Όλα της... πρόκρισης δύσκολα

Μία από τις σπουδαιότερες αρετές στη ζωή, είναι η πρόληψη και η επισήμανση των κακώς κειμένων όταν αυτά μπορεί να διορθωθούν. Άλλη μία, είναι αυτή που λέει πως όταν κάποιος είναι έτοιμος να… πέσει, είναι φρονιμότερο να μην του δώσεις τη χαριστική βολή. Χρειάζεται στήριξη, αλλά και μπόλικη δόση τύχης για να αποφύγει τον… γκρεμό και μόνο έντιμο δεν είναι να… κομπορρημονείς για το αποτέλεσμα, εφόσον δεν «φώναζες» πιο πριν, με στόχο την αποφυγή του.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τον Ολυμπιακό και την ήττα του από την Αρμάνι Μιλάνο που τον έβαλε για τα καλά σε περιπέτειες ακόμα και για την πρόκρισή του στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας; Άμεση... Οι «ερυθρόλευκοι» έφτασαν στο σημείο να απειλούνται με πρόωρη αποχώρηση από την διοργάνωση την οποία κατέχουν από τον Μάιο του 2012, επειδή δεν προέβλεψαν ή δεν μπορούσαν -και για οικονομικούς και όχι μόνο λόγους- να διορθώσουν τις ανορθογραφίες του ρόστερ, ενώ πολύ περισσότερο στην… αυγή της σεζόν, δεν είχαν την οξυδέρκεια να… χαμηλώσουν όσο έπρεπε τον πήχη. Με δεδομένο ότι επιχειρούσαν να φτιάξουν, σχεδόν από την αρχή ομάδα με ξένους χωρίς ευρωπαϊκή εμπειρία και κομβικές αποχωρήσεις παικτών, η… υπερφόρτωση της δεδομένης -ελέω Ολυμπιακού- πίεσης, με εξαγγελίες για three peat, «έσπρωξαν» σε μεγάλο βαθμό στο τωρινό ρεκόρ του 4-5 στο Top 16.

Το… κακό ερχόταν μετά την τεράστια ατυχία με τον τραυματισμό του Λο –και όχι μόνο-, τα λάθη που έγιναν –τα παραδέχθηκε ουσιαστικά ο Γιώργος Μπαρτζώκας- αλλά και την αδυναμία να καμουφλαριστούν, ακόμα και εκ των έσω, κυρίως λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης στους νεαρούς. Όλα αυτά, φυσικά και έχουν μεγάλη σημασία και ίσως διογκωθούν ακόμα περισσότερο, εφόσον τελικά ο Ολυμπιακός δει τα προημιτελικά από την… τηλεόραση.

Συμβαίνουν όμως και στις καλύτερες οικογένειες. Κανείς δεν έχει υπογράψει συμβόλαιο με την επιτυχία και αρκεί να θυμηθεί κανείς πως ο πιο πλήρης Παναθηναϊκός όλων των εποχών, έμεινε εκτός από το Top 16 μετά τους θριάμβους σε Αθήνα και Βερολίνο. Παίζουν και οι αντίπαλοι μπάσκετ και μάλιστα πολύ καλό και με ρόλους- Αρμάνι-, τη ώρα που οι πρωταθλητές Ευρώπης, έχουν κληθεί να δώσουν δύο κρισιμότατα παιχνίδια με Φενέρ και Μιλάνο, χωρίς τον καλύτερο ευρωπαίο γκαρντ. Μήπως είναι λοιπόν λίγο άδικο να φέρουν τώρα κάποιοι την καταστροφή; Και πολύ περισσότερο ο ίδιος ο Ολυμπιακός, δεν θα ήταν καλύτερο να μηδενίσει το «κοντέρ», να αποσυμπιεστεί και να πάει όντως για να ευχαριστηθεί τα υπόλοιπα παιχνίδια και ο,τι βγει;

Η τύχη του γύρισε την πλάτη, βγάζοντας off τον αρχηγό του στο πιο δύσκολο σημείο της σεζόν, ενώ έλειψε και από το ΣΕΦ το βράδυ της Πέμπτης. Διότι ναι, αυτή κόντρα στην Αρμάνι ήταν μία κακή και δίκαιη ήττα, αλλά κανείς δε μπορεί να καταλογίσει έλλειψη πάθους και κατάθεση κάθε ικμάδας δύναμης και ικανοτήτων. Όταν ο Λάνγκφορντ ευστοχεί από τα οκτώ μέτρα με… κρεμασμένο παίκτη πάνω του και γέρνει την πλάστιγγα υπέρ της ομάδας του εξαιρετικού κόουτς Μπάνκι, νιώθεις ότι πολλές δυνάμεις έχουν συνωμοτήσει για να παραμείνεις στο όριο της καταστροφής. Την οποία όμως, εσύ δημιούργησες με λάθη αρκετών μηνών σε όλα τα επίπεδα και… κερασάκι στην τούρτα τον Κόλινς…

Δεν μπορείς όμως να παραβλέψεις, ότι σχεδόν όσοι έπαιξαν –διότι παραμένει ερωτηματικό γιατί να κλείνει τόσο πολύ αυτό το ρημάδι το rotation- το πάλεψαν. Και θα μπορούσαν με μία μόνο πιο σωστή απόφαση –drive αντί για τρίποντο του Λοτζέσκι στο 81-80- να είχαν πάρει το πολύτιμο ροζ φύλλο. Όλοι σε αυτή τη περίπτωση ίσως ξεχνούσαν και την κάκιστη στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα άμυνα για ένα τόσο κρίσιμο ματς, ακόμα και το «κλειστό» rotation. Η ουσία όμως δεν θα άλλαζε.

Ο Ολυμπιακός δείχνει φέτος αγωνιστικά να είναι μία ταχύτητα πίσω για το πολύ υψηλό επίπεδο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έχει ακόμα –έστω και λίγες- ελπίδες να αντιστρέψει τη κατάσταση. Χρειάζεται ανασυγκρότηση και νίκες… Τουλάχιστον τρεις για να μπει στο… παιχνίδι των ισοβαθμιών και τέσσερις για να προκριθεί. Από εκεί και έπειτα το… άγχος θα είναι προς Μαδρίτη ή Μόσχα μεριά.

Υ.Γ. Ο Περπέρογλου για ένα ακόμα παιχνίδι ήταν ο κορυφαίος, όπως και σε όλη τη σεζόν γενικότερα. Το συμβόλαιό του το καλοκαίρι λήγει. Άραγε τα παθήματα να έγιναν… μαθήματα;

Follow @ZervasNikolaos