Ο Μόργκαν Ντε Σάνκτις ήταν ένας από τους πιο χαρισματικούς τερματοφύλακες στην εποχή του, ένας κίπερ ιδιαίτερα σταθερός που έκανε σπουδαία καριέρα.
Είχε την ατυχία αρχικά στη Γιουβέντους να βρει μπροστά τους σπουδαίους τερματοφύλακες και έπειτα στην εθνική Ιταλίας να πέσει πάνω στον Τζίτζι Μπουφόν και να γράψει ελάχιστες συμμετοχές, αλλά στην συνέχεια όπου και να πήγε, ήταν βασικός και αναντικατάστατος!
Πλέον, ετοιμάζει τις βαλίτσες του και αποχωρεί από τη Ρώμη για να μετακομίσει στον Πειραιά και να φορέσει το κοστούμι, πιάνοντας δουλειά στον Ολυμπιακό. Ένας άνθρωπος με τρομερές επαφές, τεράστια γνώση της ιταλικής αγοράς. Έχει ζήσει από μέσα σπουδαίες φουρνιές ομάδων, έχει συνυπάρξει με τεράστιες προσωπικότητες και γνωρίζει τον χώρο του ποδοσφαίρου όσο λίγοι.
Η πλούσια καριέρα του και η «κόντρα» με τις ελληνικές ομάδες
Ξεκίνησε την καριέρα του στην Πεσκάρα η οποία βρισκόταν στη δεύτερη κατηγορία του ιταλικού πρωταθλήματος. Εκεί αγωνίστηκε από το 1994 έως το 1997. Σειρά είχε η Γιουβέντους, όπου αγωνίστηκε για δυο σεζόν. Όπως αναφέραμε και παραπάνω, δεν ήταν ιδιαίτερα τυχερός, καθώς είχε να ανταγωνιστεί τον Τζίτζι Μπουφόν και έτσι δεν έγραψε πολλές συμμετοχές με την φανέλα της Γηραιάς Κυρίας.
Έπειτα του χτύπησε την πόρτα η Ουντινέζε, όπου αγωνίστηκε από το 1999 μέχρι το 2007. Μέτρησε συνολικά 197 συμμετοχές, εντυπωσιάζοντας με το ταλέντο του. Η Σεβίλλη είχε σειρά, ενώ στο ενδιάμεσο είχε πάει δανεικός στην Γαλατάσαραϊ. Από το 2009 μέχρι το 2013 φόρεσε την φανέλα της Νάπολι και μέτρησε 147 εμφανίσεις κάτω από τα δοκάρια των «παρτενοπέι».
Δεν θα μπορούσε να… λείψει η Ρόμα. Από το 2013 μέχρι το 2016 αγωνίστηκε ο Ντε Σάνκτις στους Ρωμαίους και όπως έχει αποκαλύψει και ο ίδιος συμβουλεύτηκε αρκετούς πριν πάει εκεί. Βρήκε την ομάδα σε μια δύσκολη περίοδο, αλλά αυτό τον έκανε να δώσει τον καλύτερό του εαυτό και να βοηθήσει τον ιταλικό σύλλογο όσο μπορεί.
Τελευταίος σταθμός στην πλούσια καριέρα του ήταν η Μονακό, όπου αγωνίστηκε από το 2016 μέχρι το 2017. Τότε ο σπουδαίος Μόργκαν Ντε Σάνκτις αποφασίζει να κρεμάσει τα γάντια του, αλλά όχι να απαρνηθεί το ποδόσφαιρο μια για πάντα.
Την ίδια ώρα, ο Ντε Σάνκτις πρόλαβε να κοντραριστεί αρκετές φορές στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις με ελληνικές ομάδες. Η πρώτη του φορά ήταν τη σεζόν 1988/99 για τα προημιτελικά του Champions League. Ήταν στον πάγκο της Γιουβέντους όταν η Γηραιά Κυρία απέκλεισε τον Ολυμπιακό στα αξέχαστα εκείνα ματς, με μία νίκη (2-1) και μία ισοπαλία (1-1). Μερικά χρόνια αργότερα, ο Ιταλός βίωσε... ανάμεικτα συναισθήματα απέναντι στον Πανιώνιο. Τη σεζόν 2004/05 είχε μία νίκη (1-0) και μια ήττα (3-1) για το Κύπελλο UEFA, ενώ την αμέσως επόμενη χρονιά είχε δύο νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια απέναντι στον Παναθηναϊκό (3-0, 1-2) στους ομίλους του Champions League. Τη σεζόν 2008/09 έπαιξε ένα ματς απέναντι στον Ολυμπιακό , κρατώντας το μηδέν και η Γαλατασαράι επικράτησε με 1-0.
