Με το μπάσκετ του και «κλειστά» αυτιά ο Ολυμπιακός

Η κλεψύδρα για το τζάμπολ των πρώτων τελικών πρωταθλήματος Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού μετά από τέσσερα χρόνια, έχει ελάχιστους κόκκους άμμου να αποδεσμεύσει από το πάνω μέρος της. Αν πει κανείς ότι δεν μας είχε λείψει το συναπάντημα τους, σε αγωνιστικό επίπεδο και δεν υπάρχει προσμονή για το τι θα δούμε στο παρκέ, θα πει ψέματα. Είναι τέτοιο το διαμέτρημα αυτών των ομάδων, που παρότι έχουν παίξει ήδη πέντε φορές φέτος, κανείς δεν λέει όχι σε μερικές ακόμα.

Ας ευχηθούμε -αν και οι οιωνοί δεν είναι ενθαρρυντικοί- να μην παρακολουθήσουμε τα εξωαγωνιστικά καμώματα, τις αντεγκλήσεις, το πολεμικό κλίμα στις εξέδρες και μεταξύ των διοικήσεων και πολλά άλλα τοξικά, που δεν μας είχαν λείψει καθόλου. Ίσα-ίσα που οι περισσότεροι είχαν… ηρεμήσει τα τρία προηγούμενα χρόνια, όπου δεν υπήρξαν ανάλογα παιχνίδια. Αυτό όμως δεν είναι η λύση στο πρόβλημα. Οι τελικοί έχουν μεγάλο διακύβευμα και για τους δυο, καθώς ο μεν Ολυμπιακός θέλει να πιστοποιήσει μία εξαιρετική σεζόν με το πρώτο του πρωτάθλημα μετά από έξι χρόνια και το πρώτο νταμπλ μετά από 25. Ενδεχόμενη απώλεια του τίτλου, ειδικά από την στιγμή που δικαίως θεωρείται αγωνιστικά ανώτερος, θα επιφέρει απογοήτευση και γκρίνια.

Ο Παναθηναϊκός θέλει να διασκεδάσει τις άσχημες εντυπώσεις μία, μέχρι τώρα, αποτυχημένης σεζόν, όπου δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τα δομικά προβλήματα που είχε στο ρόστερ, τερμάτισε στην χειρότερη θέση της ιστορίας του στην Ευρωλίγκα και έχασε το κύπελλο. Αν καταφέρει να πάρει τους τελικούς με μειονέκτημα έδρας, θα είναι γι’ αυτόν μία μεγάλη επιτυχία, αν και όταν μιλάμε για Παναθηναϊκό σε όποια κατάσταση και αν είναι αγωνιστικά, οφείλουν όλοι να τον σέβονται. Με πρώτο και καλύτερο τον αντίπαλό του, που αν κάνει το λάθος και παρασυρθεί από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που κάνει λόγο για εύκολη επικράτηση και… σκούπες, θα έχει κάνει με το «καλημέρα» το πρώτο βήμα προς την αποτυχία.

Ο Ολυμπιακός, καλείται εκτός από την πίεση του φαβορί και την… λαχτάρα του να επιστρέψει στα πρωταθλήματα, να κλείσει τα αυτιά του στο κλίμα που επικρατεί τις τελευταίες ημέρες -ο καθένας έχει την άποψή του για το αν γίνεται δίκαια η άδικα- στον αντίπαλο κατά ΕΟΚ, ΚΕΔ και ΕΣΑΚΕ. Να παίξει το μπάσκετ του, που έχει αναγνωριστεί από όλους ως ένα από τα καλύτερα στην Ευρώπη φέτος και να μην… πανικοβληθεί αν κάτι «στραβώσει» κατά την διάρκεια της σειράς. Έχει την ποιότητα και τις λύσεις για να αντεπεξέλθει και να κάνει το καλύτερο που μπορεί για να επικρατήσει στην σειρά. Αν καταφέρει να μείνει προσηλωμένος στον στόχο και δεν ασχοληθεί -μέχρι τώρα το κάνει ολόσωστα- με τα εκτός παρκέ, θα έχει κάνει το πιο μεγάλο βήμα.

Αναμφίβολα, το σπουδαιότερο, είναι το να βρει λύσεις στο μαρκάρισμα των Νέντοβιτς και Μέικον, να μην πάθει ζημιά από τον φορμαρισμένο Παπαπέτρου και να περιορίσει το… τάισμα του εξαιρετικού Παπαγιάννη και το μακρινό σουτ του Γουάιτ από το «4». Να βρει λύσεις στις άμυνες μυαλού που λογικά θα εφαρμόσει ο Γιώργος Βόβορας, και να προσέξει να μην τον πληγώσουν παίκτες παράγοντες «Χ» όπως οι Σαντ Ρος και Κασελάκης. Ασφαλώς και θα χρειαστεί να είναι όλοι οι παίκτες-ατού του σε καλή κατάσταση και να βοηθήσουν και οι υπόλοιποι, και να πιστοποιήσουν με ωφέλιμο τρόπο την ανωτερότητα που έβγαλαν στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια τους.

Η διαχείριση των συναισθημάτων από τον πάγκο που δεδομένα πλέον βγάζει μία περισσότερη ηρεμία και σιγουριά θα είναι επίσης σημαντική, με τον Γιώργο Μπαρτζώκα να διεκδικεί το πρώτο του πρωτάθλημα, οκτώ χρόνια μετά τους τελευταίους τελικούς ελληνικών πλέι οφ που συμμετείχε. Όλα αυτά όμως θα πάνε στον… κάλαθο των αχρήστων, αν χαθεί για οποιοδήποτε εξωαγωνιστικό λόγο (ανακοίνωση, ποστάρισμα, επίσκεψη στο γήπεδο) η συγκέντρωση, η ηρεμία και ο σωστός μπασκετικός προσανατολισμός και η ομάδα, αλλά και η εξέδρα, δεν παρουσιάσει την… κατακόκκινη και θερμή ατμόσφαιρα των πλέι οφ κόντρα στην Μονακό.

Καλούς τελικούς να έχουμε!

Follow @ZervasNikolaos