Το «ερυθρόλευκο» εξπρές, όπως δίκαια μπορεί να χαρακτηριστεί τον τελευταίο μήνα στην Ευρωλίγκα, είχε όλες τις προϋποθέσεις ή αν θέλετε, εμφάνισε όλα τα αρνητικά στοιχεία που θα το οδηγούσαν σε μια στάση στην Βιτόρια. Όμως προς το τέλος της διαδρομής, αποφάσισε να μην σταματήσει ούτε στην βασική πόλη. Παρόλο που δεν έπαιξε σύμφωνα με τα στάνταρ του, σε συνδυασμό με την εξαιρετική και ίσως κορυφαία για φέτος εμφάνιση της πιεσμένης για νίκη, Μπασκόνια, βρήκε τον τρόπο να αποδράσει με ένα ακόμα μεγάλο «διπλό» στην φετινή Ευρωλίγκα και να φέρει ακόμα πιο κοντά το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ. Χρησιμοποιώντας την άρνησή του για ήττα, το άπλετο επιθετικό του ταλέντο, αλλά και το θετικό μομέντουμ που πάντα παίζει ρόλο στον αθλητισμό.
Σε έναν κοπιαστικό και χωρίς πολλές ανάσες μαραθώνιο όπως η Ευρωλίγκα, είναι ευλογία να έχει τέτοιο «βάθος» στο ρόστερ και να νικάς ακόμα και όταν δεν παίζεις όσο καλά μπορείς. Σε μεγάλο βαθμό αυτό είναι μια τέχνη που αποκτάτε μέρα με την μέρα και έχει πολλές πιθανότητες να σε οδηγήσει σε ένα υπέροχο αποτέλεσμα, όταν η πρώτη ύλη σου είναι από το υψηλό επίπεδο. Στην Βιτόρια, η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα αναγκάστηκε και πάλι να παίξει χωρίς τον καλύτερό της αμυντικό (σ.σ. Τόμας Γουόκαπ), αλλά ήρθε στην θέση του ο Γουίλιαμς-Γκος για να βγει «μπροστά» και να κάνει το καλύτερό του φετινό παιχνίδι σε όλα τα μήκη και πλάτη του παρκέ και σε όλους τους τομείς της στατιστικής. Θα ήταν κρίμα με την καταπληκτική και πλήρη εμφάνιση που έκανε ο Αμερικανός γκαρντ να μην έρθει η νίκη. Και φρόντισε να την «κλειδώσει» ο ίδιος στο τέλος.
Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό παίκτη για τον τρόπο που αγωνίζεται η ομάδα, που σίγουρα έχει στιγματιστεί γιατί έχει χάσει σημαντικά σουτ στην «ερυθρόλευκη» καριέρα του, όμως όσοι γνωρίζουν και πάνω από όλα και σπουδαιότερα ο προπονητής, καταλαβαίνουν την χρησιμότητά του. Κρίμα θα ήταν και για τον Κώστα Παπανικολάου να μην συνδυάσει την ιστορική 350η συμμετοχή του στην Ευρωλίγκα με την φανέλα του Ολυμπιακού με νίκη. Δεκαπέντε χρόνια και κάτι μέρες μετά το ντεμπούτο το 2009, ίσως και ο ίδιος να μην είχε φανταστεί τι θα ακολουθούσε, πόσο σπουδαία καριέρα θα έκανε και πόσες κορυφές θα κατακτούσε με την ομάδα που τον πίστεψε και το ανέδειξε στο υψηλότερο επίπεδο. Ο αρχηγός πήρε τα εύσημα που του αναλογούν για το επίτευγμα από ομάδα, συμπαίκτες και κόσμο στην Βιτόρια, και απαντούσε με ένα γλυκό χαμόγελο και την ταπεινότητα που τον κάνε ξεχωριστό εντός και εκτός παρκέ όλα αυτά τα χρόνια.
Στην Βιτόρια ο Ολυμπιακός εκτός από την έκτη συνεχόμενη νίκη και την διατήρηση της κορυφής, έβαλε και ένα ακόμα παράσημο. Σε ένα παιχνίδι που δύο φορές πήγε να χαθεί οριστικά, με την διαφορά αρχικά στο -10 και στο -7 με σκάρτα τέσσερα λεπτά να απομένουν, δεν τα παράτησε. Και αυτό δείχνει σωστή νοοτροπία, διότι παρόλο που θα λογιζόταν βάσει εικόνας των δυο ομάδων φέτος ως μια εκτός προγράμματος ήττα, είχε βαθμολογικό «λίπος» να κάψει, έχοντας μάλιστα μέσα σε λίγες μέρες μπροστά του Ρεάλ και Παναθηναϊκό. Όσο περνούσε η ώρα, όμως διόρθωνε τις αγωνιστικές του ανορθογραφίες και χάρη στα μεγάλα σουτ των Φουρνιέ και ΜακΚίσικ (respect για την σεζόν που κάνει ενώ οδεύει στα 35), μαζί με τις βοήθειες που έδωσε στο δεύτερο ημίχρονο ο Βεζένκοβ, έφερε το ματς τα ίσα. Το 7-0 στα επιθετικά ριμπάουντ του πρώτου ημιχρόνου έγινε 13-13, με τους πόντους από αυτά να ισορροπούν και με σύμμαχο δυο-τρεις καλές άμυνες η πλάστιγγά έγειρε οριακά υπέρ των πειραιωτών.
