Από το Παρίσι στο… Παρίσι, τέσσερις δεκαετίες δρόμος: Η ιστορία των αναμετρήσεων Λίβερπουλ-Ρεάλ!

Λίβερπουλ και Ρεάλ Μαδρίτης λοιπόν, Ρεάλ Μαδρίτης και Λίβερπουλ.

Για τους ρομαντικούς του ποδοσφαίρου, αυτός ήταν ο ιδανικός τελικός της φετινής σεζόν στο UEFA Champions League. Δύο τεράστια κλαμπ, που έχουν διαμορφώσει όσο ελάχιστα το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και την κορυφαία -με διαφορά από τη δεύτερη- διοργάνωσή του.

Η Ρεάλ, η αδιαμφισβήτητη «βασίλισσα της Ευρώπης», δίνει από τη «γέννηση» του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το «παρών» σε τουλάχιστον έναν τελικό κάθε δεκαετία, εκτός από εκείνη του 1970. Η Λίβερπουλ, αντίστοιχα, από τον πρώτο της τελικό, το 1977, πηγαίνει, επίσης, στο μεγάλο ραντεβού τουλάχιστον μία φορά κάθε δεκαετία, εκτός από εκείνη του 1990. Με τέτοια… συνέπεια, φυσικά, στη διοργάνωση, «μερένχες» και «κόκκινοι» είναι λογικό να συναντιούνται συχνά-πυκνά, και δη στον τελικό.

Άλλες οκτώ φορές έχουν διασταυρώσει τα ξίφη τους, με τον φετινό τελικό ανάμεσα στα δύο μεγαθήρια να είναι, μάλιστα, ο τρίτος μεταξύ τους και ο… περισσότερος για κάθε πλευρά. Τι εννοούμε; Από τους 17 τελικούς της, η Ρεάλ Μαδρίτης έχει αντιμετωπίσει από δύο φορές τη Γιουβέντους και την Ατλέτικο Μαδρίτης. Με τη Λίβερπουλ, πλέον, θα έχει τα περισσότερα ραντεβού στο μεγαλύτερο ματς της χρονιάς στο Champions League και το ίδιο ισχύει και από την απέναντι πλευρά, καθώς οι Άγγλοι έχουν συναντήσει στον τελικό μόνο μία ομάδα παραπάνω από μία φορά και… κοντά-κοντά, τη Μίλαν το 2005 και το 2007.

Η Λίβερπουλ, δε, έχει το παράσημο ότι είναι η τελευταία ομάδα, που κέρδισε τη Ρεάλ Μαδρίτης σε τελικό, ένα κατόρθωμα, που επιτεύχθηκε τελευταία φορά… στο Παρίσι, το 1981! Αυτή ήταν και η πρώτη συνάντηση των δύο ομάδων! Εάν, μάλιστα, η κούπα καταλήξει στολισμένη με κόκκινες κορδέλες και το όνομα της Λίβερπουλ χαραγμένο πάνω του, οι Reds θα είναι, επίσης, η πρώτη ομάδα, που θα έχει κερδίσει τη Ρεάλ Μαδρίτης σε… πολλούς τελικούς, δηλαδή μόλις δύο!

Ας πάρουμε, όμως, με τη σειρά τα ραντεβού των δύο συλλόγων εν αναμονή του ένατου αποψινού…

Το πρώτο

Όλα ξεκίνησαν στο Παρίσι 41 χρόνια πριν, το 1981. Στο «Παρκ ντε Πρενς», φυσικά, καθώς η έδρα του αποψινού τελικού, το «Σταντ ντε Φρανς», χτίστηκε πολύ αργότερα, το 1995. Εκεί, λοιπόν, η Λίβερπουλ κατέκτησε το τρίτο της Κύπελλο Πρωταθλητριών, όντας, βέβαια, φαβορί κόντρα σε εκείνη τη Ρεάλ Μαδρίτης. Ο θρυλικός Μπομπ Πέισλι έγινε ο πρώτος προπονητής με τρία τρόπαια (1977, 1978, 1981), απέναντι στη «βασίλισσα», που επέστρεφε σε έναν τελικό (ένατο) μετά το 1966 και είχε κερδίσει έξι από αυτούς.

Το σοκ ήταν μεγάλο για τους Μαδριλένους, που είχαν πιστέψει ότι θα φορούσαν ξανά το στέμμα, εκμεταλλευόμενοι και την απογοήτευση της Λίβερπουλ για το γεγονός ότι τερμάτισε μόλις 5η στο πρωτάθλημα και είχε την πίεση να κατακτήσει το τρόπαιο, προκειμένου να είναι και την επόμενη σεζόν ανάμεσα στους κορυφαίους της Ευρώπης. Σε έναν κακό τελικό, κάκιστο μάλλον, ένα γκολ του Άλαν Κένεντι στο 82ο λεπτό χάρισε τον τίτλο στους «κόκκινους».

