Φασούλι το φασούλι, για να έρθει και το μπάσκετ

Έχοντας ηττηθεί στην πρεμιέρα της Ευρωλίγκας από την Φενέρμπαχτσε στην Κωνσταντινούπολη, το βασικό ζητούμενο για τον Ολυμπιακό στα αποκαλυπτήριά του μπροστά στο κοινό του κόντρα στην Ζάλγκιρις, σημασία είχε η νίκη. Αυτή την πέτυχε και αυτό είναι που μετράει στα πρώτα παιχνίδια της σεζόν. Η ιστορία έχει αποδείξει πως τίποτα δεν καθορίζεται στο τέλος από το πώς έπαιξες τον Οκτώβριο ή τον Νοέμβριο, αλλά σε τι κατάσταση θα βρεθείς όταν θα κρίνονται όλα. Στο μυαλό των «ερυθρόλευκων», αν και αυτά δύσκολα αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη, ήταν βέβαια και το να συνδυάσουν το θετικό αποτέλεσμα με μια έστω και ελαφρώς βελτιωμένη και πιο σταθερή εικόνα μέσα στο σαραντάλεπτο, όμως δεν τα κατάφεραν.

Παρότι άρχισαν το παιχνίδι με τις καλύτερες προϋποθέσεις στο πρώτο δεκάλεπτο, εκεί που με εξαιρετική ατομική και ομαδική άμυνα πήραν διαφορά δεκαπέντε πόντων. Κάνοντας τους φιλοξενούμενους να μοιάζουν με ομάδα κατώτερης διοργάνωσης. Η απόδοσή τους όμως σταδιακά έφθινε όσο περνούσε η ώρα. Έδωσαν το δικαίωμα στην μαχητική ομάδα του παμπόνηρου και μεθοδικού, Αντρέα Τρινικιέρι, να ελπίζει, την έβαλαν λεπτό με το λεπτό, λάθος με το λάθος μέσα στο παιχνίδι και στο τέλος παραλίγο να το πληρώσουν. Αυτό, έγινε γιατί στο παρκέ βγήκαν τα δεδομένα και σε πολύ μεγάλο βαθμό φυσιολογικά προβλήματα που έχουν στην αρχή της σεζόν και έχουν επισημανθεί τις προηγούμενες ημέρες. Έλλειψη ρυθμού, αγωνιστικής χημείας, ρόλων και των δυο βασικών ψηλών του ρόστερ.

Και αν για τα πρώτα τρία χρειάζεται χρόνος, υπομονή, σκληρή δουλειά στο αγωνιστικό και πνευματικό κομμάτι από παίκτες και προπονητή, για το τελευταίο μιλούν από μόνα τους τα εξίμισι λεπτά που έπαιξε ο Μουστάφα Φαλ. Ο Γάλλος σέντερ πρόλαβε σε αυτό το διάστημα να γλυκάνει τρεις επιθέσεις της ομάδας με ισάριθμες πάσες πάρε-βάλε από μέσα προς τα έξω. Ο Ολυμπιακός πήρε μόνο ένα εύστοχο σουτ από αυτές, όμως είναι αυτονόητο πως η επιστροφή του, μαζί με αυτή του Νίκολα Μιλουτίνοφ που κοντοζυγώνει, θα αλλάξει άρδην την επιθετική συμπεριφορά και αποτελεσματικότητα. Ασφαλώς και οι δυο τους, δεν θα αποτελέσουν την λύση σε όλα τα υπάρχοντα προβλήματα, όμως θα είναι μια εξαιρετική αρχή για να μπουν όλα στη σειρά τους. Και σίγουρα για να μην χάνονται 18 (!) αμυντικά ριμπάουντ από μια μέτρια ποιοτικά ομάδα όπως η Ζάλγκιρις.

Το γεγονός πως οι Λιθουανοί πήραν μόλις 7 πόντους από αυτές τις έξτρα κατοχές, είναι και η αιτία που οι «ερυθρόλευκοι» απέφυγαν την ήττα. Αλλά και μόνο ο εκνευρισμός που επήλθε από την απώλεια τους και οι λιγότερες κατοχές που διαχειρίστηκαν στο ματς, αρκούσαν για να γίνει στο τέλος ντέρμπι. Επέφεραν και μια ακόμα ζημιά. Στην παρούσα φάση που οι επιθετικοί αυτοματισμοί αναζητούνται, η θωράκιση του αμυντικού ριμπάουντ προσφέρει στον Ολυμπιακό την δυνατότητα να τρέξει στο «ανοικτό» γήπεδο για να πάρει εύκολους πόντους. Χθες πήρε 13 στον αιφνιδιασμό, φανταστείτε πόσο περισσότεροι θα ήταν αν τα άστοχα σουτ της Ζάλγκιρις, κατέληγαν στα δικά του χέρια. Μιλώντας για έλλειψη αυτοματισμών, αυτός είναι και ο λόγος που ο Μπαρτζώκας δοκιμάζει ο,τι πεντάδα μπορεί για να γίνουν τα ταιριάσματα, ενώ πολλές φορές αφήνει περισσότερη ώρα απ’ ότι πρέπει παίκτες (σ.σ. πχ χθες Ντόρσι) που δεν… τραβάνε.