Ο Ιταλός αμέσως μετά την απόσυρσή του σήκωσε μανίκια και άρχισε τη δουλειά. Το 2017 έγινε τιμ μάνατζερ στην Ρόμα, ενώ στο ενδιάμεσο πήρε και δίπλωμα προπονητικής.
Όταν οι Ρωμαίοι άλλαξαν ιδιοκτήτες και ήρθαν οι Friedkin, ο Ντε Σάνκτις έγινε βοηθός του τεχνικού διευθυντή, Τιάγκο Πίντο μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου του 2022. Μάλιστα, πριν πάρει την απόφαση να έρθει στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ολυμπιακού, τον είχαν βάλει στο μάτι αρκετές ομάδες, όπως η Μίλαν, η Άσκολι, η Μπολόνια και η Γαλατάσαραϊ.
Το ατύχημα που παραλίγο να του στοιχίσει την ζωή
Μόλις πριν δυο χρόνια ο Σάνκτις είχε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα το οποίο παραλίγο να του στοιχίσει την ζωή.
Ο Ιταλός μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και νοσηλεύτηκε μάλιστα στην εντατική, όπου στην συνέχεια του αφαίρεσαν την σπλήνα. Ευτυχώς τα πράγματα κύλησαν καλά για εκείνον και άφησε πίσω του, υγιής, αυτή την άσχημη εμπειρία που έζησε. Δούλευε στη Ρόμα, η οποία του στάθηκε καθόλη τη διάρκεια της νοσηλείας του και όταν αποθεραπεύτηκε, τότε επέστρεψε στα καθήκοντά του.
Εκείνος που τον ενέπνευσε να γίνει τερματοφύλακας
«Ο τερματοφύλακας που κοιτούσα ως παιδί ήταν ο Βάλτερ Τζένγκα. Ήταν ένας λαμπρός τερματοφύλακας, ένας παίκτης με τεράστια προσωπικότητα. Ως παιδί, ήταν φυσικό να θαυμάζω έναν τύπο σαν αυτόν.
Ήμουν νεαρός, οπότε δεν εκτιμούσα πολύ την τεχνική του, αλλά εντυπωσιάστηκα αμέσως. Ήταν πληθωρικός, χαρισματικός και από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 έως τις αρχές της δεκαετίας του 1990 ήταν το πρότυπο για κάθε νεαρό παίκτη που ήθελε να γίνει τερματοφύλακας. Έπαιξα απέναντί του στη Serie B όταν ήταν στην Πάντοβα στο τέλος της καριέρας του».
Ο άνθρωπος πίσω από το ταλέντο του
«Ο Άντζελο Περούτζι ήταν εκείνος ο οποίος με επηρέασε αρκετά. Όταν ήρθα στη Γιουβέντους, ήμουν 20 χρονών και είχα ακόμα πολλά να μάθω. Χρειαζόμουν έναν έμπειρο τερματοφύλακα δίπλα μου. Ήταν ένας φανταστικός τερματοφύλακας από τεχνικής απόψεως - πολύ τακτοποιημένος.
Είχε πολύ ήρεμο χαρακτήρα και ήταν πολύ διαφορετικός για μένα από αυτή την άποψη. Το να τον βλέπω τόσο ήρεμο πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τους αγώνες με βοήθησε πραγματικά.
Προσπαθώ ακόμα να το μιμηθώ πριν και μετά τον αγώνα - αλλά κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού είμαι πολύ διαφορετικός! Ίσως αυτό οφείλεται στο ότι έπαιζα πάντα για ομάδες με τόσο παθιασμένους οπαδούς – σε κάνει να συμμετέχεις περισσότερο στον αγώνα».
