Ο μαγικός για τον Ολυμπιακό αριθμός «9»

Η μπασκετική απόλαυση της προηγούμενης εβδομάδες με τα Final Eight κυπέλλων σε Ισπανία, Τουρκία, Ιταλία, Γερμανία και Γαλλία έλαβε τέλος και επιστρέφουμε σε ρυθμούς Ευρωλίγκας. Ασφαλώς και δεν ξέχασα την Ελλάδα και την, εντός αγωνιστικού χώρου απόλυτα δίκαιη κατάκτηση του κυπέλλου από τον Παναθηναϊκό Superfoods, αλλά τα όσα συνόδευσαν σε όλα τα επίπεδα αυτό τον τελικό πολλές μέρες πριν, αλλά και κατά τη διάρκειά του, μόνο απολαυστικά δε μπορούν να χαρακτηριστούν …

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Το γεγονός πως η ΕΟΚ δεν έχει ακόμα πάρει θέση (για το μέρος της ευθύνης που της αναλογεί ούτε λόγος) για τα όσα συνέβησαν τα λέει όλα για το γιατί έχουμε οδηγηθεί σε αυτές τις φαρσοκωμωδίες . Το μόνο σίγουρο, είναι πως γλιτώσαμε τα… χειρότερα, χάρη στην εντολή της ομοσπονδίας να κατέβει η φανέλα του Νίκου Γκάλη από την οροφή του γηπέδου, για να μη δημιουργήσει λέει αίσθημα ανισονομίας μεταξύ των δύο φιναλίστ! Πάμε παρακάτω όμως…

Η 23η αγωνιστική της Ευρωλίγκας, περιλαμβάνει δύο ντέρμπι. Ένα κατ’ ευφημισμών, ανάμεσα σε ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Μακάμπι, λόγω της κάκιστης κατάστασης που βρίσκονται οι ισραηλινοί και ένα πραγματικό, αυτό της Φενέρμπαχτσε με τον Ολυμπιακό. Το γεγονός πως οι τούρκοι εξάντλησαν τα εισιτήρια του αγώνα σε κάτι λιγότερο από δύο ημέρες, φανερώνει το πόσο σημαντικό είναι το παιχνίδι γι’ αυτούς και πόσο «διψάνε» για τις κόντρες τους με τους «ερυθρόλευκους». Και πως όχι, αφού έχοντας ένα από τα μεγαλύτερα μπάτζετ στη διοργάνωση, αφενός δεν έχουν καταφέρει να παίξουν μέχρι τώρα το μπάσκετ που προσδοκούν αυτοί και ο προπονητής τους και αφετέρου κινδυνεύουν σε περίπτωση νέας ήττας να βάλουν σε μεγάλο κίνδυνο το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ.

Η Φενέρ είναι μία νίκη μπροστά από τον Παναθηναϊκό, τον οποίο έχουν βέβαια στην ισοβαθμία, αλλά είναι δεδομένο πως αν ηττηθούν για τρίτη φορά φέτος στην πανέμορφη «Ulker Sports Arena» και έχοντας δύσκολο πρόγραμμα ως το τέλος, δεν αποκλείεται να κυλήσουν κάτω από την τέταρτη θέση. Αν νικήσουν, θα κρατούν την κατάσταση στα χέρια τους, ενώ θα ελπίζουν ακόμα και για την τρίτη. Για τον Ολυμπιακό, το γεγονός πως η περυσινή φιναλίστ της διοργάνωσης προέρχεται από στραπάτσο στο κύπελλο (σ.σ. αποκλείστηκε την Τετάρτη στον προημιτελικό από την Εφές), δεν είναι καλό. Και γιατί οι ομάδες του Ομπράντοβιτς συνήθως αντιδρούν εμφατικά μετά από μία αποτυχία και γιατί μηδενίστηκε το πλεονέκτημα των έξτρα ημερών ξεκούρασης και πνευματικής προετοιμασίας που θα είχαν οι παίκτες του Σφαιρόπουλου, αν π.χ. η Φενέρ είχε φτάσει μέχρι τον τελικό.

Όπως και να ‘χει, ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του ένα δύσκολο εκτός έδρας παιχνίδι στο οποίο πάει χωρίς το παραμικρό άγχος. Έχει πλεονέκτημα δύο νικών από την πρωταθλήτρια Τουρκίας και ακόμα και αν ηττηθεί, είναι στο χέρι του να κρατήσει την τρίτη θέση. Πόσο μάλλον αν καταφέρει να κρατήσει τη διαφορά των εννέα πόντων που είχε στο πρώτο παιχνίδι. Σε αυτή τη περίπτωση, όσο και αν οι «ερυθρόλευκοι» είναι μεγάλη ομάδα και παίζουν παντού για τη νίκη, θα μιλάμε για μία μίνι-νίκη, καθώς θα πρέπει στα εναπομείναντα επτά παιχνίδια, να χάσουν δύο περισσότερα απ’ ότι η Φενέρ για να μην τερματίσουν πάνω από αυτή. Είναι λοιπόν εύκολα αντιληπτό πως θα πρέπει, παρά τα πολλά και πάλι αγωνιστικά προβλήματά του, ο Ολυμπιακός να πάει για το καλύτερο στην ασιατική πλευρά της Πόλης, αλλά αν δε του βγει, να τα δώσει όλα για να διαφυλάξει ως κόρη οφθαλμού το +9.

Προβλήματα έγραψα; Ναι ασφαλώς και είναι αυτά των Σπανούλη, Γιανγκ και Παπαπέτρου, αλλά και στο Καζάν έλλειπαν περισσότεροι και είδαμε τον καλύτερο φετινό Ολυμπιακό. Με δεδομένη την έξτρα συσπείρωση που υπάρχει σε αυτές τις περιπτώσεις και την έλλειψη πίεσης, μπορεί το βράδυ της Πέμπτης να μην είναι απλά γλυκό, αλλά γεμάτο χαμόγελα.

Follow @ZervasNikolaos