Να μάθουμε και ποιος -άλλος- ήθελε τον Σιδηρόπουλο

Τελικά, το πόρισμα που βγήκε από τον χαμό της Πέμπτης είναι ότι κανένας – πέραν του Μπένετ – δεν ήθελε τον ορισμό του Τάσου Σιδηρόπουλου στο ντέρμπι του Παναθηναϊκού με την ΑΕΚ.

Οι αντιδράσεις στην Εκτελεστική της Ομοσπονδίας αναμενόμενες: ο Ολυμπιακός μίλησε για μπουρλότο στο πρωτάθλημα και ζήτησε τη διακοπή του. Ο ΠΑΟΚ υπενθύμισε την πάγια θέση του για ξένους διαιτητές στα μεγάλα ματς. Σίγουρα στα δικά του. Ο Παναθηναϊκός μίλησε για επιστροφή στη λογική μετά την απόφαση να αλλάξει ο διαιτητής και η ΑΕΚ τόνισε με κάθε τρόπο πως στηρίζει τον ορισμό ξένων διαιτητών σε όλα τα μεγάλα ματς. Αυτό που δεν περίμεναν πολλοί ήταν η στάση που ακολούθησε ο πρόεδρος της ΕΠΟ, Τάκης Μπαλτάκος: ζήτησε άμεσα εξουσιοδότηση προκειμένου να απαιτήσει αλλαγή του διαιτητή ή αναβολή του ματς. Ούτε αυτός ήθελε ορισμό Έλληνα διαιτητή σε αυτό το ντέρμπι…

Άρα, λοιπόν, πρέπει να πιστέψουμε κάτι από τα παρακάτω: είτε ο Τάσος Σιδηρόπουλος μπήκε με το ''έτσι θέλω'' στο αρχείο ορισμών διαιτητών και έγραψε το όνομά του μόνος του σε αυτό, είτε ο κος Μπένετ νιώθει από την 4η αγωνιστική του πρωταθλήματος ισχυρότερος των ισχυρών και μπορεί να παίρνει αποφάσεις που πάνε κόντρα σε όλους και όλα χωρίς να ειδοποιεί ή να συμβουλεύεται κανέναν. Να τον λέμε, δηλαδή, Καίσαρα Μπένετ…

Σόρι για το ειλικρινές της απάντησης αλλά δεν μπορώ να δεχτώ ως αληθινή εκδοχή ούτε το πρώτο ούτε το δεύτερο σενάριο. Πολλά στραβά έχουν χρεωθεί και χρεώνονται στους Έλληνες διαιτητές δικαίως και αδίκως αλλά «χακεράδες» δεν είναι. Και δεν μπορεί κανείς να τους κατηγορήσει γι’ αυτό. Όπως, επίσης, και ο κος Μπένετ δεν μοιάζει διατεθειμένος να θέλει να ρίξει πυρηνικά σε ένα πρωτάθλημα από την 4η κιόλας αγωνιστική. Αν ήθελε να το κάνει είχε τις λαβές να το πραγματοποιήσει και νωρίτερα μέσα στη σεζόν: να βάλει, δηλαδή, έναν Έλληνα διαιτητή στο πρόσφατο ματς του Άρη με τον ΠΑΟΚ. Δεν το έκανε, λοιπόν. Δεν το έκανε για να μην ενοχλήσει; Δεν το έκανε γιατί δεν είχε το ΟΚ; Πάντως, δεν το έκανε. Αντίθετα, το έκανε τώρα ή – πιο σωστά – το επιχείρησε τώρα που προφανώς ακόμα και αν δεν του ζητήθηκε κατάλαβε ότι είχε το περιθώριο να το κάνει.

Με λίγα λόγια, και για να μην το κουράζουμε: αυτό που δεν έχει απαντηθεί με σαφήνεια – όλοι κάνουν υποθέσεις επί του θέματος – είναι ποιος άλλος, πέραν του Μπένετ, ήθελε να μπει ο Τάσος Σιδηρόπουλος στο ματς του Παναθηναϊκού με την ΑΕΚ. Κι επειδή εδώ δεν είμαστε ντετέκτιβς να βγάλουμε άκρη, καλό θα είναι οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου που κόπτονται για τις προθέσεις τους να προάγουν το ποδοσφαιρικό προϊόν, να ψάξουν και να βρουν λύση. Αν μείνει αυτό αναπάντητο, το πρόβλημα ίσως προκύψει και στη συνέχεια.

Να περάσουμε μια βόλτα από τα αυτονόητα: κι εγώ πιστεύω ότι στην καλή του μέρα ο Τάσος Σιδηρόπουλος θα μπορούσε να κάνει μια διαιτησία – αλφάδι στο ντέρμπι. Προφανώς και έχει στο παρελθόν δημιουργήσει γκρίνια με τις αποφάσεις του στους περισσότερους από τους λεγόμενους μεγάλους του πρωταθλήματος – και όχι μόνο – αλλά, εδώ, πρέπει να θυμίσουμε ότι και αρκετοί ξένοι διαιτητές έχουν λάβει αποφάσεις που οδήγησαν κόσμο στα κάγκελα. Με άλλα λόγια, δεν είναι θέμα διαιτητικής επάρκειας. Η επιλογή ενός Έλληνα διαιτητή – και όχι συγκεκριμένα του κου Σιδηρόπουλου – ήταν λανθασμένη για όλο αυτό που έγινε. Και όλο αυτό που θα ακολουθούσε μετά τη λήξη του ματς της Κυριακής.

Το λέω και το φωνάζω: είναι απόλυτα θεμιτό να θες να αναπτύξεις την ελληνική διαιτησία, να την πας μπροστά και να φτάσεις στο σημείο να μη χρειάζεσαι τη βοήθεια ξένων ρέφερι. Αλλά είναι τουλάχιστον αφελές να υπηρετείς το ελληνικό ποδόσφαιρο από καίριο πόστο και να πιστεύεις πως και οι Έλληνες διαιτητές είναι έτοιμοι να διαχειριστούν το περιβάλλον και τις ιδιαιτερότητες ενός μεγάλου ντέρμπι και το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι σε θέση να διαχειριστεί τέτοιες ρηξικέλευθες αποφάσεις, σαν κι αυτή του κου Μπένετ. Και λέω ρηξικέλευθες, διότι τα τελευταία δύο χρόνια, με εξαίρεση κάποια εντελώς αδιάφορα βαθμολογικά ματς, τα λεγόμενα ντέρμπι τα σφύριζαν ξένοι διαιτητές. Όπως και το Άρης – ΠΑΟΚ της προηγούμενης αγωνιστικής…