«DDR: Παίκτης, αρχηγός, προπονητής. Αυτή η αγάπη δεν θα τελειώσει ποτέ»…
Αυτό το πανό σηκώθηκε στο πέταλο των οργανωμένων οπαδών της Ρόμα το απόγευμα της Κυριακής στο «Ολίμπικο» πριν την έναρξη του αγώνα με τη Σασουόλο. Οι τιφόζι των «τζαλορόσι» θέλησαν να δείξουν την έμπρακτη στήριξή τους σε ένα από τα αγαπημένα τους παιδιά, σε έναν άνθρωπο που έχει περάσει σχεδόν όλη του τη ζωή στην ομάδα. Εδώ και μια εικοσαετία, ίσως και παραπάνω αν αναλογιστεί κανείς και τα χρόνια του ως νεανίας στις ακαδημίες της Ρόμα, ο Ντανιέλε Ντε Ρόσι είχε σπείρει τους καρπούς της επιτυχίας.
Το πλήρωμα του χρόνου έμελε να τον φέρει στην άκρη του πάγκου της αγαπημένης του ομάδας. Χωρίς να έχει πίσω του καμιά σπουδαία προπονητική καριέρα και με το… σύννεφο της αμφιβολίας να πλανάται πάνω από το κεφάλι του από την ημέρα της επιστροφής του στην Τριγκόρια. Στο «προπονητικό παλμαρέ» είχε ένα ανεπιτυχές πέρασμα λίγων μηνών από τη ΣΠΑΛ, ενώ νωρίτερα είχε βρεθεί στο τιμ του Ρομπέρτο Μαντσίνι που οδήγησε την Ιταλία στην κορυφή της Ευρώπης. Μαζί με τον αλησμόνητο και αξέχαστο στις μνήμες όλων, Τζανλούκα Βιάλι, είχαν τη δική τους συμβολή στην τεράστια επιτυχία της «σκουάντρα ατζούρα», δίνοντας σε κάθε έναν να καταλάβει τη σπουδαιότητα της φανέλας που φοράει.
Προ δύο μηνών, εκείνη την συννεφιασμένη Τρίτη ο «DDR» βρέθηκε ξανά σε γνώριμα λημέρια. Φόρεσε για ακόμη μια φορά τη φόρμα του, αλλά αυτή τη φορά ήταν του προπονητή. Μετά την πρώτη επαφή με τους παίκτες και τα λίγα λόγια που τους είπε, άπαντες βγήκαν για προπόνηση. Και η 16η του Γενάρη θα άλλαζε άρδην τη σεζόν της Ρόμα, αφήνοντας πίσω τις δύσκολες τελευταίες εβδομάδες με τον Ζοσέ Μουρίνιο.
«Γράψτε όποιο ποσό θέλετε, δεν με ενδιαφέρει», τόνισε στη συνάντηση με τη Λίνα Σουλούκου και την οικογένεια Φρίντκιν, όπου επισημοποιήθηκε η έναρξη της συνεργασίας των δύο πλευρών, ο Ντε Ρόσι αναφορικά με το συμβόλαιό του. Από εκείνη την κουβέντα, άρχισε να ζυμώνεται στο μυαλό των ανθρώπων της Ρόμα η ιδέα της παραμονής του θρυλικού αρχηγού στον σύλλογο. Αλλά έκαναν υπομονή ώστε να δουν τα αποτελέσματα. Και τελικά ανταμείφτηκαν!
Η μεταμόρφωση της ομάδας εντυπωσιακή, σε βαθμό που κανείς θα σκεφτεί πως μάλλον αρκετοί παίκτες δεν γούσταραν ιδιαίτερα τον Ζοσέ Μουρίνιο και μάλλον ήθελαν να τον εξαναγκάσουν προς την πόρτα της εξόδου. Σε αυτό το δίμηνο, η Ρόμα έχει σκοράρει τα περισσότερα γκολ (23) από κάθε άλλη ομάδα της Serie A, με την πρωτοπόρο και επί της ουσίας πρωταθλήτρια Ίντερ να είναι η μοναδική που έχει περισσότερους βαθμούς (25 με 22).
Ο «futuro capitano» πήρε στα χέρια του μια ομάδα με εύθραυστη ψυχολογία και δύσκολη βαθμολογική θέση. Ήταν 9η στη Serie A, με λιγοστές ελπίδες για να προλάβει την τετράδα. Πλέον, με τους νέους κανονισμούς της UEFA και το έξτρα εισιτήριο να πηγαίνει πιθανότατα και στην Ιταλία, της κάνει και η 5η θέση. Εκεί, όπου βρίσκεται, ούσα στο -3 από την θαυματουργή Μπολόνια. Λίγες, αλλά συγκεκριμένες και στοχευμένες αλλαγές ήταν αρκετές για τους Ρωμαίους ώστε να μεταλλαχθούν σε ένα εντυπωσιακό και φαντεζί σύνολο, από την «καταθλιπτική» εικόνα που αποτύπωνε στο χορτάρι η ομάδα του «Special One».
