Δεν την τέλειωσε και τον… τέλειωσαν

Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού έλεγαν οι αρχαίοι, όμως ο Ολυμπιακός δεν τους… άκουσε. Για δεύτερη συνεχόμενη εβδομάδα στην Ευρωλίγκα και μάλιστα μέσα στην έδρα του με τον κόσμο στο πλευρό του, προσέγγισε λάθος ένα παιχνίδι και ηττήθηκε, πετώντας σε μεγάλο βαθμό στο καλάθι των αχρήστων τις δυο σπουδαίες νίκες που έκανε σε Μαδρίτη και Βαρκελώνη. Και αν την προηγούμενη Παρασκευή δράστης ήταν η εξαιρετική Μονακό που είναι ικανή για το καλύτερο σε οποιαδήποτε έδρα, η γκέλα με την Βαλένθια είναι 100% εκτός προγράμματος.

Όσο και αν στην Ευρωλίγκα όλοι μπορούν να νικήσουν όλους οπουδήποτε, ο Ολυμπιακός έδωσε από μόνος του αυτό το δικαίωμα στην Βαλένθια, που θαρρείς και τον… κοίμισε και λεπτό με το λεπτό κατάφερε να «κλέψει» μια ανέλπιστη νίκη. Διότι μόνο μια ομάδα που ποτέ δεν ξύπνησε αγωνιστικά θα μπορούσε, όχι μόνο να χάσει, αλλά και να δώσει την ευκαιρία στον αντίπαλο να διεκδικήσει την νίκη. Οι «ερυθρόλευκοι», έχοντας δώδεκα λάθη στο πρώτο ημίχρονο, το ένα πιο… αβίαστο από το άλλο, κατάφεραν λόγω ποιότητας, χημείας, αυτοματισμών και αστοχίας των Ισπανών (11/29 εντός παιδιάς) να πάρουν διαφορά δεκατριών πόντων. Οι παίκτες του Μουμπρού, αντιμετώπιζαν μία, αν μη τι άλλο, συνεπή άμυνα (34 πόντοι παθητικό) και μετά το αρχικό 4/5 τρίποντα είχαν 0/9, με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να… ξεμακρύνει.

Το εκπληκτικό, είναι πως οι γηπεδούχοι ήταν στο… ρελαντί και είχαν τα καλύτερα ποσοστά της σεζόν μέχρι τώρα. 12/16 δίποντα και 6/9 τρίποντα. Αν δεν υπήρχαν αυτά τα λάθη ίσως το παιχνίδι να είχε κριθεί από την ανάπαυλα. Η στατιστική με μόλις επτά χαμένα σουτ του Ολυμπιακού, έδειχνε «Βαλένθια 5 ριμπάουντ» και η δημιουργία των 13 ασίστ κάλυπτε σε κάποιο βαθμό τα πολλά λάθη. Βεζένκοβ και Φαλ αρχικά, Σλούκας και Γουόκαπ στην συνέχεια, σκόραραν και δημιουργούσαν και το παιχνίδι έδειχνε πως θα γείρει στην πλευρά των πειραιωτών, εφόσον βέβαια και αυτοί άρχιζαν να παίζουν επιτέλους λίγο κανονικό μπάσκετ. Δεν το έκαναν ποτέ, καθώς ίσως και αυτοί να πίστεψαν πως από την στιγμή που με τόσα λάθη και χωρίς να πιάσουν την απόδοση που μπορούν είναι στο +16, η σεμνή τελετή θα λάμβανε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τέλος.

Η Βαλένθια όμως δεν τα παράτησε, χτύπησε μία φορά το καμπανάκι μετατρέποντας το -16 σε -4 και παρότι ο Ολυμπιακός βρήκε τις λύσεις για να μπει στο τελευταίο δεκάλεπτο με δεκατρείς ολόκληρους πόντους διαφορά στην έδρα, συνέχισε να φορά στολή… περιπάτου και «πουλάει» την μία μπάλα μετά την άλλη. Τα τρία τρίποντα του Παπανικολάου και η γενικότερη παρουσία του στην τρίτη περίοδο, έμοιαζαν αρκετά, όμως δεν ήταν. Ο πολύ μεθοδικός κόουτς Μουμπρού, έστειλε τον Γουέμπ πάνω στον Σλούκα, ο Αμερικανός φόργουορντ τον περιόρισε σημαντικά και η Βαλένθια έχοντας βελτιώσει πλέον τα ποσοστά ευστοχίας της, άρχισε να παίρνει όλο το γλυκό από το τεράστιο… βάζο των λαθών του Ολυμπιακού και το ματς έγινε ντέρμπι. Τζόουνς, Ντούμπλιεβιτς, Χάρπερ και Αλεξάντερ άρχισαν να βάζουν το ένα καλάθι μετά το άλλο, η πίεση ήταν πλέον στην πλευρά των γηπεδούχων και το… κακό έγινε.