Ο Φαλ παρότι ταλαιπωρήθηκε στην άμυνα με αλλαγές, ήταν αποτελεσματικός επιθετικά, ο Μιλουτίνοφ ισορρόπησε στα μετόπισθεν και άλλαξε τον ρυθμό με τα ριμπάουντ του και αν είχε καλύτερα τελειώματα και ο Φουρνιέ δεν ήταν τόσο άστοχος στα δίποντα (σ.σ. 1/11!) η λογική λέει πως δεν θα έχει χρειαστεί έξτρα πεντάλεπτο. Σύμμαχος της ομάδας του Μπαρτζώκα (σ.σ. καθοριστικό το επιτυχημένο τσάλεντζ στο αντιαθλητικό του Χολ πάνω στον Μιλουτίνοφ), ήταν τα λίγα λάθη τους σε ένα τόσο απαιτητικό ματς (μόλις 9), αλλά και το εξαιρετικό για εκτός έδρας παιχνίδια 13/24 τρίποντα (54,2%). Σε μια βραδιά που η άμυνα δεν πήρε καλό βαθμό, οι «ερυθρόλευκοι» κατάφεραν 8 κλεψίματα, ενώ στην τελευταία φάση που είχαν την πολυτέλεια να κάνουν και φάουλ, έπαιξαν υποδειγματικά και ανάγκασαν σε ένα κακό σουτ τον Μονέκε.
Η αποστολή στην Ισπανία συνεχίζεται στην Μαδρίτη για την πιο αστραφτερή κόντρα με την φορμαρισμένη Ρεάλ. Ο απολογισμός έχει ήδη μια νίκη και έχει αποτινάξει την πίεση, όμως πάντα εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Ο Ολυμπιακός θα κάνει αυτές τις λίγες ώρες που απομένουν διαχείριση δυνάμεων, θα ξεκουραστεί και θα προσπαθήσει να παρουσιαστεί καλύτερος απέναντι στην «βασίλισσα». Ενδεχόμενη νίκη, εκτός του ότι θα τον εδραιώσει στην πρώτη δυάδα, θα στείλει ένα ακόμα πιο ηχηρό μήνυμα πως φέτος θα είναι… αλλιώς.
Υ.Γ.1: Η αποστολή μπαίνει στο αεροπλάνο για την Μαδρίτη τα ξημερώματα και στα ηχεία παίζει ο ύμνος του Ολυμπιακού. Ο Έβαν Φουρνιέ, αρχίζει να κουνιέται στον ρυθμό του με τις γροθιές σφιγμένες και το ευχαριστιέται όσο δεν πάει. Η λάμψη και η αξία του ανεκτίμητη, όμως το «δέσιμό» του με την ομάδα ανεπανάληπτο…
Υ.Γ.2: Πολύ δυναμική η στήριξη από τους περίπου 200 Έλληνες που βρέθηκαν στις εξέδρες της «Φερνάντο Μπουέσα». Στην Μαδρίτη θα είναι σχεδόν διπλάσιοι, ενώ στο Παρίσι στις αρχές Φεβρουαρίου ετοιμάζεται εκστρατεία με τις πληροφορίες να κάνουν λόγο για 700 και πλέον φίλους της ομάδας. Η «δίψα» είναι τεράστια και η αξία της παρουσίας τους ακόμα μεγαλύτερη, καθώς απαιτούνται αρκετά έξοδα.
Υ.Γ.3. Ο Νίκος Ρογκαβόπουλος έκανε και χθες πολύ καλό παιχνίδι, πιστοποιώντας πως πραγματοποιεί την κορυφαία σεζόν του στο υψηλό επίπεδο. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται Έλληνες παίκτες και υπό προϋποθέσεις (σ.σ. αποδοχή ρόλου, συμβόλαιο με την Μπασκόνια) θα μπορούσε να σκεφτεί την περίπτωσή του. ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
_002901.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
