Το έκαναν και αυτό... Τι και αν έλειπαν οι δύο αρχηγοι, ο βασικός σέντερ και πιο απλά οι 35,8 πόντοι από τους 80 μέσο όρο στην Ευρωλίγκα; Τι και αν μέσα στο ματς χτύπησε και ο Λοτζεσκι, δηλαδή σύνολο οι 57 πόντοι; Τι και αν η Τσεντεβιτα είχε πάρει φορά με έξι σερί νίκες; Εδώ μιλάμε για τον Ολυμπιακό... Που νικάει σε οποιαδήποτε έδρα ακόμα και με rotation οκτώ παικτών...
Γράφει από το Ζάγκρεμπ ο Νίκος Ζέρβας
Και νικάει γεμίζοντας αυτοπεποίθηση πως μπορεί να στοχεύει ψηλά χωρίς να είναι πλέον ομάδα του Σπανούλη η του Πρίντεζη μόνο, επειδή έχει έναν προπονητή που βγάζει το 100% απ όλους και δουλεύει την κάθε λεπτομέρεια. Νικάει παίζοντας καλή επίθεση επειδή ακόμα και ο δωδέκατος παίκτης του rotation Γιάννης Αθήναιου δίνει τα πάντα. Επειδή έχει έναν Μάντζαρη πιο ηγετικό από ποτέ και αρκετή ποιότητα ακόμα και στους θεωρούμενους αναπληρωματικούς.
Η βραδιά στην Κροατία ήταν μαγική γεμάτη κέρδη και όπως την είχε φανταστεί ο προπονητης. Με άμυνα όπου χρειάστηκε με πολλά επιθετικά ριμπάουντ θέληση και πάθος. Αν έβλεπε κανείς πως πανηγύριζαν όλοι την κάθε κερδισμένη φάση θα καταλάβαινε ακόμα περισσότερα. Στο Ζακγρεμπ εκτός από νικη πρωτιάς ο πρωταθλητής Ελλάδας πήρε ακόμα περισσότερη αυτοπεποίθηση πως μπορεί να τα καταφέρει. Κέρδισε οριστικά έναν ακόμα ηγέτη τον Ιωάννη Παπαπέτρου που μοιάζει έτοιμος για μεγάλα πράγματα. Και ειναι.
Έχει έναν Χάντερ που παίζει και για τον Γιανγκ και έναν Στρόμπερι χάρμα οφθαλμών... Οι άμυνες τους έκαναν τη διαφορά και συνέβαλαν τα μέγιστα όπως και ο Αγραβανης που συνέρχεται. Ο Χάκετ των επιθετικών περγαμηνών απόψε ντύθηκε αμυντικός εξολόθρευσης... Όλοι κατάλαβαν πλέον τον ρόλο τους. Τον αγαπησαν και όσο περνάει ο καιρός θα τον αποδίδουν καλύτερα.
Επιμένω όπως και στις πρώτες ήττες. Ακόμα δεν είδαμε τίποτα...Λίγη τύχη χρειάζεται αυτή η ομάδα γιατί αυτή τη περίοδο είναι τραυματίας μέχρι και ο Τόμιτς... Αλλά και έτσι νικούν. Πραγματική Λερναία Ύδρα... Απολαυστική μάλιστα...