Το κοντέρ έγραψε συνολικά 20 λάθη και 22 ολόκληρους πόντους από αυτά στο σακούλι των φιλοξενούμενων, που είχαν με την σειρά τους 24 τελικές πάσες για μόλις 12 σφάλματα, με ισάριθμα κλεψίματα. Το εκτός λογικής άλλωστε με βάση τους αριθμούς, ήταν το +16 του Ολυμπιακού και η Βαλένθια από την στιγμή που δεν τα… έχασε και ο αντίπαλός της την κράτησε στην διεκδίκηση, βρήκε και τα… έκανε. Με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, καθώς της έφτασε ένα και μοναδικό προβάδισμα σε όλο το παιχνίδι, 3,9’’ πριν το τέλος. Αυτό είναι όμως το μπάσκετ. Εκτός από όσα προανέφερα, οι ισπανοί είχαν 16-6 πόντους από αιφνιδιασμό, δέχθηκαν μόλις 11 πόντους από τα λάθη τους και κατάφεραν να νικήσουν, παρότι ο Ολυμπιακός είχε 52,6% στα τρίποντα. Με το μισό από αυτό νίκησε σε όλες τις ισπανικές έδρες, αλλά έκανε όλα τα υπόλοιπα σωστά.

Για να έρθει φυσικά η δεύτερη συνεχόμενη ήττα, χρειάστηκε να χάσει δύο βολές στο τέλος ο συνήθως αλάνθαστος από την γραμμή Σλούκας και να παρθούν δύο αμφιλεγόμενες αποφάσεις από την Ντιφαλά και την παρέα του. Ο Τζόουνς εκτέλεσε τρεις βολές αντί για δύο, σε μια ομολογουμένως δύσκολη φάση, ενώ στο τέλος υπάρχει φάουλ στο σουτ του Σλούκα και πιθανότατα και στον Πίτερς, όταν μαζεύει το επιθετικό ριμπάουντ και πάει να εκτελέσει. Γενικότερα το επίπεδο της διαιτησίας συνεχίζει να φθίνει στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, και είναι ένα στοιχείο προβληματισμού, όχι όμως για τον κόουτς Μπαρτζώκα και για τους παίκτες του, που δεδομένα πρέπει να δουν κάποια πράγματα διαφορετικά και να δουλέψουν περισσότερο και να τελειώνουν τα παιχνίδια, μη δίνοντας το δικαίωμα σε κανέναν να… αποφασίσει για αυτά.

Υ.Γ. Είναι φανερό πως παρότι αποτελούν πολύ καλές και ταιριαστές επιλογές με το υπόλοιπο ρόστερ, οι νεοαποκτηθέντες, Κάναν, Πίτερς και Μπόλομποϊ, δεν έχουν μπει απόλυτα στο κλίμα και δεν έχουν βοηθήσει όσο μπορούν βάσει αξίας και κυρίως όσο χρειάζεται ο Ολυμπιακός. Είναι αναγκαίο να ανεβάσουν και οι τρεις στροφές, γιατί είναι πολύτιμοι για την ισορροπία του rotation και αυτό που έχει στο μυαλό του ο κόουτς Μπαρτζώκας. Ασφαλώς και ακόμα είναι πολύ νωρίς για να κριθούν, όμως το πρόγραμμα είναι απαιτητικό και η Ευρωλίγκα δεν… περιμένει.

Υ.Γ.2: Ο Ολυμπιακός ακόμα και στο αρχικό 4-0 δεν ήταν όσο καλός μπορεί με βάση τις δυνατότητές του και αυτό φαίνεται πως τον… κοίμισε. Όσο κυκλοφορεί σωστά την μπάλα στην επίθεση βρίσκει εξαιρετικές φάσεις και παίζει όμορφα, όμως αυτά τα διαστήματα αντί να αυξάνονται όσο τρέχουν τα παιχνίδια μειώνονται και είναι ένα ακόμα στοιχείο προβληματισμού. Διότι φαίνεται πως για να πάρει μπρος και η περυσινή αποτελεσματική άμυνά του, θα πρέπει να σταθεροποιήσει τον ρυθμό και τα λεπτά που παίζει καλά στην επίθεση.

Υ.Γ.3: Αν κάποιος δεν έχει δει το παιχνίδι και θέλει μία φάση για να καταλάβει πως ήρθε η ήττα, μπορεί απλά να ανατρέξει στην μια ακόμα αμυνάρα που βγάζει ο Παπανικολάου με δυόμισι λεπτά να απομένουν και αμέσως κάνει λάθος πάσα στον αιφνιδιασμό. Αντί για +8 ή +9, το ματς πήγε στους τρεις πόντους. Η συνέχεια γνωστή...

Follow @ ZervasNikolaos