Ο… δαίμονας φορούσε «ερυθρόλευκα»

Το ότι ο Ολυμπιακός θα εμφανιζόταν γεμάτος πάθος και αποφασισμένος απέναντι στην ομάδα που τον πλήγωσε ανεπανόρθωτα πέρυσι, αλλά και πριν από ένα μήνα στη Γερμανία, ήταν σχεδόν δεδομένο. Η αντίδραση μετά από ένα κακό παιχνίδι, έχει γίνει δεύτερη φύση της ομάδας φέτος και η Μπάμπεργκ είχε την ατυχία να είναι η επόμενη μίας άσχημης βραδιάς στο Μιλάνο. Η μοίρα, του έβαλε για μία ακόμα φορά εμπόδια, με την απώλεια του Γιώργου Πρίντεζη στην προθέρμανση, αλλά και αυτό το εμπόδιο ξεπεράστηκε, για μία νίκη τεράστιας βαθμολογικής και ψυχολογικής σημασίας. Που έπρεπε να έρθει με κάθε τρόπο και ήρθε.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Όσο και αν πάλεψε ο Τρινκιέρι και η αξιοθαύμαστη-πεισματάρα Μπάμπεργκ, αυτή τη φορά ο… δαίμονας ξορκίστηκε. Ή αλλιώς, ήταν από τον… Καναδά. Γιατί μπορεί οι «ερυθρόλευκοι» να έφεραν την αναμέτρηση στα μέτρα τους για ένα σωρό λόγους που θα αναλύσουμε παρακάτω, όμως ο Κεμ Μπιρτς, αξίζει να απολαύσει το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας από την χθεσινή επιτυχία. Στο κρίσιμο σημείο που η Brose κάλυψε τη διαφορά, ύψωσε το ανάστημά του και πήρε… σχεδόν μόνος του το ματς, ελέγχοντας πλήρως την εναέρια κυκλοφορία, σκοράροντας πόντους «χρυσάφι» και παίζοντας καθοριστικές άμυνες. Νωρίτερα, χρειάστηκε ο Ολυμπιακός να ξαναφορέσει τον μανδύα του αμυντικού εξολοθρευτή και να «βραχυκυκλώσει» επιθετικά τη Μπάμπεργκ.

Πρωταγωνιστές σε αυτή την αποστολή οι Παπανικολάου και Παπαπέτρου, με τον πρώτο να σκοράρει και να καταθέτει τα γνωστά αποθέματα ενέργειας και τον δεύτερο να κάνει το ξαφνικό «κενό» του Πρίντεζη να φαίνεται μικρότερο. Ο Σπανούλης εκτελεστικά και δημιουργικά ήταν πιο κοντά στα μεγάλα φετινά του βράδια προ τραυματισμού, Γουότερς και Αγραβάνης έκαναν σπουδαία δουλειά ερχόμενοι από τον πάγκο, ο Μάντζαρης ήταν και πάλι σταθερός στο μακρινό του σουτ και ο Λοτζέσκι πραγματοποίησε το αναγκαίο για αυτόν και την ομάδα ξέσπασμα, με κρίσιμα καλάθια και δημιουργία στο τέταρτο δεκάλεπτο. Αν έλειπε το κάκιστο εξάλεπτο πέρασμα του Γιανγκ, το ένα ακόμα μέτριο βράδυ του Γκριν, τα 16 λάθη και η σχετικά φτωχή συγκομιδή των 13ων ασίστ, το σκηνικό θα ήταν ακόμα πιο απολαυστικό.

Όμως, επαναλαμβάνω, η νίκη μετρούσε περισσότερο από καθετί άλλο χθες. Διότι αν ο Ολυμπιακός πλήρωνε με δεύτερο σερί στραπάτσο τα παραπάνω αρνητικά στοιχεία, συν κάποιες κακές περιστροφές του στην άμυνα που έδωσαν… πνοή στη Μπάμπεργκ, θα είχε κάνει ένα τεράστιο πισωγύρισμα. Δεν ήθελε και πολύ για να γίνει, καθώς οι άνοδος των Ζήση-Μέλι, τα φαρμακερά σουτ του Στρέλνιεκς, τα ξεσπάσματα του Κοζέρ και οι καλές προσωπικές άμυνες του Τάις στον Σπανούλη, παραλίγο να κάνουν τη ζημιά. Άλλο ένα κέρδος της βραδιάς, ήταν το ότι οι πρωταθλητές δεν έχασαν τη… γη κάτω από τα πόδια τους, όταν όλα τα προηγούμενα, έφεραν το σκορ στο 71-69 με τριάμισι λεπτά να απομένουν. Έδειξαν και πάλι χαρακτήρα που νίκησε την πίεση του «πρέπει» και συνεχίζουν...

Τη Δευτέρα αντιμετωπίζουν τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ σε ένα παιχνίδι που δε θα κρίνει τίποτα (όλα θα κριθούν στα πλέι οφ ανεξαρτήτως έδρας) αλλά έχει πάντα τη δική του ξεχωριστή σημασία και ιδιαιτερότητα. Ο σωστός δρόμος για τον Σφαιρόπουλο και τους παίκτες του, είναι να αγωνιστούν έχοντας βγάλει εντελώς από το μυαλό το αβάντζο που τους δίνει το +25 στο ματς του πρώτου γύρου. Σε αυτή τη περίπτωση, είναι ικανοί να ξεπεράσουν ακόμα και ενδεχόμενη απουσία του Πρίντεζη και να διατηρήσουν το προβάδισμα για την πρωτιά στην κανονική περίοδο.

Έχω την αίσθηση όμως, πως το καθοριστικότερο παιχνίδι για το φετινό τους μέλλον, θα διεξαχθεί τρία βράδια αργότερα στο «παγωμένο» Καζάν. Πιθανό «διπλό» στο σπίτι των Λάνγκφορντ και Καϊμακόγλου, θα τους δώσει… φτερά ευρωπαϊκού πλεονεκτήματος στα πλέι οφ. Όσο και αν με τη φετινή απρόβλεπτη και αμφίρροπη Ευρωλίγκα, κανείς δε μπορεί να είναι σίγουρος…

Follow @ZervasNikolaos