Όταν ο ιστορικός του μέλλοντος θα προσπαθήσει να καταγράψει αυτά που έχει πετύχει ο μπασκετικός Ολυμπιακός στην Ευρωλίγκα, το σίγουρο είναι πως δεν θα πλήξει. Ομαδάρες που έχουν πετύχει υπάρχουν πολλές, όμως οι «ερυθρόλευκοι» είναι βγαλμένοι από τα πιο υγρά όνειρα ακραίων σεναριογράφων. Οι δεκάδες κατακτήσεις και επιτυχίες τους, έχουν έρθει με κάθε λογής τρόπο, που χαράσσεται για πάντα στην μνήμη και σε οδηγεί με απόλυτη ανυπομονησία στην επόμενη… παράσταση. Ο ημιτελικός του Final Four του 2023 απέναντι στην Μονακό, έμελλε να είναι μια ακόμα από αυτές…
Γράφει από το Κάουνας, ο Νίκος Ζέρβας
Διότι ορθώς κανέναν δεν εκπλήσσει το αποτέλεσμα και ο τελικός νικητής, όμως ο τρόπος είναι ο ορισμός του «σου δείχνω πως γράφεται η ιστορία». Το επί μέρους 27-2 του τρίτου δεκαλέπτου, εκτός του ότι είναι ρεκόρ σε Final Four, και μάλιστα έπειτα από ένα ημίχρονο που λόγω πίεσης και νευρικότητας έκλεισα στο -12, εμπεριέχει όλη την φετινή εικόνα της ομάδας. Που ήταν απόλυτα κυριαρχική και συνάμα απολαυστική σε όλες τις εκφάνσεις της. Ο Ολυμπιακός είναι για ένατη φορά στην ιστορία του στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, και διάλεξε και πάλι να το κάνει με τρόπο διαφορετικό, ανατριχιαστικό και άξιο θαυμασμού.
Το έκανε επειδή έχει παίκτες που ξέρουν να διαχειρίζονται και τις άσχημες στιγμές τους στο παιχνίδι, το έκανε επειδή ο προπονητής του είναι ο καλύτερος στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια και πλέον ηρεμία και σιγουριά, το έκανε γιατί έχει απίστευτα καλή χημεία ως ομάδα για να αντέχει στους κραδασμούς. Αυτοί στο πρώτο ημίχρονο απέναντι στην σταχτοπούτα της διοργάνωσης, μεταφράστηκαν με εννέα (!) χαμένες βολές, τρίτα-τέσσερα εύκολα λέι απ που δεν βρήκαν στόχο, 8/24 σουτ εντός παιδιάς συνολικά, και 8 λάθη. Που επήλθαν λόγω της νευρικότητας που προκαλεί πάντα η αστοχία. Ο Ολυμπιακός παρότι ήταν πίσω στο σκορ δεν έπαιζε άσχημα. Είχε 9 ασίστ και σουτ υπό καλές προϋποθέσεις.
Στην άμυνα δεν είχε λάθος προσέγγιση, όμως το ατομικό ταλέντο των Τζέιμς, Λόιντ και Οκόμποα, του είχε δημιουργήσει πολλά προβλήματα. Οι δύο πρώτοι, είχαν 22 πόντους στο πρώτο μέρος και τελείωσαν το παιχνίδι με άλλους 6. Εδώ αρχίζει να καταγράφεται το τι ακριβώς συνέβη στο τρίτο δεκάλεπτο. Προτού προσπαθήσουμε να το προσεγγίσουμε, αξίζει να αναφέρουμε πως η Μονακό είχε 10/15 δίποντα μέχρι να πάνε οι δύο ομάδες στα αποδυτήρια γιατί θα μας χρειαστεί στην συνέχεια. Όπως και το ότι ο Ολυμπιακός δεν εκμεταλλευόταν τις έξτρα κατοχές από επιθετικά ριμπάουντ. Είχε μόλις τρεις πόντους από τις οκτώ ανανεώσεις επιθέσεων του, δεν περνούσε καθόλου την μπάλα στον Φαλ και ο Ντίαλο είχε περιορίσει τον Σλούκα.
Παρόλα αυτά, αν οι «ερυθρόλευκοι» δεν είχαν πετάξει στα… σκουπίδια 12-14 πόντους (σ.σ. βολές και λέι απ), τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα τους είχαν στοιχίσει. Θαρρείς και το έκαναν… επίτηδες για να μείνουν στην ιστορία για έναν ακόμα λόγο φέτος. Τόσα ρεκόρ έχουν καταγράψει, οπότε έβαλαν στο παλμαρέ τους άλλη μια επίδοση που όμοιά της δεν έχει ξαναγίνει. Έχοντας μείνει απόλυτα ήρεμοι προπονητής και παίκτες στα αποδυτήρια, άλλαξαν δυο-τρεις σημαντικές λεπτομέρειες στην άμυνα και άρχισαν να εκτελούν χωρίς δισταγμό το πλάνο τους στην επίθεση. Με περίσσια αυτοπεποίθηση και μάτι που… γυάλιζε. Μια επανάληψη του βίντεο για να δείτε τις αντιδράσεις τους θα σας πείσει.