Ο συμπαίκτης που τον βοήθησε περισσότερο
«Ο Νέλο Κουζίν! Συναντηθήκαμε στην Πεσκάρα στη Serie B τη σεζόν 1994-95. Με πήρε υπό την προστασία του και με βοήθησε να δουλέψω μέχρι το ντεμπούτο μου στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Ήταν ο βασικός τερματοφύλακας με την Πεσκάρα, αλλά κάποια στιγμή έπρεπε να τον αντικαταστήσω σε ένα παιχνίδι λόγω τραυματισμού και από εκείνη τη στιγμή έγινα το νούμερο ένα».
Τα άτομα που με βοήθησαν να γίνω ο άνθρωπος που είμαι σήμερα
«Η μητέρα μου και ο πατέρας μου. Είμαι αυτός που είμαι εξαιτίας τους. Είχα δύο φανταστικούς γονείς πίσω μου και πάντα έκαναν ό,τι μπορούσαν για να κρατήσουν τα πόδια μου στο έδαφος και να με κάνουν να νιώθω υποστήριξη.
Στη συνέχεια, σε ηλικία 19 ετών, γνώρισα τη γυναίκα που θα ερχόταν να ορίσει το δεύτερο μέρος της ζωής μου. Μαζί δημιουργήσαμε μια υπέροχη οικογένεια.
Είμαι πολύ χαμογελαστός άνθρωπος και θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γιατί έχω μια υπέροχη οικογένεια. Αυτό μετράει πολύ σε μια δουλειά σαν τη δική μου, όταν υπάρχει πάντα μεγάλη πίεση γύρω σου. Έχω φανταστικά παιδιά και είμαι τόσο τυχερός που ζούμε σε ένα μέρος όπως η Ρώμη γιατί αυτό σημαίνει ότι μπορώ να πραγματοποιήσω τα όνειρά μου ως άντρας και να κυνηγήσω τους στόχους μου ως ποδοσφαιριστής. Νιώθω πολύ ικανοποιημένος».
Οι φίλοι μου που ήταν εκεί όταν με κάλεσε η Ρόμα
«Η πρώτη επαφή που είχα με την ομάδα ήταν μέσω του Βάλτερ Σαμπατίνι και του Μάουρο Μπαλντιζόνι. Μετά από αυτό, ξεκίνησα να μιλάω σε όλους τους ανθρώπους που μπορούσα να σκεφτώ ότι ήξεραν τι σημαίνει να παίζεις για τη Ρόμα. Μίλησα με τους Σιμόνε Περότα, Βίτο Σκάλα, Φραντσέσκο Τότι, Ντανιέλε Ντε Ρόσι και τον Αουρέλιο Αντρεατσόλι, τους οποίους τους ήξερα από την εποχή μου στην Ουντινέζε».
Έμαθα πολλά από αυτούς τους ανθρώπους, αν και η Ρόμα εκείνη την σεζόν, 2012-13 δεν είχε καλή χρονιά. Οπότε οι συμβουλές τους εξαρτήθηκαν κάπως από αυτό. Όλοι μου είπαν ότι όταν έπαιζες για τη Ρόμα, είχες την ευκαιρία να σε αγαπήσουν και να σε σεβαστούν.
Το είδα ως συνέχεια της ανάπτυξης που είχα βιώσει στη Νάπολι και πρέπει να πω ότι ένιωσα πολύ παθιασμένος και είχα πραγματικό δέσιμο με την ομάδα μόλις έφτασα. Αυτό είναι που ξεχωρίζει συλλόγους όπως η Ρόμα από τους υπόλοιπους».
Θα μπορούσε να είχε κάνει μεγαλύτερη καριέρα στη Γιουβέντους και στην εθνική της χώρας του, αλλά ο Μόργκαν Ντε Σάνκτις απέδειξε στην συνέχεια ότι όταν ένας άνθρωπος έχει ταλέντο, επιμονή, υπομονή και όνειρα, τότε μπορεί να κάνει τα πάντα!
