Έμελλε η πρώτη ήττα της σεζόν, λίγο πριν βγει ο Οκτώβριος, να έρθει για τον Ολυμπιακό υπό τις χειρότερες προϋποθέσεις. Πρώτο εντός έδρας παιχνίδι Ευρωλίγκας με κόσμο στο ΣΕΦ και έντεκα χιλιάδες στις εξέδρες, από μία ομάδα-ανταγωνίστρια του για τις θέσεις της οκτάδας, που δεδομένα είναι και φέτος για ψηλά, και πλέον δεν είναι έκπληξη. Η Μονακό έχει περισσότερες λύσεις και ποιότητα απ’ ότι πέρυσι, όταν οι πειραιώτες της πήραν την… μπουκιά μέσα από το στόμα ή πιο σωστά την πρόκριση στο Final Four στην μαγική μεταξύ τους σειρά πλέι οφ.
Όπως λοιπόν δεν ήταν έκπληξη το 3/3 των «ερυθρόλευκων» στην Ισπανία απέναντι σε μεγαθήρια όπως η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ Μαδρίτης, δεν προκαλεί τρομερή εντύπωση πως η παρέα των Οκόμπο και Τζέιμς επικράτησε στον Πειραιά. Η φετινή Ευρωλίγκα είναι ακόμα πιο δύσκολη και απρόβλεπτη, και ένα από τα βασικά συστατικά επιτυχίας, θα είναι η διαχείριση των συναισθημάτων στα θετικά ή αρνητικά αποτελέσματα. Και ήταν δεδομένο πως κάποια στιγμή θα ερχόταν και μία ήττα για τον Ολυμπιακό, που παρά το 4/4 δεν είναι ακόμα έτοιμος αγωνιστικά, και φυσιολογικά. Ίσως μάλιστα να ήρθε και στο κατάλληλο σημείο, διότι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα τον ήθελε ήδη στο Final Four, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν γίνεται να ισχύει τόσο νωρίς.
Σε ένα παιχνίδι όπου ο Ολυμπιακός είχε ένα… περίεργο πρώτο ημίχρονο κάνοντας κάποια πράγματα πολύ λάθος και κάποια άλλα ολόσωστα, κατάφερε να προηγηθεί με τέσσερις πόντους και να ελέγχει το πλούσιο επιθετικό ταλέντο των Μονεγάσκων. Οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα τελείωσαν το πρώτο μέρος με 11 ασίστ για μόλις 3 λάθη, έχοντας όμως 4/16 τρίποντα, ποσοστό που τους στέρησε την δυνατότητα να έχουν μια καλύτερη διαφορά, αλλά και περισσότερη δημιουργία. Την αφλογιστία τους από μακριά, την κάλυπταν με την άμυνα, που απέφερε 6 κλεψίματα και 11 ολόκληρους πόντους στον αιφνιδιασμό. Όταν δεν μπορείς να σκοράρεις από μακριά και άμυνα «κλείνει» προς τα μέσα, η καλύτερη λύση είναι το… τρέξιμο.
ΜακΚίσικ και Σλούκας ταίριαξαν αρμονικά και αν δεν υπήρχαν και τα χαμένα αμυντικά ριμπάουντ (11-2 οι πόντοι από έξτρα κατοχές στην ανάπαυλα) θα είχαν μπει «γερές» βάσεις νίκης. Η Μονακό είχε… προειδοποιήσει για την καλή βραδιά που βρίσκονται τα γκαρντ της και όταν ευτύχισε να πάρει μπροστά και ο Λόιντ για να βοηθήσει τους Τζέιμς και Οκόμπο, έβαλε πολύ δύσκολα στους γηπεδούχους. Εκτός του ότι η μπάλα κυκλοφορούσε καλύτερα στην επανάληψη από γαλλικά χέρια, ο Ολυμπιακός έχασε την συγκέντρωσή του, πραγματοποίησε 9 λάθη, δεν έκανε ούτε ένα κλέψιμο στην άμυνα και πήρε μόλις τρεις πόντους από αιφνιδιασμό. Την ίδια ώρα τα μακρινά σουτ του συνέχιζαν να βρίσκουν σίδερο υπό κακές προϋποθέσεις και ο Σάσα Βεζένκοβ που συνήθως βγάζει τα… κάστανα από την φωτιά την ώρα που η επίθεση «κολλάει», ήταν εγκλωβισμένος από τα χέρια του καλύτερου αμυντικού της διοργάνωσης, Τζον Μπράουν.
Ο Γουόκαπ έκανε γρήγορα, ασυνήθιστα για την κλάση του λάθη, με αποτέλεσμα να χάσει την εμπιστοσύνη του προπονητή του στο τελευταίο δεκάλεπτο, ο Σλούκας πάλευε μόνος του, αλλά ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να εκμεταλλευτεί τους ψηλούς του για να… ανασάνει στο σκοράρισμα. Πώς να γίνει αυτό με 33,3% πίσω από τα 6.75μ. απέναντι σε μία άκρως αθλητική ομάδα που καλύπτει χώρους με χέρια και κορμιά; Η Μονακό πλέον ένιωσε άνετα έφτασε και χάρη σε κάποια σφυρίγματα-ανακάλυψη (δύο φορές ο Τζέιμς κέρδισε όσκαρ πρώτου ανδρικού ρόλου με τις ανέπαφες πτώσεις του στο παρκέ που μετατράπηκαν σε βολές) σε διαφορά 12 πόντων και πήρε αυτό που βάσει συνολικής εικόνας δικαιούταν.
Κράτησε τον Ολυμπιακό στις 6 ασίστ στο δεύτερο μέρος, έβαλε 48 πόντους σε μία άμυνα που είχε καταγραφεί πως χρειαζόταν βελτίωση ακόμα και όταν θριάμβευε επί ισπανικούς εδάφους και χρησιμοποιώντας πολλές φορές την εμπειρία της περυσινής σεζόν για να βρει εύκολα καλάθια χωρίς να… πελαγώσει, έφτασε σε ρεκόρ 4-1. Οι πειραιώτες από την πλευρά τους έχασαν την ευκαιρία για το 5-0 και πλέον καλούνται να αντιδράσουν στα φαινομενικά πιο βατά εντός έδρας που ακολουθούν με Βαλένθια και Παρτίζαν. Το πρώτο μεγάλο κέρδος της χρονιάς, είχε έρθει πριν το αποψινό τζάμπολ, καθώς όταν έχεις κερδίσει σε Βαρκελώνη και Μαδρίτη, έχει το περιθώριο να χάνεις και μπροστά στο κοινό σου.
Το δεύτερο αφορά το κοινό, που παρά την ήττα, χειροκρότησε με θέρμη στο τέλος, με τους περισσότερα από χίλια άτομα να τραγουδούν στις εξέδρες μέχρι και τριάντα λεπτά μετά το φινάλε. Αυτή η σχέση με το κοινό που χτίστηκε ξανά μέσα από τις δυσκολίες και κορυφώθηκε πέρυσι, είναι μία μεγάλη παρακαταθήκη για την συνέχεια και είναι δεδομένο πως θα την εξαργυρώσει ο Ολυμπιακός.
Follow @ ZervasNikolaos