Αρχηγική νίκη και αυτή είναι που μετράει

Ντέρμπι ήταν και πάει λοιπόν. Αυτό που πάνω-κάτω περιμέναμε να δούμε στο παρκέ είδαμε, καθώς η ανετοιμότητα, οι ελλείψεις και το πρόβλημα που έχει δημιουργήσει η μακροχρόνια αποχή, είναι εμφανέστατα στοιχεία, σχεδόν σε όλες τις ομάδες της Ευρωλίγκας. Εδώ μέχρι και παιχνίδι με δύο διαιτητές και δεκάδες λόγω κορωνοϊού είδαμε, οπότε αν το καλοσκεφτεί κανείς, το μπάσκετ, δυστυχώς, περνάει σε δεύτερη μοίρα.

Στο δια ταύτα, ο Ολυμπιακός ήταν ανώτερος από τον Παναθηναϊκό και δίκαια πήρε τη νίκη. Αν εξαιρέσει κανείς την εικόνα του πρώτου ημιχρόνου, που βάσει εμφάνισης ευνοεί το -9 τους «πράσινους», οι «ερυθρόλευκοι» δεν έχουν να κρατήσουν κάτι ιδιαίτερο, πλην του ότι «έσπασαν» το ρόδι για φέτος. Η νίκη, παίρνει μεγαλύτερη σπουδαιότητα, κυρίως λόγω της γκρίνιας που θα επέφερε ένα ενδεχόμενο 0/2, σε μία Ευρωλίγκα που είναι πολύ δύσκολη και οι μνηστήρες για την οκτάδα είναι περισσότεροι απ’ ότι κάποιοι περίμεναν. Η ανωτερότητα των «ερυθρόλευκων» φάνηκε στο πρώτο μέρος, όπου κυκλοφορούσαν καλά την μπάλα, έπαιζαν στοχευμένο μπάσκετ και είχαν εξαιρετικό ποσοστό στα δίποντα.

Με 10 ασίστ για 5 λάθη, έναντι 5 ασίστ και 9 λαθών, περισσότερους πόντους από επιθετικά ριμπάουντ και λάθη αντιπάλου και την διαφορά στους 9 πόντους, ήταν σχεδόν δεδομένο πως ο Παναθηναϊκός θα επιστρέψει. Ναι, ακόμα και από το -15, διότι ο Ολυμπιακός φανερά ακόμα ψάχνεται σε όλα τα επίπεδα. Όπως και οι «πράσινοι» φυσικά, που έπαιξαν ουσιαστικά χωρίς κανονικό πλέι μέικερ. Η απώλεια της διαφοράς είναι κάτι που πρέπει να προβληματίσει πριν τις δύο εντός έδρας αναμετρήσεις με Ολύμπια Μιλάνο και Μακάμπι. Αυτή την φορά δεν στοίχισε όπως στην πρεμιέρα, διότι ο Ολυμπιακός έμεινε ψύχραιμος (ίσως και λόγω άδειου γηπέδου) και βρήκε επιθετικές λύσεις για να μην μειωθεί περισσότερο η διαφορά.

Παλαιότερα, είχε πιεί… θάλασσα στο συγκεκριμένο γήπεδο, έχοντας καλύτερο βαθμό ετοιμότητας και υψηλότερο ποιότητας. Ο Παναθηναϊκός δεν εκμεταλλεύτηκε την θεωρητική υπεροπλία του στην φροντ λάιν, δεν βρήκε ποτέ ρυθμό λόγω της άμυνας με αλλαγές που αντιμετώπισε και μοναδική σταθερή διέξοδός του, ήταν οι πόντοι στο ανοικτό γήπεδο. Ο μοναδικός τομέας που υπερίσχυσε. Χωρίς κανονικό οργανωτή, βιαστικές επιλογές όταν το ματς γύρναγε και κουρασμένο τον καλύτερό σου παίκτη, Παπαπέτρου, από τα 39 λεπτά συμμετοχής, δύσκολα έχεις τύχη για το κάτι παραπάνω. Το ματς κρίθηκε λοιπόν από την θέση «4». Εκεί που ο αειθαλής, Γιώργος Πρίντεζης που τόσα άκουσε τον προηγούμενη εβδομάδα από τους ξερόλες του πληκτρολογίου περί επιβεβλημένης… απόσυρσης, έκρινε ουσιαστικά το ματς.

