Ολυμπιακός με βάσεις, προοπτική και λογική... αστάθεια

Παραγγελία να είχε κάνει ο κόουτς Μπαρτζώκας το δεύτερο φιλικό με την Άλμπα στην γερμανική πρωτεύουσα, τόσο «κουτί» δεν θα του ερχόταν. Ασφαλώς και δεν παρανοήσαμε, αφού, έστω και σε φιλικό, κανείς προπονητής δε θέλει να χάνει από το +18, ιδιαίτερα όταν αυτό έχει προέλθει από ένα ημίχρονο, που ήταν τόσο κοντά στα «θέλω» του. Επειδή όμως το αποτέλεσμα διόλου μετράει στην προετοιμασία, οι συνθήκες που παρουσιάστηκαν ήταν ιδανικές.

Αντίπαλος που μετά την ήττα στο πρώτο φιλικό ήθελε να αντιδράσει και πίεζε με την ανοχή των ντόπιων ρέφερι υπέρ το δέον σκληρά. Εκνευρισμός (μέχρι και αγκωνιά στον Παπανικολάου μετατράπηκε σε αμυντικό φάουλ!) που ήταν μεν δικαιολογημένος, αλλά κόστισε την απώλεια συγκέντρωσης και κυρίως λάθη. Πολλά λάθη που γεμίζουν με σημειώσεις το μπλοκάκι των προπονητών και δουλεύονται έξτρα, λίγο πριν την τελική ευθεία. Η οποία δεν απέχει και πολύ, διότι σε έξι βράδια υπάρχει πρώτο επίσημο τζάμπολ στην Ευρωλίγκα με αντίπαλο την Ζάλγκιρις Κάουνας στο ΣΕΦ. Τσιμπιόμαστε και εμείς για να το πιστέψουμε. Αρχίζει! Αν θέλουμε να κάνουμε μία μίνι-σύνοψη του τι είδαμε αυτό το διήμερο στο Βερολίνο, θα καταλήγαμε στα εξής:

Ο Ολυμπιακός μέσα σε μία εβδομάδα, βελτίωσε σε μεγάλο βαθμό αρκετά στοιχεία του παιχνιδιού του σε σχέση με όσα έδειξε στην Βαλένθια. Με κοινό παρονομαστή των τεσσάρων αγώνων, πως παρουσίασε αστάθεια και σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του, ελέω της κόπωσης από την προετοιμασία, αλλά και του ότι πρόκειται για καινούργια ουσιαστικά ομάδα. Απέναντι στην Άλμπα, ήταν σταθερός και αποτελεσματικός στο πρώτο παιχνίδι που νίκησε, ενώ είχε ένα εξαιρετικό πρώτο ημίχρονο στο δεύτερο παιχνίδι που έχασε. Αυτό, συνοδεύτηκε όμως με ένα κάκιστο τέταρτο δεκάλεπτο, ειδικών συνθηκών. Όχι μόνο για όλα όσα προανέφερα, αλλά και γιατί για λόγους ξεκούρασης είχε εκτός τρεις βασικούς (Σπανούλης, Πρίντεζης, Χάρισον), ενώ ο κόουτς δοκίμασε πεντάδες που δύσκολα θα δούμε στα επίσημα.

Συνολικά, οι «ερυθρόλευκοι» βελτίωσαν την αμυντική τους τακτική και συγκέντρωση, πίεσαν καλά πάνω στη μπάλα, όμως έχασαν 11 και 12 αμυντικά ριμπάουντ Πέμπτη και Παρασκευή αντίστοιχα. Αυτό, σε συνδυασμό με τα 25 λάθη που έκαναν σε κάθε παιχνίδι με την ομάδα του Ρενέσες, είναι λογικό να χαλάει την εικόνα τους. Τα περισσότερα ήταν στην κυκλοφορία της μπάλας, με τις λάθος πάσες να διαδέχονται η μία την άλλη. Λογικό ως ένα βαθμό διότι το σύγχρονο μπάσκετ που ζητάει ο Μπαρτζώκας είναι με γρήγορες ταχύτητες στις πάσες, όμως φανερά οι παίκτες του ακροβατούν για την ώρα μεταξύ του γρήγορου, του απρόσεκτου και του βιαστικού.

Σε σχέση με την Ισπανία, βελτιώθηκαν κατά πολύ τα ποσοστά στα τρίποντα και αυξήθηκαν στα δίποντα, φάνηκε πως υπάρχει επιθετικός πλουραλισμός και ρόλοι. Η ανησυχία που είχε προκύψει για πιθανή έλλειψη στο «1» και στο «5», μετριάστηκε σημαντικά από το πολύ καλό τελείωμα που έκανε ο Σπανούλης στο πρώτο ματς, αλλά και την πολύ καλή, αθλητική και πολύπλευρη επιθετικά και αμυντικά παρουσία του Ζαν-Σαρλ. Στο νικηφόρο παιχνίδι, το «ξεμπούκωμα» του Χάρισον και κυρίως η δημιουργία του ακόμα και από το «3», απέδειξε πως πρόκειται για κομβικό παίκτη στον φετινό Ολυμπιακό. Συνεχίζοντας ατομικά, ο Βεζένκοφ ήταν εξαιρετικός, ο Μάρτιν ανεβασμένος, θετικοί στον ρόλο που τους αναλογεί οι Χαραλαμπόπουλος-Λαρεντζάκης, ενώ περισσότερα περιμένει σίγουρα ο κόουτς από Τζένκινς, ΜακΚίσικ και δευτερευόντως από Κόνιαρη. Μιλάμε για την εικόνα τους στα φιλικά και όχι όσα θα γίνουν στη σεζόν φυσικά…

Πλέον απομένουν τρεις-τέσσερις καλές προπονήσεις μέχρι την πρώτη επίσημη υποχρέωση. Ασφαλώς και ο Ολυμπιακός, όπως και οι υπόλοιπες 17 ομάδες της Ευρωλίγκας, θα μπει λόγω και των συνθηκών ανέτοιμος. Θα πρέπει να συνδυάσει με όσο το δυνατόν περισσότερα καλά αποτελέσματα το σταδιακό φορμάρισμά και την εύρεση ισορροπίας, σταθερότητας και «χημείας», σε ένα πρόγραμμα που στην αρχή θεωρητικά, είναι στις δυνατότητές του. Βάσεις, ποιότητα και τηρουμένων των αναλογιών πληρότητα πάντως, διαθέτει για να παίξει αυτό που μπορεί, ονειρεύεται και αξίζει…

Υ.Γ.1: Αυτό που προέχει για όλους στην παρούσα φάση, είναι να είναι υγιείς, να αποφύγουν, όσο το δυνατόν περισσότερο, την ταλαιπωρία στα ταξίδια, για να δούμε επιτέλους το μπάσκετ που τόσο μας έχει λείψει.

Υ.Γ.2: Πολλά μπράβο στον Προμηθέα. Οι κόποι, το όραμα και οι επενδύσεις ανταμείφθηκαν με έναν τίτλο. Έχει την δική του ξεχωριστή σημασία. Ιδιαίτερη χαρά για τον κόουτς, Μάκη Γιατρά, αλλά και το παλικάρι-παικτάρα που λέγεται, Χάρης Γιαννόπουλος.

Follow @ZervasNikolaos