Καλό το Champions League, φουντώνει η μάχη σε playoffs και playouts στη Σούπερ Λίγκα, ωστόσο τις επόμενες ημέρες θα ασχοληθούμε με τις εθνικές ομάδες και φυσικά την προσπάθεια της Ελλάδας να επιστρέψει σε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης μετά από μια δεκαετία.
Έχουμε, πάντως, μέρες ακόμα για να εντρυφήσουμε στα της Γαλανόλευκης. Για την ώρα, μένοντας στο πλαίσιο των εθνικών, θα γυρίσουμε τον χρόνο πίσω 16 χρόνια. Τότε που το ημερολόγιο έγραφε 16 Μαρτίου 2008 και η ολυμπιακή ομάδα του Μεξικού έδινε αγώνα επιβίωσης για να καταφέρει να εξασφαλίσει ένα εισιτήριο για τους Αγώνες του Πεκίνου.
Εμπόδιο η Αϊτή, βατό θα πει κανείς. Και πράγματι η «τρι» θα επιβεβαίωνε μέσα στο γήπεδο πως είναι ανώτερη, διαλύοντας με 5-1 την αντίπαλό της. Παρ’ όλα αυτά, θα έμενε εκτός Ολυμπιακών Αγώνων! Ας όψεται το φάντασμα του Κάρσον...
Το προ-ολυμπιακό τουρνουά της CONCACAF είχε διεξαχθεί στην Καλιφόρνια, με τους Μεξικανούς να αποτελούν το φαβορί σε όμιλο με Καναδά, Γουατεμάλα και Αϊτή. Με τους δύο πρώτους να προκρίνονται στα νοκ άουτ, φάνταζε αδύνατον να μείνει εκτός συνέχειας η ομάδα του Ούγκο Σάντσες.
Ο Μεξικανός θρύλος ήταν τότε προπονητής της ανδρικής ομάδας αλλά είχε αποφασιστεί να καθοδηγήσει και την ολυμπιακή, η οποία αποτελείτο κυρίως από νεαρούς ποδοσφαιριστές.
Ήταν τόσο βέβαιος για την επιτυχία, που πριν το προ-ολυμπιακό τουρνουά είχε δηλώσει πως το Μεξικό ήταν φαβορί για την κατάκτηση μεταλλίου στην Κίνα.
Η πρεμιέρα βρήκε πάντως την «τρι» να γκελάρει, φέρνοντας 1-1 με τον Καναδά. Μόλις στο 3’ είχαν προηγηθεί οι Καναδοί στο Home Depot Center του Κάρσον, με τον Λαντίν να ισοφαρίζει στο 22’ με πέναλτι και να αποβάλλεται στο δεύτερο μέρος.
Δύο μέρες αργότερα, τα πράγματα θα χειροτέρευαν δραστικά για την ομάδα του Σάντσες, καθώς παρότι προηγήθηκε ενάντια στη Γουατεμάλα με τον Καστίγιο (που αργότερα θα εκπροσωπούσε και τις ΗΠΑ), δέχτηκε δύο γκολ και ηττήθηκε 2-1, μένοντας στον έναν βαθμό!
Την τελευταία αγωνιστική, ο Καναδάς διέλυσε με 5-0 τη Γουατεμάλα, που είχε ήδη περάσει, κάνοντας την αποστολή των Μεξικανών πολύ δύσκολη αλλά και πολύ συγκεκριμένη. Θα έπρεπε να νικήσουν με πέντε γκολ διαφορά την Αϊτή, που είχε επικρατήσει 2-1 των Καναδών τη 2η αγωνιστική και είχε επίσης ελπίδες πρόκρισης.
Με τα όσα είχαν δείξει οι παίκτες του Σάντσες εκείνες τις ημέρες, δεν φαινόταν και τόσο πιθανό να φτάσουν σε μία τόσο ευρεία επικράτηση, όμως κανείς δεν ήθελε να σκέφτεται το ενδεχόμενο ενός ταπεινωτικού αποκλεισμού πριν καν τα νοκ άουτ.
Στην ενδεκάδα που επέλεξε ο Σάντσες για το κρίσιμο ματς με την Αϊτή, ξεχωρίζει ασφαλώς το όνομα του νεολαίου τότε Γκιγέρμο Οτσόα, ενώ αρκετοί εκ των υπολοίπων ήταν μέλη της Κ17 που είχε κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο το 2005, στο Περού.
Το ματς ξεκίνησε με τους Μεξικανούς να κυριαρχούν αλλά να βλέπουν την μπάλα να καταλήγει διαρκώς πάνω στον Πλασίντε.
Εντέλει στο 17’ ο Βιγιαλούς άνοιξε το σκορ και έδωσε το σύνθημα, με την αποβολή του Αβέστα δώδεκα λεπτά αργότερα να αυξάνει τις ελπίδες της «τρι». Ωστόσο, το 1-0 δεν άλλαξε μέχρι την ανάπαυλα, με τον Σάντσες να έχει αρχίσει ήδη από το πρώτο ημίχρονο να περνά όλο και περισσότερους επιθετικούς στην ενδεκάδα. Στο 36’ μπήκε ο Φερνάντες, στο 45’ ο Λαντίν!
Το δεύτερο μέρος ξεκίνησε με δύο τεράστιες ευκαιρίες από πλευράς Μεξικού, με τον Αντράντε να κάνει το 2-0 στο 61’ και να σημαίνει την αντεπίθεση. Δυστυχώς για την «τρικολόρ» όμως, δευτερόλεπτα αργότερα θα ερχόταν η μείωση του σκορ από τον Σεν Προ, με αποτέλεσμα να... ακυρώνεται το τέρμα που είχαν πετύχει οι Μεξικανοί λίγο πιο πριν.
