Στην Βιτόρια ο σφυγμός, έγινε βαθιά ανάσα

Αν ο Ολυμπιακός καταφέρει τον Απρίλιο να πετύχει τον στόχο της επιστροφής στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας, είναι δεδομένο πως το μυαλό των περισσότερων θα ανατρέξει στο βράδυ της 4ης Φεβρουαρίου στην Βιτόρια. Τα τελευταία αρνητικά αποτελέσματα, η κακή εικόνα της ομάδας και η έντονη αμφιβολία που είχε μπει ίσως και στο εσωτερικό της, είχαν μετατρέψει το συναπάντημα με την αδιάφορη βαθμολογικά, αλλά επίσης διψασμένη για επιστροφή στα θετικά αποτελέσματα, Μπασκόνια, σε ακροβασία σε λεπτό σχοινί. Που ενδεχομένως αν οι «ερυθρόλευκοι» δεν κατάφερναν να ισορροπήσουν πάνω του, οι επιπτώσεις να ήταν καταστροφικές.

Βαθμολογικά, σίγουρα το πισωγύρισμα θα ήταν τεράστιο, από την στιγμή που οι διώκτες των «ερυθρόλευκων» για την οκτάδα είναι αρκετοί και νικούν συνεχώς, αλλά περισσότερο ανεπανόρθωτο να ήταν το πλήγμα της πέμπτης συνεχόμενης ήττας στην ψυχολογία και στις ισορροπίες. Ο Ολυμπιακός όμως, είχε δείξει σημάδια ανάκαμψης στην Μαδρίτη, και παρά την απώλεια μίας μεγάλης νίκης στην λεπτομέρεια, κατάφερε να μείνει ενωμένος και να παρουσιάσει εξίσου καλό πρόσωπο στην δεύτερη αποστολή της διαβολοβδομάδας. Χωρίς να εντυπωσιάσει, αλλά ενεργοποιώντας το βασικό του ατού στις μεγάλες εντός έδρας νίκες του, που δεν είναι άλλο από την άμυνα. Ήταν το πιο βατό και γνώριμο μονοπάτι για την επιτυχία, ιδιαίτερα από την στιγμή που στα υπάρχοντα προβλήματα, προστέθηκε και η γαστρεντερίτιδα του ΜακΚίσικ (επέμενε να παίξει και μπράβο του).

Με 62 πόντους παθητικό, οι παίκτες του Μπαρτζώκα πραγματοποίησαν την καλύτερη αμυντική τους επίδοση εκτός έδρας φέτος, μετά το ΟΑΚΑ όπου δέχθηκαν 65. Απέναντι σε μία, ναι μεν μέτρια ομάδα, που όμως μπροστά στο κοινό της πετυχαίνει φέτος 79 μέσο όρο. Χάρη στην άμυνα, το κάκιστο δημιουργικά πρώτο μέρος με τις μόλις τρεις ασίστ για οκτώ λάθη, διατήρησαν το έστω και ισχνό προβάδισμα σε ελληνικά χέρια. Αυτή έδωσε πέντε κλεψίματα και οδήγησε τους βάσκους σε ένα κάκιστο 37% εντός παιδιάς. Η Μπασκόνια συνήλθε γρήγορα από την αποφασιστική είσοδο των «ερυθρόλευκων» στο παρκέ και το σε βάρος της -11, διότι βρήκε πέντε εύστοχα τρίποντα και ήταν πολύ πιο δημιουργική με 10 ασίστ.

Το καλό μαντάτο για τον Ολυμπιακό ήταν το 50% στα σουτ πίσω από τα 6.75μ., όμως το μάλλον κακό 46% στα δίποντα, και η έλλειψη δημιουργίας δεν έδιναν περιθώρια για μεγαλύτερο προβάδισμα. Το παράδοξο είναι πως στο δεύτερο μέρος αυξήθηκε το πρώτο ποσοστό και μειώθηκε το δεύτερο. Ακόμα μεγαλύτερο ρόλο από τα 11/21 τρίποντα (είχε προηγηθεί το 5/25 στην Μαδρίτη) πάντως, έπαιξε και πάλι η αποτελεσματικότητα στα μετόπισθεν. Το… κοντέρ σταμάτησε στα 13 (!) κλεψίματα, ενώ βελτιώθηκε άρδην ο συσχετισμός στην κατηγορία ασίστ/λαθών.

Ο Ολυμπιακός μοίρασε 10 τελικές πάσες και 5 λάθη, την ώρα που η Μπασκόνια πρόσθεσε άλλες 11 ασίστ στην συγκομιδή της, αλλά έκανε και ισάριθμα σφάλματα, σε πολύ πιο καθοριστικά σημεία του αγώνα. Ακόμα πιο κομβικό, ήταν το ότι οι «ερυθρόλευκοι» βρήκαν τρόπο να εκμεταλλευτούν πολύ περισσότερο τα λάθη των γηπεδούχων, αφού πήραν 21 πόντους από τα 16 που έκαναν συνολικά και επέτρεψαν μόλις 9 για τα 14 δικά τους. Υπεύθυνη και για αυτό ήταν η άμυνα, που πληγώθηκε ουσιαστικά μόνο από τον Αλεκ Πίτερς.