Ήταν σημαδιακή εκείνη η ήττα για τη Ρεάλ Μαδρίτης, που έχασε και το πρωτάθλημα στην ισοβαθμία από τη Ρεάλ Σοσιεδάδ στα τελευταία δευτερόλεπτα. Ήταν ξεκάθαρο πως κάτι έπρεπε να γίνει. Ήταν ώρα για αλλαγή. Στην ισπανική πρωτεύουσα, το εξώφυλλο της Marca το επόμενο πρωί έγραφε «Wasted Final» και «Η Ρεάλ καταδικάστηκε σε ήττα» ρίχνοντας, ουσιαστικά, το φταίξιμο στον προπονητή Βούγιαντιν Μπόσκοφ. Από την άλλη, η Λίβερπουλ είχε καταφέρει το πρώτο χτύπημα στη Ρεάλ, σε αυτή την αντιπαλότητα. Οι «κόκκινοι» είχαν κάνει μια τεράστια «δήλωση», νικώντας ένα από τα κορυφαία κλαμπ της Ευρώπης και «μεγάλωσαν» ακόμη περισσότερο.

Η παράσταση του Ράφα

Για τα επόμενα… ραντεβού Λίβερπουλ-Ρεάλ έπρεπε να περιμένουμε 28 ολόκληρα χρόνια, καθώς οι δύο ομάδες συναντήθηκαν στη φάση των «16» του Champions League τη σεζόν 2008-2009! Είχαν συμβεί, δηλαδή, πάρα πολλά στην ιστορία αμφότερων των κλαμπ από την πρώτη τους αναμέτρηση, το 1981.

Υπό τις οδηγίες του «μαέστρου», ειδικά σε κάτι τέτοια παιχνίδια, και στη συγκεκριμένη διοργάνωση, Ράφα Μπενίτεθ, η Λίβερπουλ πανηγύρισε ξανά και μάλιστα, με τρόπο εμφατικό! Μετά την πρώτη νίκη των Reds στο «Μπερναμπέου», με μια κεφαλιά του «τίμιου» Γιόσι Μπεναγιούν προς το τέλος του ματς (82'), η Ρεάλ Μαδρίτης πήγε στο «Άνφιλντ» για το δεύτερο παιχνίδι σοκαρισμένη, αλλά και αισιόδοξη ότι μπορούσε ακόμα να προκριθεί στα προημιτελικά. Άλλα έζησε έναν εφιάλτη.

Οι «κόκκινοι» διέλυσαν 4-0 τη «βασίλισσα» και με συνολικό σκορ 5-0 πήραν το «εισιτήριο» για την επόμενη φάση του θεσμού. Ήταν, ίσως, μία από τις πιο συγκλονιστικές παραστάσεις της Λίβερπουλ με τον Μπενίτεθ στον πάγκο της. Ο Φερνάντο Τόρες πρωτοστάτησε στην εξαιρετική εμφάνιση και έριξε αλάτι στις πληγές των Μαδριλένων… κερασμένο από την Ατλέτικο. Στη ρεβάνς, επίσης, «έγραψε» την 100η ευρωπαϊκή εμφάνισή του ο τεράστιος Στίβεν Τζέραρντ και την ολοκλήρωσε με εξαιρετικό στιλ, σκοράροντας με πέναλτι και στη συνέχεια με βολέ στην «οροφή» του τέρματος μπροστά από το Kop.

Τιμωρία

Η τιμωρία της Ρεάλ Μαδρίτης απέναντι στη Λίβερπουλ για την πανωλεθρία του 2009 και τον χαμένο τελικό του 1981 ξεκίνησε το 2014. Και όλη η προηγούμενη δεκαετία, άλλωστε, ανήκει κατά κράτος στη «βασίλισσα», όχι μόνο κόντρα στους «κόκκινους», αλλά κόντρα σε όλη την Ευρώπη. Μέσα σε αυτήν, θυμίζουμε, η Ρεάλ «απογειώθηκε» από τις εννέα κατακτήσεις της «κούπας με τ' αυτιά», στις 13!

Για να επιστρέψουμε στο 2014, μια χρονιά… αδιανόητα μακριά για τη Λίβερπουλ σε σχέση με το πώς ήταν τότε και πώς είναι σήμερα, οι δύο ομάδες συναντήθηκαν στη φάση των ομίλων του Champions League. Προφανώς τα παιχνίδια εκεί δεν έχουν την αίγλη των νοκ-άουτ αγώνων, πόσω μάλλον ενός τελικού, αλλά η «σφαλιάρα» ακούστηκε!

