Τον προβληματισμό τον είχα έτσι κι αλλιώς και αυτός μεγάλωσε όταν είδα στη σελίδα του sportfm.gr την ψηφοφορία που αφορά στην ανανέωση της συνεργασίας του Μίκαελ Σκίμπε με την ελληνική ομοσπονδία. Έχω ανοίξει τη σελίδα, είμαι έτοιμος να ψηφίσω και κοντοστέκομαι. Δεν ξέρω τι να επιλέξω. Μπλοκάρω!
Εκείνη τη στιγμή περνάει ο συνάδελφος Νίκος Ζέρβας, βλέπει την οθόνη μου και με ρωτάει τι ψήφισα. Δεν είχα απάντηση και εκεί συνειδητοποίησα ότι δεν πρόκειται για μια εύκολη απάντηση η οποία θα βγει αβίαστα. Κι αν αυτό συνέβη σε μένα, φανταστείτε πόσο πιο δύσκολο είναι για αυτούς που πρέπει να πάρουν την απόφαση και όχι απλά να πατήσουν κλικ σε ένα Poll.
Στη σύντομη συζήτηση που προέκυψε με το συνάδελφο, καταλήξαμε ότι ο πιο ασφαλής τρόπος για να πεις αν θες να παραμείνει στον πάγκο της Εθνικής ο Γερμανός προπονητής, είναι να ξέρεις ποιος θα είναι ο αντικαταστάτης του Σκίμπε, σε περίπτωση που αυτός ολοκληρώσει την πορεία του.
Κάνοντας έναν απολογισμό της μέχρι τώρα θητείας του (σε 20 ματς έχει 8 νίκες, 6 ισοπαλίες και 6 ήττες) και ξέχωρα από αποτελέσματα και στατιστικά αυτό που κυριαρχεί είναι ότι η εθνική με αυτόν στον πάγκο της, επέστρεψε στην… κανονικότητα! Ξαναέγινε οικογένεια, έβγαλε τον ψυχισμό και την αγωνιστικότητα που μας είχε συνηθίσει και άφησε πίσω της την καταστροφική διετία (2014-2015).
Από την άλλη, ο στόχος δεν επιτεύχθηκε και η πρόκριση στο Μουντιάλ χάθηκε. Βέβαια, με το Βέλγιο και την Βοσνία στον όμιλο και με την Κροατία στα μπαράζ, απαίτηση δεν υπήρχε για να ξεπεραστούν αυτά τα υψηλότατα εμπόδια, αλλά πίστη και επιθυμία, ναι! Μάλιστα, τους Βόσνιους τους προσπεράσαμε και παίξαμε τη… ζαριά μας στα πλέι-οφ, αλλά αυτή η επιτυχία δεν στάθηκε αρκετή για να παραβρεθούμε στα γήπεδα της Ρωσίας το καλοκαίρι.
Πληρώνοντας όμως την κακή μας περίοδο, κατά την οποία πέσαμε αρκετές θέσεις στην κατάταξη της FIFA, πλέον οι κληρώσεις μας θα είναι το ίδιο δύσκολες, θα απαιτείται πάλι μια πορεία που δεν θα επιτρέπει λάθη και κυρίως που θα πρέπει να κάνουμε ένα μικρό ή μεγαλύτερο θαύμα. Κι εδώ προκύπτει το βασικό ερώτημα. Με τον Σκίμπε, επανακτήσαμε τα κεκτημένα , αλλά πλέον χρειάζεται κάτι παραπάνω, μια υπέρβαση για να φτάσουμε εκεί που ήμασταν μέχρι το 2014 και η ερώτηση είναι αν μπορούμε αυτό να το κατορθώσουμε με τον Γερμανό ή αν πρέπει να τον ευχαριστήσουμε που μας πήρε από το χεράκι μετά την εφιαλτική διετία και μας έφερε σε σημείο να χρειαζόμαστε απλά το κάτι παραπάνω και όχι να αναζητούμε τα… βασικά!
Οι παίκτες στηρίζουν ανοιχτά την παραμονή του Σκίμπε, η ομοσπονδία αμφιταλαντεύεται και μέχρι στιγμής δεν έχει δείξει τις προθέσεις της και παράλληλα ο κόσμος είναι «μοιρασμένος». Το τελευταίο είναι σπανιότατο κι όμως, συμβαίνει. Μέχρι τη στιγμή που γράφεται το κείμενο, το 51% επιθυμεί την επέκταση της συνεργασίας και το 49% όχι και μάλιστα σε ένα Poll που έχουν ψηφίζει μέχρι τώρα περισσότερα από 12.000 άτομα.
Πού καταλήγουμε; Ότι μόνο η Ομοσπονδία μπορεί να ξέρει τι είναι το καλύτερο για την γαλανόλευκη κι αυτό όχι μόνο γιατί αυτήν έχει τα γένια και τα χτένια, αλλά επειδή μόνο αυτήν γνωρίζει ποιος θα μπορούσε να είναι ο αντικαταστάτης του Σκίμπε. Αν θεωρεί ότι μπορεί να φέρει κάποιον προπονητή μεγαλύτερου βεληνεκούς, που θα αυξήσει τις πιθανότητες της Εθνικής να πάει ένα… κλικ παραπάνω, τότε ίσως αξίζει να παρθεί το ρίσκο της αλλαγής τεχνικού.
Αν πάλι βλέπει ότι οι λύσεις και οι οικονομικές δυνατότητές της είναι περιορισμένες, τότε από το να ρισκάρει με ένα νέο προπονητή, θα είναι καλύτερα να κρατήσει τον υπάρχοντα και να… σιγουρέψει τα κεκτημένα. Σε περίπτωση μάλιστα που τον πλαισιώσει με έναν συνεργάτη που θα ειδικεύεται σε ζητήματα τακτικής και «ανάγνωση» αντιπάλου, τότε θα αυξήσουμε τις πιθανότητες μας να λάβουμε μέρος στα τελικά του Euro 2020.
Πάντως, στο poll του sportfm.gr δεν πρόλαβα να ψηφίσω...