Ο καταπληκτικός Παπανικολάου (σ.σ. σεζόν καριέρας), βρήκε πλέον πολλούς συμμάχους με τον Γουόκαπ να αλλάζει όλη την ροή. Τα δύο γρήγορα φάουλ του στο πρώτο δεκάλεπτο τον αποδιοργάνωσαν, όμως πρόλαβε να κάνει MVP εμφάνιση στο τρίτο, χωρίς να σκοράρει. Στην άμυνα «βίδωσε» τον Τζέιμς παίζοντας τρομερά με το μυαλό του, και στην επίθεση… ζωγράφιζε με 7 μαγικές ασίστ. Μαγικό παιχνίδι από τον 30χρονο πλέι μέικερ, ο οποίος ήταν η κυριότερη αίτια για το total basketball που είδαμε σε αυτό το σοκαριστικό για την μπασκετική Ευρώπη δεκάλεπτο. Ο Φαλ κυριαρχούσε και στις δυο ρακέτες, καθώς εκτός από πόντους ο τρόπος που έπαιζε άμυνα πλέον ο Ολυμπιακός του έδινε την ευκαιρία να γίνει… τοίχος στην ρακέτα, ενώ ο Βεζένκοβ άρχισε να σκοράρει με περίσσια ευκολία, παίρνοντας δύναμη από τις άμυνες που έβγαζε και τα ριμπάουντ που κατέβαζε.
Ακόμα καλύτερος ήταν στο δεύτερο ημίχρονο και ο Σλούκας (σ.σ. η γλώσσα του σώματος και οι κινήσεις του προς την εξέδρα στο τέλος λένε πολλά), καθώς βρήκε 9 πόντους και 7 ασίστ. Η θέληση του να είναι η ομάδα στο ματς τίτλου έγινε πράξη. Τώρα, στον έβδομο τελικό της καριέρας του, αναλαμβάνει… Κομβική ήταν και η παρουσία του Κάναν, όχι μόνο για τους 7 πολύτιμους πόντους του, αλλά για το πάθος και την αποτελεσματικότητα στην άμυνα. Η Μονακό πλέον δεν έπαιρνε τίποτα από τα τρία υπερταλαντούχα γκαρντ της και σούταρε 5/16 δίποντα στο δεύτερο ημίχρονο. Η μπάλα της έμεινε στα χέρια 4 ή 5 φορές και παραδόθηκε στην ανωτερότητα της καλύτερης ομάδας στην Ευρώπη την τελευταία διετία. Για την διαχείριση της κατάστασης, μέτρησε φυσικά και η εμπειρία, που είχαμε επισημάνει πως μετά το Βελιγράδι, είναι… καύσιμο για τον Ολυμπιακό. Σαν και τις βοήθειες που έδωσαν οι Λαρεντζάκης, ΜακΚίσικ και Μπόλομποϊ.
Συνολικά, οι νταμπλούχοι Ελλάδας είχαν 23 ασίστ έναντι 10 της Μονακό, με τις δυο ομάδες να έχουν ισάριθμα λάθη (σ.σ. 12). Τελείωσαν το παιχνίδι με 62,1% στα δίποντα, έκαναν 7 κλεψίματα και δεν έχασαν την μάχη των ριμπάουντ από μια πολύ πιο αθλητική ομάδα. Το πρώτο βήμα μαζί με τους συγκλονιστικούς πεντέμισι-έξι χιλιάδες Έλληνες που ήταν στις εξέδρες της «Zalgirio Arena» έγινε. Απομένει το τελευταίο, απέναντι στην ελλιπή, άλλα άξια μεγάλου σεβασμού Ρεάλ Μαδρίτης που έχει τεράστιο «βάρος» φανέλας και όπως και ο Ολυμπιακός, έχει πετύχει μόνο και μόνο που βρίσκεται στον τελικό. Στην θεωρία, η «βασίλισσα» ταιριάζει περισσότερο στο στυλ παιχνιδιού της ομαδάρας του Μπαρτζώκα, όμως ο τελικός είναι πάντα τελικός. Αν το μπάσκετ είναι όντως τόσο δίκαιο άθλημα όπως μας έχει διδάξει η ιστορία όμως, θα είναι κρίμα να μην την αποδώσει όπως αρμόζει σε αυτό το αριστούργημα που φοράει «ερυθρόλευκα»…
Follow @ ZervasNikolaos