Laszlo Boloni: My way

O Ρουμάνος με ουγγρικές ρίζες, έχει μετατρέψει τον Παναθηναϊκό, από ένα άναρχο συνονθύλευμα σε μια ομάδα με αρχές. Με τύχη αλλά και προσήλωση στο πλάνο, έσπασε το αήττητο του Ολυμπιακού και βλέπει Ευρώπη.

Ο Μπόλονι με μεγάλη δόση και τύχης είδε την ομάδα να παίρνει την 7η νίκη σε εννέα αγώνες πρωταθλήματος. Ο Μαρτίνς υπέστη την πρώτη του ήττα στην Ελλάδα, παρά το γεγονός πως είχε σωρεία ευκαιριών. Βάρυνε σίγουρα η ευστοχία των «πράσινων», αλλά υπήρξαν και κάποια σημεία κλειδιά, που καθόρισαν την έκβαση του ντέρμπι της Λεωφόρου.

Ο Παναθηναϊκός δεν ξέφυγε από το πλάνο, την πεπατημένη που έχει ακολουθήσει, μέχρι τώρα με τον Λάζλο Μπόλονι. Το 4-3-3, αυτή τη φορά, λειτουργώντας σαν καθρέφτης απέναντι στον αντίστοιχο σχηματισμό του Ολυμπιακού, είχε κάποιες σημαντικές, ειδικά στο αμυντικό κομμάτι οδηγίες. Ο ρόλος του Καμπετσή και του Ενμπαγκοντό, αριστερά και δεξιά αντίστοιχα, είχαν μια πολύ σημαντική αποστολή. Να μην χάνουν από τα μάτια τους, τους δύο ακραίους οπισθοφύλακες, τους Ανδρούτσο και Ρέαμπτσουκ αντίστοιχα, κυρίως στο πρώτο μέρος. Ο πρώτος που έβγαινε αφήνοντας όμως να πάρει την μπάλα το στόπερ, ήταν ο Σανκαρέ που ασκούσε την πρώτη πίεση, κοντά στον χώρο του κέντρου. Επιθετικά ο Μπόλονι έδωσε προφανή οδηγία, οι παίκτες να χτυπήσουν τον Σεμέδο και συγκεκριμένα τον Πορτογάλο και τον Ανδρούτσο.

Δεν είναι τυχαίο πως μόλις στο 5ο λεπτό, βγαίνει η πάσα του Μαουρίσιο στην πλάτη του Σεμέδο, στην ευκαιρία του Ενμπαγκοντό, ενώ στο 6ο λεπτό, ο Ιωαννίδης σπάει αριστερά στον Σανκαρέ τον οποίο χάνει ο Ανδρούτσος, ο Φορτούνης δεν έχει επιστρέψει, ο Σεμέδο είναι εκτός φάσης και ο Παπασταθόπουλος είναι με δύο πράσινους, με τον Μαουρίσιο να σκοράρει.

Αυτό το γκολ καθόρισε την εικόνα του πρώτου μέρους. Ο Παναθηναϊκός, πλέον σε 4-5-1 καθαρά μετά το 10ο λεπτό, με όλους τους ποδοσφαιριστές του πίσω από την μπάλα, κατάφερε να κρατήσει τον Ολυμπιακό μακριά με εξαίρεση δύο στιγμές, που οι «ερυθρόλευκοι» βρήκαν ανοικτούς σε απότομη μετάβαση από επίθεση στην άμυνα τους «πράσινους». Ο Μπουχαλάκης βγάζει υποδειγματικά τον Βρουσάι στο 18’ που όμως σταματά λίγο μετά τη γραμμή της περιοχής και κάνει κακό σουτ, ενώ ανοργάνωτος πιάστηκε ο ΠΑΟ και στη φάση του Χασάν στο 44’ με τον Αιγύπτιο να σουτάρει έξω . Αξίζει πάντως να σημειώσουμε πως ο Πορτογάλος τεχνικός του Ολυμπιακού αναγκάστηκε να αλλάξει πλευρές στα στόπερ του, αφού έφερε τον Παπασταθόπουλο δεξιά και τον Σεμέδο αριστερά. Ακριβώς γιατί ήθελε να μην πληγωθεί άλλο από αυτή τη μεριά.

Στην επανάληψη ο Βαλμπουενά παίρνει τη θέση του Βρουσάι για να παίξει με τρεις οργανωτές και όταν περνούν στο ματς ο Ελ Αραμπί και ο Μπα γίνεται 4-4-2 από το 60’ και μετά. Ο Ρουμάνος δεν απαντά στις αλλαγές του Μαρτίνς, αλλά έχει επιλέξει να δώσει τον χώρο για σέντρες σε Ρεάμπτσουκ και Ανδρούτσο, αλλά ποτέ δεν είναι ελεύθερος για μια τέτοια ο Βαλμπουενά. Ο Χασάν έχει την ευκαιρία στο 64΄ για να κάνει το 1-1 σε μια φάση που ο ΠΑΟ στάθηκε τυχερός αφού πλάσαρε έξω. Η κακή αμυντική λειτουργία του ΟΣΦΠ στα στημένα, αναδεικνύεται για μια ακόμα φορά στη φάση που ο Ολυμπιακός δέχεται το 2-0 με τον Σα κάνει ασταθή επέμβαση και ο Σανκαρέ κάνει το 2-0.

Ο Ολυμπιακός όταν βγαίνει ο Χασάν πλέον, παίζει με Μασούρα και Κάιπερς μέσα να πλαγιοκοπούν. Ο Μασούρας φτιάχνει την ευκαιρία στη φάση του Ανδρούτσου, κάνει την κεφαλιά στο ξεκίνημα της φάσης του 2-1, αλλά είναι κι εκείνος που χάνει την μεγάλη ευκαιρία να ισοφαρίσει στο 89’ , όταν πλέον ο Ολυμπιακός έχει πάει πάλι σε 4-2-3-1. Ο Μασούρας θα μπορούσε να έχει μετατραπεί σε χρυσή αλλαγή, αλλά αυτό δεν συνέβη.

Ο Μπόλονι είναι ένας προπονητής, που δεν θα αλλάξει συνήθειες στα βαθιά γεράματα. Παίζει με 4-3-3, παρά το γεγονός πως τα περισσότερα ρεπορτάζ έδιναν Νιάσε, αυτός ξεκίνησε τον Αλεξανδρόπουλο. Επέμεινε στον Σανκαρέ την ώρα που ήταν καταπονημένος και δεν τον έβγαλε από το ματς. Έβαλε τον Καρλίτος κορυφή και πήγε τον Ιωαννίδη αριστερά για να καλύπτει και έριξε και στο ματς τον Νιάσε. Είναι ο μεγάλος κερδισμένος, έχοντας επαναφέρει στην ποδοσφαιρική ζωή τον Μολό σαν δεξί μπακ και τον Καμπετσή, έχει αναστήσει τον Βέλεθ που παίζει τελευταία, καλύτερα απ’ όσο έπαιζε και στον Άρη. Πάνω απ’ όλα έχει τιθασεύσει ένα σύνολο παικτών που έμοιαζε αδύνατο να συμμαζευτεί, να υπηρετεί το πλάνο του.