Το καλό «διάβασμα» του παιχνιδιού της Μπασκόνια και ο εκμηδενισμός του παιχνιδιού της στο «ανοικτό» γήπεδο έβαλαν τις πιο στέρεες βάσεις. Το σκορ από transition ήταν 10-5 υπέρ του Ολυμπιακού, πράγμα δύσκολο σε ισπανικό γήπεδο. Την ίδια ώρα, οι τρεις πλέι μέικερ του Σπάχια, Μπόλντγουιν, Γκρέιντζερ και Λαμάρ Πίτερς, πέτυχαν όλους και όλους 10 πόντους με 4/16 σουτ και έκαναν 8 λάθη. Ακόμα και στον τομέα των ριμπάουντ, ο Ολυμπιακός πήρε καλό βαθμό, καθώς έδωσε μόλις 5 έξτρα κατοχές και έτσι κάλυψε την δική του αδυναμία στο να ανανεώσει επιθέσεις. Μάζεψε μόλις 2 επιθετικά ριμπάουντ και αυτά στο τελευταίο δίλεπτο. Δύο, αλλά… φαρμακερά και κρίσιμα.

Για μία νίκη που ήρθε με ομαδική δουλειά (τέτοια είναι η άμυνα), παρότι υπήρξαν διαστήματα που η μπάλα δεν άλλαζε χέρια όσο θα έπρεπε και υπήρξε στατικότατα, είναι δύσκολο να αναδείξεις τον μεγάλο πρωταγωνιστή. Διότι δεν ήταν μόνο οι κρίσιμοι πόντοι του Ντόρσεϊ στο τέλος (σ.σ. οκτώ από τους δώδεκα) και οι 15 πόντοι, τα ριμπάουντ και οι δημιουργίες του… ανεξάντλητου Βεζένκοφ. Ήταν ο Παπανικολάου, που επιτέλους πήρε τα σουτ που του αναλογούν, τα έβαλε όλα και κράτησε την ομάδα όρθια σε δύσκολα σημεία του παιχνιδιού. Έπαιξε σχεδόν μόνος του στο «3» και ήταν μαζί με τους Γουόκαπ και Φαλ οι κινητήριοι μοχλοί στην άμυνα.

Ο Αμερικανός πλέι μέικερ έκανε εξαιρετική εμφάνιση σε όλα τα επίπεδα και ιδιαίτερα στο δεύτερο μέρος, υπενθύμισε πόσο πολύτιμος είναι. Ο ρόλος του δεν είναι να σουτάρει τα κρίσιμα τρίποντα, αλλά παράλληλα δεν είναι και τόσο κακός σουτέρ όπως δείχνει το μέχρι τώρα 19,6%. Στην «Φερνάντο Μπουέσα Αρένα» πάντως, αλληλοσυμπληρώθηκαν άψογα με τον Σλούκα, ο οποίος μετά το καλό πρώτο ημίχρονο του εκτελεστικά, ήταν άστοχος στην συνέχεια και ορθώς έμεινε στον πάγκο στο τέλος.

Η αποστολή επέστεψε από την τετραήμερη δοκιμασία στην Ισπανία με μία νίκη και ο ρεαλιστικός στόχος επετεύχθη. Λίγο πριν την διεκδίκηση του πρώτου τίτλου της χρονιάς (σ.σ. κύπελλο) στο Ηράκλειο, ο Ολυμπιακός περιμένει την πρωταθλήτρια Ευρώπης, Εφές, στο, δυστυχώς σχεδόν άδειο, ΣΕΦ σε ένα παιχνίδι που αν κερδηθεί, εκτός του ότι θα πιστοποιήσει πως η… μπόρα πέρασε, θα του επιτρέψει να «πατήσει» ακόμα πιο γερά στην οκτάδα. Η βαθιά ανάσα που πήρε στην Βιτόρια, αλλά και το ρόστερ του που θα γεμίσει ξανά με τις δυο επιστροφές, θα είναι σίγουρα δυο πρώτοι καλοί σύμμαχοι στην δύσκολη προσπάθειά του.

Υ.Γ.: Ο Φεβρουάριος είναι ο τελευταίος μήνας που δικαιούται μία ομάδα να κάνει διορθωτική κίνηση στο ρόστερ. Με σχεδόν το 65% της κανονικής διάρκειας συμπληρωμένο, και με τις ευκαιρίες που έχουν δοθεί στον Χασάν Μάρτιν να είναι πλέον πολλές και οι περισσότερες ανεκμετάλλευτες, ίσως είναι αναγκαίο όσο ποτέ να πλαισιωθεί με έναν σέντερ ο Φαλ. Μακάρι ο Αμερικανός σέντερ να ανέβει κατακόρυφα και να διαψεύσει, όμως με τόσους «τελικούς» και φορτωμένο πρόγραμμα τον Μάρτιο, το ρίσκο φαντάζει μεγάλο.

Follow @ZervasNikolaos