Ήταν εκπληκτικός και στις δυο πλευρές του παρκέ, αλλά είχε και τρομερή βοήθεια. Ο Βεζένκοφ τον συμπλήρωσε ιδανικά. Οι δυο τους έβαλαν 26 πόντους και έβγαλαν άμυνες, την ώρα που οι τρεις πάουερ φόργουορντ, Μητογλου, Γουάιτ και Κασελάκης στην αντίπερα όχθη έβαλαν 14. Ίσως θα ήταν προτιμότερο ο κόουτς Βόβορας να επιμείνει περισσότερο στην τροφοδότηση του Παππαγιάννη ή του Όγκαστ, εδικά όταν οι Μάριντ και Έλις είχαν από τρία φάουλ στο ημίχρονο. Από την στιγμή που η φροντ λάιν του Ολυμπιακού δεν πληγώθηκε, ήταν δύσκολο να ηττηθεί, παρά τα λάθη του δεύτερου μέρους και την παροιμιώδη αστοχία πίσω από τα 6.75.

Δεν έπαθε ζημιά ούτε από την περιφέρεια, καθώς Νέντοβιτς και Σάικς ήταν ακίνδυνοι, ενώ έδειξε χαρακτήρα ακόμα και όταν ο Σλούκας αποχώρησε τραυματίας τόσο νωρίς και παρότι έπαιξε ξανά, ήταν φανερό πως δεν πατούσε καλά. Σημαντικές βοήθειες έδωσε και ο ΜακΚίσικ επιθετικά και αμυντικά πάνω στον Νέντοβιτς, όμως νωρίς-νωρίς ο Ολυμπιακός είδε πόσο δύσκολα θα περνάει όταν δεν θα έχει τον Σλούκα διαθέσιμο. Στο μέτρο που απαιτούνταν για αυτό το ματς, Σπανούλης, Χάρισον και Τζένκινς έδωσαν σημαντικές βοήθειες, όμως αμφιβάλω αν θα γίνει το ίδιο και σε πιο δύσκολα παιχνίδια.

Ο απολογισμός λοιπόν των «αιώνιων» μετά το ντέρμπι είναι 1/2 και οι δύο έχουν «σβήσει» ουσιαστικά την εντός έδρας απώλειά τους με ένα καλό «διπλό». Είναι σημαντικό να βελτιωθούν άμεσα και να βρουν τα πατήματά τους. Ασφαλώς και υπάρχουν ελαφρυντικά και σοβαρές δικαιολογίες, διότι το βασικό αυτή την στιγμή είναι να παίζουν, να ταξιδεύουν και να ξυπνάνε υγιείς, όμως φανερά ο δρόμος θα είναι φέτος πολύ δύσκολος. Ο Ολυμπιακός πάντως κέρδισε πολύτιμο χρόνο και αν θωρακίσει την έδρα του την επόμενη εβδομάδα, θα είναι υπέρ το δέον σε καλό δρόμο. Το υπέρ του 12-6 στις συνολικές νίκες επί ευρωπαϊκού εδάφους πάντως, είναι ένα καλό εφαλτήριο για αγωνιστική απογείωση και ισορροπία….

Υ.Γ.1: H αγκαλιά Μπαρτζώκα-Βόβοαρα πριν το ματς, του Σπανούλη με τον Διαμαντίδη μετά τη λήξη και γενικά το υπέροχο κλίμα μεταξύ των παικτών, είναι το μπάσκετ που πρέπει να απαιτούμε για την συνέχεια. Όσο μείνουν στην άκρη οι τοξικοί, θα υπάρχει ελπίδα.

Υ.Γ.2: Χρειάζεται πολλά περισσότερα από πολλούς ξεχωριστά ο Ολυμπιακός, αλλά υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να έρθουν. Και για τους έμπειρους (Παπανικολάου) και για τους άπειρους (Χάρισον, Έλις). Υπομονή και δουλειά χρειάζεται.

Follow @ZervasNikolaos