Αν υπήρχε ένας δοσομετρητής διαβάσματος παιχνιδιού ή μπασκετικής πληρότητας, ο Ολυμπιακός με την εμφάνισή του στο πρώτο παιχνίδι με την Εφές θα τον είχε γεμίσει μέχρι το χείλος. Το 1-0 ήρθε με εμφατικό τρόπο, κυρίως γιατί ο πρωταθλητής Ελλάδας είχε προετοιμαστεί άρτια αγωνιστικά και πνευματικά γι’ αυτό που θα συναντήσει. Μετά ήρθαν όλα τα άλλα που έκαναν ακόμα πιο εύκολο το έργο του. Το πλάνο εφαρμόστηκε στο έπακρο και δύσκολα θα βρεις κάποιο ψεγάδι. Όταν δυσκολεύεσαι να βρεις τον πολυτιμότερο, όλα έχουν λειτουργήσει εξαιρετικά και αυτό είναι το πρώτο κέρδος στη σειρά.
Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Απομένουν δύο ακόμα βήματα και όποιος πιστέψει ότι η Εφές δε θα διεκδικήσει μέχρι το τέλος ότι της αναλογεί, πλανάται. Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να μείνει συγκεντρωμένος όπως και στα σαράντα πρώτα λεπτά της μάχης και να είναι ταπεινός γιατί πάντα μετά από μία τόσο μεγάλη νίκη, το δεύτερο παιχνίδι γίνεται δυσκολότερο. Οφείλει να διαχειριστεί σωστά τα συναισθήματά του και να κάνει στο παρκέ ακόμα καλύτερα αυτά που έκανε απόψε. Τι ακριβώς; Έλεγξε απόλυτα τον ρυθμό, χάρη στην εξαιρετική του άμυνα, που περιόρισε την Εφές 13 πόντους κάτω από τον μέσο όρο της. Κέρδισε κατά κράτος τη μάχη των ριμπάουντ, με αποτέλεσμα να μην έχουν οι τούρκοι έξτρα κατοχές. Δεν την άφησαν να τρέξει στο ανοικτό γήπεδο, της περιόρισαν την δημιουργία (μόλις 12 ασίστ) αλλά και τα περισσότερα επιθετικά ατού της.
Βάλτε και την ευστοχία στα τρίποντα, το υπέρμετρο πάθος, την περισσότερη ενέργεια που μάτσαρε την αθλητικότητα της Εφές και θα καταλάβετε γιατί ο Ολυμπιακός δεν απειλήθηκε ποτέ. Την ίδια ώρα, ήταν ο Ολυμπιακός αυτός που μάζευε συνεχώς επιθετικά ριμπάουντ, έτρεχε σε κάθε ευκαιρία και δημιουργούσε περισσότερο. Η απόλυτη επικράτηση, το απόλυτο διάβασμα και απόλυτος… αιφνιδιασμός. Έτσι όμως θα πρέπει να είναι και στη συνέχεια. Να μη μπορούμε να βρούμε πιο διακρίθηκε και οι έντεκα που έπαιξαν να έχουν δώσει από κάτι. Σίγουρα, από Σπανούλη, Παπανικολάου, Μάντζαρη (για μένα ο MVP για τις άμυνες και τα μεγάλα σουτ του), Πρίντεζη το περιμέναμε, αλλά το να κρατά ο Μιλουτίνοφ μόνος του όλη τη θέση «5» και να εντυπωσιάζει σε ματς πλέι οφ, ίσως να μη το πιστεύαμε και τόσο.
Ο Σέρβος σέντερ όμως, διέψευσε όλους όσοι τον υποτίμησαν, έσκυψε το κεφάλι, δούλεψε και δύσκολα δε θα μετακομίσει στο Τέξας το καλοκαίρι. Ο Ολυμπιακός πήρε πολλά απόψε και από τον πιο ουσιαστικό Γκριν φέτος και στις δύο πλευρές του παρκέ, είχε έναν εξαιρετικό Παπαπέτρου σε άμυνα, ριμπάουντ και επίθεση, ενώ και ο Γουότερς ήταν καθοριστικός στο δεύτερο δεκάλεπτο. Όλοι δικαίωσαν τον Γιάννη Σφαιρόπουλο ο οποίος με τη σειρά του απολαμβάνει τους καρπούς της δουλειάς και της εμπιστοσύνης του στην ομάδα. Δε θυμάμαι τα τελευταία δέκα χρόνια να αποθεώνεται έτσι στο ΣΕΦ προπονητής κατά την είσοδο και την αποχώρησή του από τον κόσμο, που έπαιξε και αυτός σημαντικό ρόλο για το 1-0. Το αξίζει και με το παραπάνω ο κόουτς. Ακόμα όμως ξέρει και αυτός πως η δουλειά δεν έχει γίνει.
Η συνέχεια την Παρασκευή…