοιμος, γνωρίζοντας πως λόγω της κόπωσης του Βεζένκοφ θα παίξει περισσότερο.
Υ.Γ.3: Το «δέσιμο» που επιτυγχάνεται ξανά ανάμεσα στην ομάδα και την εξέδρα είναι ολοφάνερο. Το βλέπεις στις αντιδράσεις, στο θερμό χειροκρότημα, στο μπιζάρισμα ακόμα και όταν δεν μπαίνει ένα σουτ. Για όλους τους παίκτες, αλλά και τον προπονητή. Μετά από πολλά χρόνια μάλιστα, το ΣΕΦ έχει περισσότερους από 2000-3000 πριν βγει η ομάδα για την προθέρμανση. Πολύ σημαντικό…
Υ.Γ.4: Πολλές χαμένες βολές. Χρειάζεται βελτίωση.
Follow @ZervasNikolaos