Και ο κόσμος σου θα τραγουδά

Στον αθλητισμό, αυτά που μένουν και έχουν να μνημονεύονται για χρόνια, είναι τα τρόπαια και οι κατακτήσεις. Όμως για αυτούς που τον αγαπούν πραγματικά, δεν αξίζουν μόνο αυτά. Για τον περισσότερο υγιή κόσμο, που δεν έχει αναγάγει το αποτέλεσμα της αγαπημένης του ομάδας σε πρωτεύον ζήτημα της ζωής και της καθημερινότητάς του, αλλά την στηρίζει και για να γεμίσει όμορφα τις ελεύθερες ώρες του, μετρούν και η διαδρομή, η προσπάθεια, το θέαμα και ο ιδρώτας. Η απώλεια της φετινής Ευρωλίγκας για τον Ολυμπιακό, που όπου σταθεί και όπου βρεθεί, ακόμα και από την ομάδα που τον νίκησε στον τελικό, ακούει την φράση «η καλύτερη ομάδα της Ευρώπης», ήταν σίγουρα σκληρή. Ο τρόπος πόνεσε και θα πονάει.

Για να είμαστε ξεκάθαροι, ασφαλώς και δεν συγκρίνεται το τρόπαιο με την δεύτερη θέση. Αν μιλήσεις με φίλους του Ολυμπιακού, αλλά και τους περισσότερους που εργάζονται σε αυτό τον οργανισμό, ακόμα δεν το έχουν ξεπεράσει. Όμως οφείλουν να κοιτάξουν μπροστά. Πλέον, την τελευταία διετία-τριετία, έχουν έναν πολύ ισχυρό σύμμαχο δίπλα τους σε αυτήν τους την προσπάθεια. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια, όπου ενδεχόμενη απώλεια τίτλου, είχε αφορισμούς, μηδενισμό και απαιτήσεις για… κεφάλια. Τον κόσμο, που μετά τα εννέα sold out στην φετινή Ευρωλίγκα, έδειξε την στήριξή του απλόχερα και μετά την ήττα στον τελικό. Η αρχή έγινε στο αεροδρόμιο του Κάουνας, η συνέχεια δόθηκε σε αυτό των Σπάτων, στο ΣΕΦ και κορυφώθηκε το απόγευμα της Κυριακής στο κλειστό του Φαλήρου, στον τρίτο ημιτελικό του πρωταθλήματος με τον ΠΑΟΚ. Εκεί όπου επτά χιλιάδες άνθρωποι, είπαν έμπρακτα με το χειροκρότημά τους ένα μεγάλο «ευχαριστώ», για την σεζόν που τους πρόσφερε αυτή η ομάδα.

Όπως και σε όλα τα σπορ, έτσι και το basketball, εμπεριέχει μέσα τον παράγοντα ψυχολογία και το μόνο σίγουρο είναι πως αυτή η προσέλευση (σ.σ. ρεκόρ σε ματς ελληνικού πρωταθλήματος πλην ντέρμπι), ήταν το καλύτερο μπουστάρισμα ενόψει των τελικών. Ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του την πρόκληση του δεύτερου συνεχόμενου νταμπλ για πρώτη φορά στην ιστορία του και δεν είναι διατεθειμένος να την χάσει. Με 3/3 στις εγχώριες διοργανώσεις και συμμετοχή στον τελικό της Ευρωλίγκας, θα έχει ολοκληρώσει μία ακόμα μαγική σεζόν. Και η παθολογική σχέση αγάπης και στήριξης του κόσμου, που πλέον εκτός από την προσέλευση-ρεκόρ των 12.000 στο Βελιγράδι και των 7.000 στην… άγονη γραμμή του Κάουνας, γεμίζει τις εξέδρες και στα… τελειωμένα πριν το τζάμπολ, ματς πρωταθλήματος, είναι μία πολύ σημαντική κατάκτηση για το μέλλον.

Στο αγωνιστικό της σειράς με τον ΠΑΟΚ, δεν μπορείς να σταθείς και σε πολλά. Ο δικέφαλος του βορρά είναι μία καλά δουλεμένη ομάδα με καλούς παίκτες, αλλά τον σοβαρό Ολυμπιακό δεν μπορεί να τον νικήσει κανείς στην Ελλάδα. Το 3-0 ήρθε φυσιολογικά και το μόνο που μπορεί να κρατήσει κανείς από τα δύο παιχνίδια μετά το Final Four, είναι ότι ο Σλούκας ο οποίος δεν έδωσε όσα θα ήθελε και μπορούσε, αντέδρασε πολύ επαγγελματικά και δείχνει σε πολύ καλή κατάσταση, ο Βεζένκοβ συνεχίζει «ζεστός», ο Γουόκαπ βρίσκει ξανά το… χέρι του και ο Μπόλομποϊ προσφέρει –ελλείψει Μπλακ- κάτι περισσότερο. Οι «ερυθρόλευκοι» παρά τα φυσιολογικά «νεκρά» τους διαστήματα, όταν παίζουν όπως μπορούν είναι απολαυστικοί, παράγουν ασίστ για πλάκα και περιμένουν τον αντίπαλό τους για τον πρώτο τελικό της προσεχούς Κυριακής στο ΣΕΦ.

Κάτω από έντονη φημολογία επιστροφής του Νίκολα Μιλουτίνοφ, ο οποίος κάνει διακοπές στο σπίτι του στην Ελλάδα και περιμένει τον Ολυμπιακό. Ο Σέρβος σέντερ, από την στιγμή που θέλει τόσο και κάνει γερό… σκόντο στο κασέ του για να επιστρέψει στην αγαπημένη του ομάδα, δεδομένα απασχολεί τους «ερυθρόλευκους». Ίσως η επανασύνδεση να είχε γίνει μάλιστα από πέρυσι, αν η ΤΣΣΚΑ Μόσχας δεν… στήλωνε τα πόδια για να τον κρατήσει. Η λογική λέει πως δύσκολα δεν θα βρεθεί η χρυσή τομή, όμως για την ώρα το θέμα δεν είναι τόσο προχωρημένο όσο εμφανίζεται. Προέχουν οι τελικοί και μετά υπάρχει χρόνος για όλα τα «καυτά» θέματα που απασχολούν την νέα σεζόν και δεν είναι και λίγα. Στο άκουσμα όμως πως το φετινό Φαλ, Μπόλομποϊ, Μπλακ θα γίνει Φαλ-Μιλουτίνοφ, καμία πλευρά δεν νομίζω να έχει ενστάσεις και ενδοιασμούς…

Υ.Γ. Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης έκανε step up με την φετινή κανονική περίοδο που έκανε και η προσφορά του στην ομάδα είναι πολύ σημαντική. Από τα πλέι οφ με την Φενέρμπαχτσε μέχρι και σήμερα, δείχνει να είναι εκτός ρυθμού και να έχει χάσει την άπλετη εμπιστοσύνη που έχει ο ίδιος στον εαυτό του, προσόν που ίσως είναι και το σπουδαιότερό του. Ηρεμία χρειάζεται και συγκέντρωση και θα το… βρει σύντομα ξανά.

Follow @ ZervasNikolaos