Ο Ολυμπιακός… διαλέγει ανατροπή

Ας υποθέσουμε πως ρωτούσαμε δέκα ανθρώπους που δεν είχαν παρακολουθήσει την τέταρτη προημιτελική τιτανομαχία Ολυμπιακού-Ρεάλ στο ΣΕΦ και δίνοντάς τους τα τρία παρακάτω στοιχεία, τους καλούσαμε να... μαντέψουν το αποτέλεσμα. Πρώτον, η «βασίλισσα» έμεινε στους 62 πόντους για πρώτη φορά φέτος και δεύτερον, έχει να παρουσιάσει ανάλογα «φτωχή» παραγωγικότητα από τις 25 Ιανουαρίου του 2013, όταν και νίκησε στο ΟΑΚΑ τον Παναθηναϊκό. Τρίτον, έμεινε για 10 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα χωρίς δίποντο ή τρίποντο, από τα τέλη του πρώτου δεκαλέπτου μέχρι τα αντίστοιχα του δεύτερου.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Πόσοι από το… δείγμα πιστεύετε πως δεν θα απαντούσαν ότι ο Ολυμπιακός ισοφάρισε τη σειρά σε 2-2; Φρονώ κανείς, ιδιαίτερα αν έχει έστω και μικρή επαφή με την ομάδα των θαυμάτων τα τελευταία χρόνια στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση του μπάσκετ. Θα αρκούσε μία και μόνο επίσκεψη στο «κοχλάζον», σε ανάλογες βραδιές ΣΕΦ, ή μία απλή ιδέα του πάθους, της αυταπάρνησης, της ψυχής και του «αρνούμαι να χάσω» που έχει δείξει πολλάκις ο back to back πρωταθλητής Ευρώπης. Έτσι, περίπου, ήταν το σκηνικό στον τέταρτο προημιτελικό. Οι «ερυθρόλευκοι» κατάφεραν το μίνιμουμ του στόχου που ήταν να γίνει και πέμπτο ματς στην Μαδρίτη, μετέφεραν το άγχος και την πίεση στην Ρεάλ, κάνοντάς την αγωνιστικά «φύλλο και φτερό» για δεύτερο συνεχόμενο βράδυ.

Και μάλιστα με τρόπο εντυπωσιακότερο απ’ ότι τη Δευτέρα του Πάσχα, αφού η νίκη ήρθε σε έναν εντελώς άλλον ρυθμό –πιο αργό- τον οποί ήλεγξε απόλυτα ο Ολυμπιακός, υπό την άρτια καθοδήγηση του Γιώργου Μπαρτζώκα για ένα ακόμα παιχνίδι. Ακόμα και αν η σειρά τελειώσει –φυσιολογικά βάσει πλεονεκτήματος και ταλέντου- 3-2, οι «ερυθρόλευκοι» έχουν κάνει τη δική τους κατάθεση, το έχουν παλέψει υπέρ το δέον και άπαντες είναι έτοιμοι να υποκλιθούν για μία ακόμα φορά. Αν τα μεσάνυχτα της Παρασκευής στο διαβατήριο μπει και ο τελικός προορισμός –Μιλάνο-, θα έχουμε ζήσει τα πάντα από την ομάδα του Πειραιά τη τελευταία τριετία. Όμως για να μπει και αυτή η… σφραγίδα, υπάρχουν ακόμα 40 πολύ δύσκολα λεπτά.

Σε αυτά, ο Ολυμπιακός καλείται να βρει δυνάμεις –αν αναρωτιέστε πως καταφέρνει να στέκεται όρθιος για τέταρτο ματς υψηλού επιπέδου σε οκτώ βράδια, η απάντηση είναι Ανδρέας Γκατζούλης- και με την ώθηση που έχει πάρει από τις εκπληκτικές του εμφανίσεις στο ΣΕΦ συν την… τεχνογνωσία για το πώς χάνει η Ρεάλ, να τα δώσει όλα, για το πριν από μία εβδομάδα, φαινομενικά ακατόρθωτο. Η ομάδα του Λάσο, θα έχει για πρώτη φορά φέτος το ΠΡΕΠΕΙ στο λεξιλόγιό της και μέχρι στιγμής έχει δείξει ιδιαίτερα τρωτή, όταν την ρίχνεις στα σχοινιά. Τώρα είναι για τα καλά σε αυτά, καθώς εκείνη ΔΙΑΛΕΞΕ και απειλείται με άνευ προηγουμένου κάζο. Μακάρι να το υποστεί…

Θα χρειαστούν ακόμα 40 λεπτά αφοσίωσης στο εξαιρετικό αμυντικό πλάνο, που εκτός από την εκπληκτική τακτική και τεχνική καθοδήγηση, εκτελείται με τρομερή διάθεση και ομαδική προσπάθεια, «αφύπνιση» παικτών όπως ο Σλούκας –σίγουρα θα είναι καλύτερος-, αδιαφορία για τυχόν σφυρίγματα που θα πάρει η Ρεάλ και «αναπάντεχες» εμφανίσεις σαν των Παπαπέτρου και Κόλινς. Μπορεί ο ηρωικός για ένα ακόμα ματς Ντάνστον, τα καθοριστικά σουτ του Λοτζέσκι –απέδειξε πως μπορεί και στα δύσκολα- η σταθερά που λέγεται Μάντζαρης (καταπληκτικός), ο ανεβασμένος Πρίντεζης και οι «ανάσες» που προσφέρει -ακόμα και όταν όλη η… πεντάδα της Ρεάλ είναι πάνω του- ο Σπανούλης να κατέχουν τη μερίδα του λέοντος στα επινίκια, αλλά φρονώ πως ο… αφρός στη σαμπάνια, ανήκει στον φοβερό πιτσιρικά και τον Αμερικανό.

Ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος σε όλους τους τομείς, περιόρισε ξανά τη δημιουργία των περιφερειακών του αντιπάλου, ευτύχησε χάρη και στην άμυνά του οι «μερένχες» να παρουσιαστούν για πρώτη φορά στη σειρά «γήινοι» -κακοί- εκτελεστικά και πήρε άριστα στην αναλογία ασίστ-λαθών. Ευχαρίστησε-γέμισε μπασκετικά το κοινό του και όντας ήδη –τηρουμένων των αναλογιών- σε μεγάλο βαθμό επιτυχημένος, θα πάει χωρίς άγχος για το καλύτερο δυνατό. Η «βασίλισσα» παραμένει φαβορί, αλλά αυτά είναι για να… σπάνε.

Υ.Γ. Ο Πέτγουεϊ παίζει από το ημίχρονο του αγώνα της Δευτέρας με τράβηγμα στον προσαγωγό και τα δίνει όλα στην άμυνα και απόψε. Αν και λίγους μήνες στην ομάδα, άπειρος και ασυνήθιστος σε συνθήκες επαγγελματισμού, έχει μπει για τα καλά στη νοοτροπία αυτού που αντιπροσωπεύει τα τελευταία χρόνια ο μπασκετικός Ολυμπιακός. «Όλοι για έναν και ένας για όλους»…

Υ.Γ.1: Αν ο Στράτος Περπέρογλου καταφέρει να δώσει έστω και δέκα ποιοτικά λεπτά την Παρασκευή, οι πιθανότητες αυξάνονται σημαντικά…

Follow @ZervasNikolaos