Φτου κι από την αρχή λοιπόν, με τους Μεξικανούς να αντιδρούν άμεσα και αν φτάνουν στο 3-1 με τον Φερνάντες στο 69’. Τέσσερα λεπτά αργότερα, ο ίδιος παίκτης κατάφερε να στείλει την μπάλα άουτ εξ επαφής προ κενής εστίας, κατόρθωμα που επανέλαβε στο 75'!
Ο τότε φορ της Τολούκα είχε την ευκαιρία να εξιλεωθεί όταν ανέλαβε να εκτελέσει το πέναλτι που κέρδισε η ομάδα του στο 79’, όμως ο Πλασίντε απέκρουσε...
Οι χιλιάδες Μεξικανοί που βρίσκονταν στην κερκίδα τραβούσαν τα μαλλιά τους, με τα πόδια των παικτών του Σάντσες να τρέμουν! Σε δύο περιπτώσεις αντεπιτέθηκαν όντες σχεδόν μόνοι τους αλλά δεν κατάφεραν να βγάλουν καν τελική (!) με τον γκολκίπερ της Αϊτής να έχει μεταμορφωθεί σε... κράμα Κασίγιας και Μπουφόν.
Στο 83’, σε μία ακόμη αντεπίθεση τριών με έναν, ο Εσκέδα έκανε το 4-1 και ανέβασε ψυχολογικά την κομπλαρισμένη ομάδα του, με την αποβολή του Πολέν ένα λεπτό αργότερα να αφήνει με εννέα παίκτες την Αϊτή!
Η πίεση εντάθηκε, όμως κάθε φορά που έφταναν στην περιοχή οι Μεξικανοί, κατάφεραν να κάνουν τη χειρότερη δυνατή επιλογή. «Ήταν τέσσερα άτομα και έδωσαν την μπάλα στον αντίπαλο» ωρυόταν στη μεξικανική τηλεόραση ο Κριστιάν Μαρτινόλι, την ώρα που ακούγονταν γέλια από τον συμπαρουσιαστή του...
Λίγο πριν συμπληρωθούν 90 λεπτά αγώνα, ο Λαντίν ανέβασε τον δείκτη του σκορ στο 5-1 σε τετ α τετ και αναπτέρωσε τις ελπίδες των συμπαικτών του. Ένα γκολ απέμενε για τη μεγάλη ανατροπή των προγνωστικών, απέναντι σε μία ομάδα που έπαιζε με δύο παίκτες λιγότερους.
Ο ίδιος ποδοσφαιριστής βρέθηκε μόνος του απέναντι στον Πλασίντε στο 90+4’ αλλά απέτυχε να τον νικήσει και κάπου εκεί γράφτηκε ο δραματικός επίλογος για τους Μεξικανούς. Τελικό σκορ 5-1, με τον Καναδά να υπερισχύει στην ισοβαθμία και να προχωρά στα ημιτελικά του προ-ολυμπιακού τουρνουά – εκεί όπου θα αποκλειόταν από τις ΗΠΑ.
Ο Σάντσες κατέληξε να χάσει τη δουλειά του και από την ομάδα των ανδρών και θα σταματούσε σύντομα την προπονητική του πορεία, ενώ ο μοιραίος Φερνάντες έβαλε τέλος στην καριέρα του την επόμενη χρονιά, όντας μόλις 24 ετών.
«Ήταν το ματς που με στιγμάτισε. Σε ένα εκτός έδρας ματς με την Αμέρικα λίγο αργότερα, ο Χοσέ Πέκερμαν με άφησε εκτός ενδεκάδας και με έβαλε στο δεύτερο ημίχρονο. Ήταν δύσκολο για μένα να γίνομαι αποδέκτης τόσων αποδοκιμασιών», θα έλεγε αργότερα.
Άλλοι, πολλά υποσχόμενοι παίκτες όπως ο Λαντίν, ο Βιγιαλούς και ο Αντράντε έπαιξαν μπάλα για πολλά χρόνια ακόμα αλλά δίχως την επιτυχία που περίμεναν, αλλάζοντας συχνά τη μία ομάδα μετά την άλλη.
Το φάντασμα του Κάρσον στοίχειωσε τους Μεξικανούς, με τη 16η Μαρτίου του ’08 να ανήκει στη λίστα των μεγάλων ταπεινώσεων της «τρι», δίπλα σε αποτελέσματα όπως το 7-0 από τη Χιλή ή o αποκλεισμός από τις ΗΠΑ στο Μουντιάλ του 2002.
Κι αυτό παρότι στους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες το Μεξικό πήρε τη μεγάλη ρεβάνς, πρώτα απ’ όλα από τον εαυτό του. «Εγώ δεν νιώθω κανένα φάντασμα» έλεγε ο αντικαταστάτης του Σάντσες, Λουίς Φερνάντο Τένα, πριν την έναρξη του προ-ολυμπιακού του Λονδίνου.
Πράγματι, η «τρι» θριάμβευσε ενάντια σε Ονδούρα (δις), Παναμά, Τρίνινταντ/Τομπάγκο και Καναδά για να κλείσει θέση στους Αγώνες του 2012, εκεί όπου με ηγέτες τον Τζιοβάνι Ντος Σάντος, τον Ορίμπε Περάλτα, τον Χεσούς Κορόνα, τον Έκτορ Ερέρα και τον Χαβιέρ Ακίνο οι Μεξικανοί θα έφταναν μέχρι την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου – νικώντας τη Βραζιλία στον τελικό!
Το φάντασμα θα έλεγε κανείς ότι ξορκίστηκε, ωστόσο πρόλαβε να τελειώσει καριέρες και να αλλάξει ζωές... ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
