Να δεις τι σου έχει για… μετά

Αντίδραση… Μία λέξη που όσοι έχουν την τύχη να ζουν από κοντά τον Ολυμπιακό τα τελευταία μαγικά γι’ αυτόν χρόνια, ήταν σχεδόν βέβαιοι πως θα υπάρξει κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης. Οι τελικοί, τα παιχνίδια δίχως αύριο, είναι συνυφασμένα με την ιδιοσυγκρασία αυτής της ομάδας, που ώρες ώρες σε κάνει να πιστεύεις πως «φτιάχνεται» με το να παίζει με την πλάτη στον τοίχο. Σε έναν… τοίχο που έσπευσαν όχι μόνο να την στήσουν, αλλά και να την… εκτελέσουν πρόωρα μετά την ήττα στη Βαμβέργη οι περισσότεροι, παρότι δεν είχε πέσει οριστικά. Λησμόνησαν πως οι «ερυθρόλευκοι» είναι η προσωποποίηση της φράσης «δεν τα παρατάω ποτέ»…

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Ακόμα και αν στο τέλος «δικαιωθούν» και ο Ολυμπιακός αποκλειστεί, έχουν λάβει ένα ακόμα μάθημα, ή αλλιώς μία απάντηση για το ότι οι πρωταθλητές θα έχουν και συνέχεια, ακόμα και αν κάνουν… το έγκλημα να μην βρεθούν για πρώτη φορά μετά από δέκα συνεχόμενες διοργανώσεις στις οκτώ καλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Στην Ελλάδα που η αποτυχία των άλλων είναι εύκολο να κριθεί-ισοπεδωθεί η ήττα δε συγχωρείται. Την ώρα που για τα δικά μας σφάλματα εφευρίσκουμε δεκάδες δικαιολογίες και η ευθύνη τις περισσότερες φορές μετατοπίζεται στους άλλους, οι αθλητές, οι προπονητές και οι διοικήσεις δεν έχουν καμία δικαιολογία-δικαίωμα στο σφάλμα. Οφείλουν πάντα να είναι πρώτοι, λες και ο αντίπαλος είναι διακοσμητικός.

Ας είναι. Φρονώ πως το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, είναι ευχαριστημένο που χθες στο παρκέ του ΣΕΦ είδε μία ομάδα που έβγαλε ψυχή, πάθος, ενέργεια και σκόρπισε υποσχέσεις. Έστειλε μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, αλλά κυρίως στον ίδιο της τον εαυτό, πως αν αντέξει και επαναλάβει στα επόμενα τρία (δύο Ευρωλίγκας και ένα πρωταθλήματος) «διαβολοπαιχνίδια» εμφάνιση ανάλογη με αυτή κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης, η χρονιά θα έχει γυρίσει υπέρ της για τα καλά και λίγο πριν τη τελική ευθεία θα ξεκαρδίζεται με τις… κωλοτούμπες όλων όσοι βιάστηκαν να την υποτιμήσουν για μία ακόμα φορά. Ασφαλώς και δεν θα πρέπει να ξεχνάει τα λάθη που είχαν ως αποτέλεσμα να μην κάνει συχνότερα την εμφάνισή του το χθεσινό ολοκληρωτικό μπάσκετ. Αυτά είναι –και πρέπει να είναι και το καλοκαίρι- ο «οδηγός».

Η χθεσινή μεγάλη εμφάνιση δεν ήρθε κατά τύχη, αλλά αποτελεί αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς στις προπονήσεις, ώρες κουβέντας μεταξύ όλων των συντελεστών. Δύσκολα βρίσκεις παιχνίδι που και οι έντεκα μίας ομάδας έδωσαν κάτι. Άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο βοήθησε για να μείνει ο στόχος εφικτός. Μετά από αρκετό καιρό, είδαμε τον Ολυμπιακό της άμυνας που δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα. Είδαμε επιτέλους στην επίθεση η ταχύτητα εκτέλεσης των plays να αυξάνεται στον απαιτούμενο βαθμό για να μην γίνει το παιχνίδι των «ερυθρόλευκων» προβλέψιμο και μονοδιάστατο. Είδαμε, είδαμε και τι δεν είδαμε. Σχεδόν όλα στην εντέλεια, βγαλμένα από το άρτιο «διάβασμα» και κοοουτσάρισμα του Γιάννη Σφαιρόπουλου, την συγκέντρωση των παικτών και τα μάτια που… γυάλιζαν.

Και όλα αυτά, κόντρα στην πρωταθλήτρια Ευρώπης. Τι καλύτερη αρχή πριν την τελική αντεπίθεση; Μπορεί κανείς να μιλήσει για πολλά στο χθεσινό σαραντάλεπτο. Για τον εξαιρετικό Μάντζαρη που διάλεξε να επανέλθει την κατάλληλη στιγμή, τον βιονικό Πρίντεζη για τον οποίο δεν υπάρχουν πλέον λόγια, για τον μαέστρο Σπανούλη για τον Γουόρικ, για τον Χάκετ. Ποιόν να πρωτοδιαλέξεις; Ένα όμως μένει και είναι στο χέρι του Ολυμπιακού να το αποδείξει. Με τέτοιες εμφανίσεις, πως το έλεγε ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας; «Να δεις τι σου χω, για μετά…».

Υ.Γ.: Το 3/3 και η πρόκριση, θέλουν ακόμα πολύ κόπο και ιδρώτα για να επιτευχθεί, αν και υπάρχουν σενάρια εισόδου στην οκτάδα και με μία νίκη. Αν όμως ο Ολυμπιακός προκριθεί, δεν έχει άλλη απώλεια και επιστρέψει ο Λοτζέσκι, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και κανέναν. Άλλοι θα αρχίσουν να… τρέμουν.

Υ.Γ.1: Αναλογία ασίστ-λαθών 11-1 στο πρώτο ημίχρονο και +20. Οποιαδήποτε άλλη μπασκετική ανάλυση… περιττεύει.

Υ.Γ.2: Όταν οι Έλληνες παίκτες είναι σε τέτοια κατάσταση, ταβάνι είναι ο… ουρανός.

Υ.Γ.3: «Ψάξτε για Βερολίνο» έλεγαν δέκα-δεκαπέντε οπαδοί μετά το χθεσινό ματς στα επίσημα. Αποθέωση της υπερβολής. Μηδενισμός στις ήττες, υπεραποθέωση στις νίκες. Πότε επιτέλους θα μάθουμε πως τις περισσότερες φορές η αλήθεια είναι κάπου στη μέση;

Follow @ZervasNikolaos