Η νίκη των πρωταθλητών Ευρώπης Μαδριλέων με σκορ 3-0 στο «Άνφιλντ» ήταν μια επίδειξη δύναμης, που σήμαινε πόσο μακριά ήταν εκείνη η Λίβερπουλ και ο Μπρένταν Ρότζερς από την ελίτ. Η Ρεάλ κέρδισε και ξανά, στο Μπερναμπέου αυτήν τη φορά… μόνο 1-0. Αποδείχθηκε ότι ήταν η αρχή του τέλους για τον Ρότζερς και για πολλούς ακόμη στον σύλλογο, με τη Λίβερπουλ να τερματίζει στην 3η θέση, κάτω και από τη Βασιλεία και να «υποβιβάζεται» στο Europa League, γνωρίζοντας εξευτελιστικό αποκλεισμό από την Μπεσίκτας στους «16».

Στο τέλος εκείνης της θλιβερής σεζόν έφτασε στο Μέρσεϊσαϊντ ο Γιούργκεν Κλοπ. Τα υπόλοιπα τα ξέρετε. Όσο για τη Ρεάλ Μαδρίτης, έκανε ένα… διάλειμμα, «αφήνοντας» την Μπαρτσελόνα να κατακτήσει το τρόπαιο απέναντι στη Γιουβέντους και επέστρεψε δριμύτερη, κατακτώντας την κούπα και το 2016 και το 2017 και το 2018!

1-1

Η τιμωρία ξεκίνησε το 2014, η εκδίκηση, όμως, ήρθε τέσσερα χρόνια αργότερα, το 2018. Είχαν περάσει 37 χρόνια από τον θρίαμβο στο Παρίσι, όταν οι Reds συνάντησαν ξανά με τους «μερένχες» σε έναν τελικό, αυτήν τη φορά στο Κίεβο. Μια Λίβερπουλ, φυσικά, που δεν είχε καμία σχέση με το συνονθύλευμα του 2014, και από την άλλη μια τρομερή Ρεάλ Μαδρίτης, που «πάλευε» για το τρίτο σερί Champions League. Ήταν το αντίθετο από το 1981, δηλαδή, όπου η Λίβερπουλ κυριαρχούσε από πριν και η Ρεάλ είχε «έρθει» -ξανά- από το πουθενά.

Το παιχνίδι ήταν αποκαρδιωτικό για τους «κόκκινους» και εξελίχθηκε σε πάρτι για τη «βασίλισσα της Ευρώπης», που… πέτυχε το 1-1 στους τελικούς! Ο τραυματισμός του Σαλάχ πλήγωσε τη Λίβερπουλ και παρά τους έξαλλους πανηγυρισμούς για την ισοφάριση του Σάντιο Μανέ, ο -τραγέλαφος- Λόρις Κάριους βρέθηκε στο επίκεντρο, χαρίζοντας δύο γκολ στη Ρεάλ, η οποία κατέκτησε για τρίτη σερί χρονιά την κούπα!

Αυτό το παιχνίδι, πάντως, ήταν ένα τεράστιο σκαλοπάτι για τους Reds, που έμαθαν από τα λάθη τους και «σήκωσαν» το τρόπαιο έναν χρόνο αργότερα. Ήταν η αρχή για κάτι ξεχωριστό για την ομάδα του Γιούργκεν Κλοπ. Στον αντίποδα, από εκείνη την ημέρα, στο Κίεβο, άρχισε η παρακμή της Ρεάλ Μαδρίτης. Αλλά για ποια παρακμή μιλάμε; Παρότι έχασε το πρωτάθλημα από την Μπαρτσελόνα το 2019, το ξαναπήρε το 2020 και ξανά φέτος, φτάνοντας, παράλληλα, σε ακόμη έναν τελικό Champions League, τον 17ο της ιστορίας της!

Πάλι… βασιλικό!

Τελευταία ραντεβού των δύο «θηρίων» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, μόλις πέρυσι. Το αποτέλεσμα; Και πάλι… βασιλικό! Αποδεικνύοντας ότι της έχει πάρει για τα καλά πια τον αέρα, η Ρεάλ Μαδρίτης πέταξε εκτός συνέχειας τη Λίβερπουλ, αποκλείοντάς την στα προημιτελικά του Champions League.

Σε μια πολύ περίεργη και άχαρη σεζόν, με τα παιχνίδια να διεξάγονται χωρίς κόσμο λόγω της πανδημίας του Covid-19, η «βασίλισσα» επικράτησε 3-1 στο «Μπερναμπέου», κράτησε το 0-0 στο «Άνφιλντ» και πήρε το «εισιτήριο».

Στο πρώτο ματς, πάντως, άπαντες ανέμεναν κάτι πιο ισορροπημένο, πιο αμφίρροπο. Στο «Αλφρέδο Ντι Στέφανο», ωστόσο, είχαμε ένα μεγάλο ματς τακτικά και αποτελεσματικά από τη Ρεάλ Μαδρίτης και μία πολύ κακή εμφάνιση της Λίβερπουλ, που ήταν λες και δεν βγήκε ποτέ στο γήπεδο. Και το πλέον αναπάντεχο ήταν το γεγονός ότι μεγάλος πρωταγωνιστής έμελλε να είναι ο Βινίσιους, ο οποίος έβαλε δύο γκολ!





Οι αριθμοί: