Μια βαθιά ανάσα πρόκρισης και… συνεχίζει

Οι οιωνοί πριν το παιχνίδι δεν ήταν οι καλύτεροι δυνατοί για τον Ολυμπιακό, που δικαίως είχε σκορπίσει ανησυχία για το αν θα τα καταφέρει. Οι κάκιστες εμφανίσεις του πρόσφατου παρελθόντος και οι απουσίες κομβικών παικτών όπως οι Σπανούλης και Στρέλνιεκς, έδιναν στη Μπάγερν Μονάχου περισσότερες πιθανότητες και γαλόνια ομάδας απ’ ότι της αναλογούν, όμως οι «ερυθρόλευκοι», έστω και αν χρειάστηκε να φτάσουμε στην 27η αγωνιστική, αντέδρασαν μετά από καιρό ως ομάδα όντας στα… σχοινιά.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Διότι, πριν αναφέρουμε το οτιδήποτε αγωνιστικό μίας καλής βραδιάς για τους Πειραιώτες, οφείλουμε να σημειώσουμε πως μετά από αρκετό καιρό, έδειξαν τόση διάθεση. Το μάτι τους… γυάλιζε, τα πανηγύρια τους μετά από κάθε καλή άμυνα ή καλάθι, ήταν αυτά που αρμόζουν σε ομάδα του βεληνεκούς του Ολυμπιακού, που διάολε, δεν έχει περάσει και λίγα φέτος. Όλα ξεπεράστηκαν και παρακολουθήσαμε μια όμορφη παράσταση στο παρκέ του ΣΕΦ, χάρη στην συγκέντρωση και το καλό «διάβασμα» που είχε γίνει και εφαρμόστηκε και στις δύο πλευρές του παρκέ. Οι «ερυθρόλευκοι», έβαλαν τις βάσεις «ακουμπώντας» αρχικά συνέχεια τη μπάλα στη ρακέτα και οι Μιλουτίνοφ-Πρίντεζης τους δικαίωσαν.

Η πίεση πάνω στη μπάλα ήταν στα μέγιστα για τη σεζόν επίπεδα, με αποτέλεσμα να γίνουν πολλά κλεψίματα και η επίθεση της Μπάγερν να κλείσει το πρώτο δεκάλεπτο με 5/17 σουτ! Οι επιθέσεις εκτελούνταν γρήγορα λόγω άμυνας και συνέπειας στο αμυντικό ριμπάουντ, ο Παπανικολάου επέστρεψε στις πολύ καλές εμφανίσεις καθώς ήταν «κλειδί» με τρομερή δουλειά σε άμυνα, ριμπάουντ και δημιουργία και όταν μπήκαν στην εξίσωση και οι Γουέμπερ (εξαιρετικός)-ΛεΝτέι, η δουλειά έγινε πολύ πιο εύκολα απ’ ότι αναμενόταν. Στο μεταξύ, με ομαδική δουλειά ο Ολυμπιακός είχε εκμηδενίσει τον κινητήριο μοχλό της φροντ λάιν της Μπάγερν, Ντέρικ Γουίλιαμς και κυρίως, είχε καταφέρει να καλύψει την λειψανδρία και το χάντικαπ που είχε στα γκαρντ, περιορίζοντας εκτελεστικά τους αντιπάλους περιφερειακούς.

Σκόραρε με ευκολία και με κάθε τρόπο έχοντας καλές αποστάσεις και περιορίζοντας τα πολλά τρίποντα, είχε εξαιρετικό ποσοστό στα δίποντα (62%) και κυρίως, εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο της δώδεκα έξτρα κατοχές που πήρε από επιθετικά ριμπάουντ, πετυχαίνοντας 21 πόντους από αυτά. Στα μέσα του τρίτου δεκαλέπτου, νικήθηκε και ο παράγοντας κούραση, που επήλθε λόγω του τρίτου φάουλ του Γουέμπερ και του μικροτραυματισμού του Γουίλιαμς-Γκος, καθώς ο πολύ καλός Βαγγέλης Μάντζαρης ήταν εκεί, για να υπενθυμίσει σε όλους πως δεν ξέχασε το μπάσκετ και θα έπρεπε να τον είχε εμπιστευθεί περισσότερο (όπως και όλους) ο προπονητής φέτος. Ο Ράντονιτς, προσπάθησε και «γύρισε» το παιχνίδι από το -22 στο -13 με ψηλά σχήματα που δημιούργησαν προβλήματα για λίγα λεπτά, όμως ο Πρίντεζης με ένα προσωπικό σερί, τελείωσε νωρίς τη... μπουγάδα και ο Ολυμπιακός είχε την ευκαιρία να χαλαρώσει και να ξεκουραστεί για το δύσκολο ταξίδι που ακολουθεί σε λίγες ώρες για το παιχνίδι της Πέμπτης στα Κανάρια Νησιά.

Η βραδιά, θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη μας για την πρώτη συμμετοχή του 17χρονου Αλεξέι Ποκουσέφσκι, όχι γι’ αυτά που έκανε στο ένα λεπτό που αγωνίστηκε, αλλά γι’ αυτά που θα κάνει στο μέλλον, διότι πρόκειται για ένα εκπληκτικό πρότζεκτ που δικαίως ο Ολυμπιακός ποντάρει πάνω του πολλά. Η ουσία, είναι πως οι «ερυθρόλευκοι» έφτασαν στο 14-13 και χρειάζονται δύο νίκες για να είναι σχεδόν σίγουρα στα πλέι οφ. Αν κάνουν την πρώτη σε λίγες ώρες κόντρα στους παλιόφιλους Στρόμπερι και Τιλί, ακόμα καλύτερα. Θα χρειαστεί να παραμείνουν το ίδιο συγκεντρωμένοι και προσεκτικοί να προσπαθήσουν να επαναλάβουν την αποψινή ελπιδοφόρα εμφάνιση. Γιατί όχι και να την βελτιώσουν.

Δεν έκαναν κάτι φοβερό απέναντι στους Βαυαρούς, όμως το βέβαιο είναι πως ανεξαρτήτως έκβασης της σεζόν, έχουν αδικήσει όλοι τους εαυτούς τους. Ας βάλουν από απόψε ένα τέλος σε αυτό…

Υ.Γ.1: Ο Παναθηναϊκός, το ελληνικό μπάσκετ και ο αθλητισμός γενικότερα, θρηνεί για τον θάνατο ενός ανθρώπου και παράγοντα που είχε μόνο συμπάθειες και κέρδισε τον σεβασμό όλων. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σκεπάσει τον Θανάση Γιαννακόπουλο και θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

Υ.Γ.2: Το γεγονός πως οι ένας-δύο ανεγκέφαλοι που παρεκτράπηκαν κατά τη διάρκεια της τήρησης ενός λεπτού σιγής στο ΣΕΦ αποδοκιμάστηκαν από τους υπόλοιπους 5000 και πετάχτηκαν άρον-άρον εκτός γηπέδου είναι ένα σημάδι πως υπάρχει ελπίδα και πως κάποια στιγμή πρέπει οι πολλοί να νικήσουμε τους ελάχιστους που μας χαλάνε τον αθλητισμό που αγαπάμε.