Αλλαγή στη διάταξη και επαναφορά στην τετράδα στην άμυνα, από την τριπλέτα στα στόπερ που χρησιμοποιούσε ο «Μου» και ενθάρρυνε τους παίκτες να ακολουθήσουν τα επιθετικά τους ένστικτα. Ένταση και έκρηξη συμπεριλήφθηκαν στον τρόπο παιχνιδιού της Ρόμα, η οποία πλέον έχει και νέους πρωταγωνιστές στο χορτάρι και στα αποδυτήρια που έμοιαζαν έτοιμα να σκάσουν! Πρώτος και κύριος ο αρχηγός, Λορέντσο Πελεγκρίνι, ο οποίος απλώνει ξανά τις ικανότητές του, υπενθυμίζοντας πως είναι ένας χαρισματικός box-to-box μέσος που έχει ευχέρεια στο σκοράρισμα και στη δημιουργία. Δίπλα του ο Πάουλο Ντιμπάλα, ο οποίος διανύει το καλύτερο διάστημά του στη φετινή του σεζόν και ηγείται της αντεπίθεσης προς το Champions League της νέας περιόδου.
Ασφαλώς, το πρόγραμμα τον βοήθησε, αφού ως επί το πλείστον αντιμετώπισε ομάδες χαμηλότερης δυναμικότητας. Ακόμη, όμως, και στη μοναδική ήττα του ως τώρα στη Serie A, κατάφερε να κοιτάξει στα μάτια την Ίντερ (2-4) και να απαντήσει στην ένταση που βγάζει στο χορτάρι το καλοκουρδισμένο σύνολο του Σιμόνε Ιντζάγκι. Πόνταρε, όμως, και στη συμπεριφορά των παικτών μέσα στο γήπεδο. Δεν θέλει να βλέπει υπερβολές, ούτε εύκολες κίτρινες κάρτες να μοιράζονται στην ομάδα του. Ζητάει οξυδέρκεια και μυαλωμένες κινήσεις-επιλογές, οι οποίες θα αντισταθμίζουν τον υπέρμετρο ενθουσιασμό που εμφανίζεται το τελευταίο δίμηνο στο χορτάρι. Απόλυτη ισορροπία μεταξύ των συναισθημάτων…
Η πρώτη νίκη ήταν οριακή απέναντι στη Βερόνα, αλλά οι παραπάνω από 60 χιλιάδες οπαδοί έφυγαν χαμογελαστοί από το «Ολίμπικο». Ακολούθησαν τα τρίποντα κόντρα σε Κάλιαρι και Σαλερνιτάνα, αλλά η εντός έδρας ήττα από τους «νερατζούρι» επανέφερε άπαντες στη… γη. Ήταν μια προσγείωση, όχι ανώμαλη αλλά αυτή που έπρεπε για να αντιληφθούν άπαντες πως η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μία ημέρα. Πανικός δεν υπήρξε, κάτι που φάνηκε από τις δηλώσεις του Ιταλού τεχνικού.
«Αν είμαστε χαρούμενοι για μια καλή εμφάνιση μετά την ήττα από την Ίντερ, τότε αυτό θα σήμαινε ότι βρισκόμαστε στο δρόμο μας προς τη μετριότητα και δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να συμβεί αυτό. Υπάρχει λύπη. Βλέποντας τα δεδομένα, το παιχνίδι θα μπορούσε εύκολα να είχε τελειώσει ισόπαλο», ανέφερε με κυνισμό και μεγάλη δόση ειλικρίνειας, δίνοντας το στίγμα για τη συνέχεια.
Η ισοπαλία στο Ρότερνταμ κόντρα στη Φέγενορντ (1-1) ήταν ένα καλό αποτέλεσμα, το οποίο επιβεβαιώθηκε στη ρεβάνς που έσπασαν καρδιές αλλά ο «φύλακας άγγελος» Σβίλαρ έδωσε με τις επεμβάσεις του στη διαδικασία των πέναλτι το έναυσμα για να… καεί η Ρώμη. Ακολούθησαν τέσσερις σερί νίκες, η μία εκ των οποίων με το εκκωφαντικό 4-0 απέναντι στην Μπράιτον του σενιόρ Ντε Τζέρμπι, η οποία εξασφάλισε και την παρουσία των «τζαλορόσι» στα προημιτελικά του Europa League. Εκεί όπου ένας ιταλικός εμφύλιος με αντίπαλο τη Μίλαν, θα είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αποδείξει ο «DDR» ότι ήρθε για να μείνει, αλλά και για να διεκδικήσει τίτλους.
