Ομάδα-όνειρο ο Ολυμπιακός, αλλά…

…αν πιστέψει ότι προκρίθηκε μετά το θρίαμβο του τρίτου προημιτελικού, θα σηκώσει από μόνος του την Σιένα από τα σχοινιά που ο ίδιος με μαεστρία την έριξε. Θα χάσει ιστορική ευκαιρία να γράψει ένα από τα ομορφότερα παραμύθια στην Ευρωλίγκα. Θα απογοητεύσει και πάλι το, έτσι και αλλιώς, δύσπιστο κοινό του, που χρειάστηκε να περάσουν έξι μήνες για να αντιληφθεί ότι αξίζει υποστήριξης και να τον βοηθήσει μαζικά σε ένα παιχνίδι. Κοινώς θα πετάξει στα σκουπίδια το όνειρό του. Και από αυτό το όνειρο δεν δικαιούται κανείς να τον ξυπνήσει. Ο,τι έχει καταφέρει μέχρι τώρα, είναι απόρροια πίστης λίγων ανθρώπων, σκληρής δουλειάς και στέρεων βάσεων. Δεν θα είναι κρίμα όλα αυτά να μην μετουσιωθούν στην πιο μάγκικη πρόκριση του συλλόγου σε Final Four;

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Δεν θα είναι αμαρτία, να μην συνοδευτεί η ωρίμανση των νεαρών σε ηλικία παικτών του, που θα αποτελέσουν το αύριο της ομάδας και της Εθνικής με μία σούπερ επιτυχία; Ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να πάρει την φετινή Ευρωλίγκα, όμως η παρουσία του στην Κωνσταντινούπολη, θα γεμίσει τους ώμους του νεανικού του συνόλου με γαλόνια, αυτοπεποίθηση, εικόνες και...κότσια ανεκτίμητης αξίας. Κανείς δεν περίμενε ότι θα χρειάζεται μόλις μία νίκη για να μπει στις τέσσερις κορυφαίες ομάδες, όμως να που έγινε. Για αυτό λοιπόν, μην χυθεί τώρα η καρδάρα με το γάλα. Ας μετατραπεί σε νέκταρ θριάμβου που την Παρασκευή το βράδυ θα γεμίσει με ερυθρόλευκο όλη την Ευρώπη. Για να γίνει το 2-1, 3-1 και να έρθει η πρόκριση θα χρειαστούν πολλά. Μα πάνω απ’ όλα, ένα ωραιότατο delete του τι έγινε στο τρίτο ματς. Ακούγεται κλισέ, κουραστικό και απαισιόδοξο, όμως είναι η αλήθεια.

Η Σιένα πληγωμένη είναι πιο επικίνδυνη και αν υποτιμηθεί, θα χτυπήσει σαν κόμπρα και θα πάρει την κατάσταση στα χέρια της. Παραμένει πιο έμπειρη, πιο «δεμένη» και ας στερείται ενέργειας, του βασικού όπλου-στοιχείου που κρίνει μέχρι στιγμής τη σειρά. Τίποτα λοιπόν δεν τελείωσε και είναι ευχής έργο που το περυσινό πάθημα είναι «φρέσκο». Βέβαια από τότε έχουν αλλάξει πολλά. Και στην πλευρά του Ολυμπιακού, που είναι ομάδα με την έννοια του όρου, αλλά και στην Σιένα, που δεν θυμίζει σε τίποτα το σύνολο που «τσάκιζε» κόκκαλα στα περυσινά προημιτελικά. Έχασε ένα κρίσιμο παιχνίδι με 20 πόντους διαφορά, με τους «ερυθρόλευκους» να έχουν τον Σπανούλη με δύο πόντους και μοναδική επίδοση που θύμισε ότι είναι σούπερ σταρ τις έξι ασίστ. Όσοι νομίζουν ότι είναι μικρή δουλειά, πλανώνται στο μέγιστο βαθμό.

Ο Πιαντζιάνι θεωρούσε πως αν βγάλει τελείως από την επιθετική εξίσωση τον αρχηγό, θα κάνει το έργο του πιο εύκολο. Ο Ίβκοβιτς όμως το τελευταίο δίμηνο παρουσιάζει άλλη ομάδα και όχι αυτή του πρώτου γύρου που εξαρτιόταν μόνο από τον «V-Span». Ο Ιταλός προπονητής θα θεωρούσε τρελό όποιον του έλεγε ότι θα δεχθεί 15 πόντους από τον πιο κοντό σέντερ της Ευρώπης (Χαϊνς) και 30 πόντους από τους υπόλοιπους γκαρντ, Μάντζαρη, Σλούκα και Λο. Ίσως να μην είχε και άδικο, όμως σίγουρα δεν θα είχε δει καλά τα τελευταία ματς των πειραιωτών. Οι πρωταθλητές Ιταλίας δεν θυμίζουν σε τίποτα την ομάδα των τελευταίων χρόνων, διότι ο Ολυμπιακός βγάζει στο παρκέ ενέργεια και παίζει άμυνα που σε αποτελεσματικότητα μοιάζει με μίξη Ιωαννίδη-Μάλκοβιτς.

Κυνηγάει όλες τις μπάλες σα να κρίνεται η…ζωή του από την κατάληξη της κατοχής, ελέγχει τον ρυθμό με γκαρντ που εκτελούν κατά γράμμα το πλάνο του προπονητή και όχι αυτό που τους επιτάσσει η υστεροφημία τους, μοιράζει ασίστ και μάχεται για όλα τα ριμπάουντ. Έχει «διαβάσει» άριστα το παιχνίδι της Σιένα και «χτυπάει» στα αδύναμα σημεία της, καμουφλάροντας στο έπακρο τις δικές του ατέλειες. Το σημαντικότερο: Βρήκε επιτέλους τον τρόπο όλοι οι παίκτες του να παίζουν για το «εμείς» και όχι για το «εγώ». Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς έχει νικήσει κατά κράτος τον αντίπαλο προπονητή, παίρνοντας –μέχρι στιγμής- μία γλυκιά εκδίκηση για το περυσινό κάζο και οδηγεί τους αναλυτές σε σκέψεις πρόωρης συνταξιοδότησης, αφού κανείς δεν θα πόνταρε ούτε ένα ευρώ σε αυτό που βλέπουν τώρα τα μάτια τους. Μία ομάδα-όνειρο που έχει τελικά και παρόν, αφού για το μέλλον μας είχε προϊδεάσει νωρίτερα.

Αλλά, είπαμε…Άλλη μία βραδιά ακόμα.

Υ.Γ. Το κοινό ήταν κάτι παραπάνω από εκπληκτικό. Βοήθησε σωστά ακόμα και όταν στην αρχή ο Ολυμπιακός δεν είχε βρει ρυθμό. Θα χρειαστεί τέτοια και καλύτερη συμπεριφορά την Παρασκευή.

Υ.Γ.1: Ακόμα και αν πάει κάτι στραβά στο τέλος, το φετινό ταξίδι πραγματικά είναι υπέροχο και γεμάτο από υγεία και ελπίδα.