Το φετινό εγχείρημα με το χρυσοποίκιλτο ρόστερ και τις πολλές ποιοτικές λύσεις σε όλες τις θέσεις, έχει τεράστια προοπτική, αλλά θέλει και αρκετή δουλειά και χρόνο. Για την ώρα, φαντάζει… σπαζοκεφαλιά, όμως τα συναρπαστικά σταυρόλεξα, είναι για δυνατούς λύτες. Όσο περνάει ο καιρός και αν έστω και με δυσκολία έρχονται οι νίκες, η ομάδα θα αποκτά αυτοπεποίθηση και θα κερδίζει ηρεμία για να βγάλει το πρόσωπο που μπορεί και για το οποίο φτιάχτηκε το καλοκαίρι. Για την ώρα αυτό είναι αδύνατο, καθώς υπάρχει ένα φυσιολογικό μπέρδεμα, προσπάθεια όλων να αποδείξουν πως αξίζουν θέση και περισσότερο χρόνο και κόπωση από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η νίκη είναι λοιπόν αυτή που κρατάει ο Ολυμπιακός, αλλά…

Οφείλει να προβληματιστεί ενόψει της συνέχειας για το ότι ο Σάσα Βεζένκοβ βγαίνει MVP της αγωνιστικής με 30 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης, έχοντας πάρει λίγες προσπάθειες. Όταν η συνολική λειτουργία φτάσει στο σημείο να μπορεί να «βοηθάει» με το παιχνίδι της τον 29χρονο φόργουορντ, είναι ικανός να καταγράφει και…50. Ένα ακόμα στοιχείο που κόστισε ήταν τα 19 λάθη! Απερίγραπτα μεγάλος αριθμός για τέτοιο παιχνίδι, όπως απελπιστικά κακό το 23,5% στα τρίποντα. Με τόσους καλούς σουτέρ είναι ξεκάθαρα θέμα ρυθμού, ηρεμίας και εμπιστοσύνης. Επίσης, οι 15 χαμένες βολές, είναι στατιστικό που πέρυσι στοίχισε ένα ολόκληρο πρωτάθλημα, καθώς σχεδόν τόσες έχασαν οι «ερυθρόλευκοι» στον τέταρτο τελικό με τον Παναθηναϊκό. Καταγράφονται επίσης στα αρνητικά τα πέντε λάθη για μία μόλις ασίστ στο τρίτο δεκάλεπτο, αλλά και τα τεσσεράμισι λεπτά χωρίς καλάθι στο τέλος του πρώτου μέρους.

Η βραδιά πάντως είχε και ένα ακόμα –πλην της νίκης- ευχάριστο. Ο Εβάν Φουρνιέ έδειξε πως σιγά-σιγά λύνεται, πήρε περισσότερες πρωτοβουλίες, σκόραρε, μάζεψε ριμπάουντ και συνέχισε να προσπαθεί στην άμυνα. Ο Γάλλος δείχνει απίστευτη διάθεση και έχει τέτοια ποιότητα που δεν υπάρχει ο παραμικρός λόγος ανησυχίας. Εκτός του ότι για σχεδόν δύο χρόνια δεν είχε λεπτά συμμετοχής στο ΝΒΑ, το κορμί του συνήθιζε από το 2012 και μετά να μπαίνει σε κανονικό ρυθμό τον Νοέμβριο. Και αυτό είναι ένα στοιχείο που εξηγεί γιατί ήταν διστακτικός στα πρώτα παιχνίδια και προσπαθούσε να μπει στη νοοτροπία της ομάδας με άλλους τρόπους. Όταν αυτός ο εξαιρετικός παίκτης «δέσει» απόλυτα με όλα τα υλικά και βρεθούν-σταθεροποιηθούν τα κατάλληλα σχήματα, κανένας δεν θα θυμάται πως το βράδυ της 11ης Οκτωβρίου ο Ολυμπιακός δυσκολεύτηκε απέναντι στην Ζάλγκιρις. Για την ώρα, ζητούνται νίκες και βελτίωση...

Υ.Γ. Πολύ θετική για ένα ακόμα παιχνίδι η παρουσία του Βιλντόσα. Ο Αργεντινός ταιριάζει απόλυτα στο μπάσκετ του κόουτς Μπαρτζώκα και αν συνεχίσει έτσι, μπορεί να ανατρέψει τα δεδομένα στην θέση «1».

Υ.Γ.2: Σε ένα κάκιστο ποιοτικά παιχνίδι, ήταν σε τραγική μέρα και οι διαιτητές. Ακατανόητα λάθη και από τις δυο πλευρές για την εμπειρία τους, εκνευριστικά σφυρίγματα και 53 (!) φάουλ. Δεδομένα χρειάζονται 2-3 αγωνιστικές ξεκούραση...