Και αυτά θα είναι δύο σημαντικά ματς για να φανεί αν η Ρόμα αναγεννιέται ή αυτή η εφορία πηγάζει… χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Απέναντι σε μια ομάδα που δείχνει να βρίσκεται σε καλύτερη μοίρα, κόντρα σε έναν από τους «Seven Sisters» του ιταλικού πρωταθλήματος, όπου ο Μουρίνιο δεν μπορούσε να κερδίσει ούτε με αίτηση. Διότι είχε μετρήσει μόλις 5 πόντους σε 21 ματς κόντρα σε Ίντερ, Μίλαν, Γιουβέντους, Νάπολι, Λάτσιο και Αταλάντα. Προσέξτε, δεν μειώνουμε τον Πορτογάλο. Άλλωστε είναι ένας άνθρωπος που αγαπήθηκε όσο ελάχιστοι την τελευταία δεκαετία και επανέφερε τους «τζαλορόσι» στους τίτλους μετά από 15 χρόνια, με το κοινό του «Ολίμπικο» να κρεμάει ακόμη και σήμερα πανό για τον αγαπημένο τους «Μου». Ωστόσο, η αλλαγή έμοιαζε επιτακτική και πλέον δείχνει… ευεργετική!
«Ο νέος προπονητής έφερε ηρεμία. Όχι ότι δεν είχαμε με τον Μουρίνιο, αλλά πάντα στο κλίμα παίζουν ρόλο οι νίκες. Δούλεψε πολύ στο πνευματικό κομμάτι», είπε ο ηγέτης της αμυντικής γραμμής, Τζανλούκα Μαντσίνι για τον Ντε Ρόσι. Ο capitano που πλέον έχει γίνει alenatore, δεν φοβάται να «τσαλακωθεί». Το ζει με το ίδιο πάθος παρότι βρίσκεται εκτός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου, ρισκάρει μέσα στα παιχνίδια. Δεν δίστασε με την Τορίνο να παίξει με τριάδα στην άμυνα από το ξεκίνημα του αγώνα, θέλοντας να «προστατεύσει» τον Σμόλινγκ που επέστρεφε μετά από καιρό στην ενδεκάδα. Και καμουφλάρισε τις αδυναμίες του Άγγλου στόπερ, βάζοντάς του τον Εντικά και τον Μαντσίνι στο πλάι του. Μείωσε έτσι την πίεση που θα δεχόταν ο Σμόλινγκ αλλά και τις σωματικές επαφές που είχε με τον θηριώδη Ντουβάν Ζαπάτα, καταφέρνοντας τελικά η ομάδα του να μεταμορφωθεί σε κάτι διαφορετικό για ένα 90λεπτο και να πάρει ένα κομβικό τρίποντο στη μάχη της… πεντάδας.
Δύο μήνες και κάτι μετά την πρόσληψή του, ο Ντανιέλε Ντε Ρόσι έχει επαναφέρει τη Ρόμα στο σωστό μονοπάτι. Σε αυτό που θέλει το απαιτητικό κοινό της, το οποίο γεμίζει ασφυκτικά το «Ολίμπικο» σε κάθε αγώνα, να την βλέπει και ο ίδιος το γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα που βρίσκεται στο ρόστερ των «τζαλορόσι».
«Προσπαθώ να είμαι όσο το δυνατόν πιο ψύχραιμος και μετριοπαθής, αλλά δεν θέλω να πιστεύουν ότι έχω αλλάξει πάρα πολύ. Κρατιέμαι να μην πηδήξω στην κερκίδα όπως έκανα στα 25 μου, αλλά και γιατί δεν θα μπορούσα να φτάσω τώρα», είχε αναφέρει με μπόλικη δόση χιούμορ αλλά και ειλικρίνειας. Βλέπει να κερδίζει το παράτολμο βήμα που επέλεξε να κάνει, αναλαμβάνοντας τον ηλεκτρικό πάγκο ενός ιστορικού συλλόγου. Καρπώνεται τα όσα έσπειρε στην «αιώνια πόλη» και πλέον απολαμβάνει τη δεύτερη παρουσία του στην ομάδα. Χωρίς επί της ουσίας να έχει φύγει ποτέ, μόνο… νοητά για κάποιους. Το νέο του συμβόλαιο θα υπογραφεί σύντομα, θα έχει ισχύ ως το καλοκαίρι του 2026 και ο απόλυτος έλεγχος θα περάσει στα χέρια του.
Ο γιος της Ρώμης είχε «υποσχεθεί» στον κόσμο της Ρόμα, μέσα από το αποχαιρετιστήριο γράμμα του, πως θα επιστρέψει. Στις δύο τελευταίες προτάσεις εκείνου του συγκινητικού «αντίο», αποτυπώθηκαν τα περισσότερα από 20 «τζαλορόσι» χρόνια του.
«Κανείς δεν θα σας αγαπήσει περισσότερο από μένα. Εις το επανιδείν»…
