Η εκδίκηση των «μικρών»

Αν εξαιρέσει κανείς το ζευγάρι Παναθηναϊκός-Κολοσσός, όπου οι, έτσι και αλλιώς μέτριοι φέτος, ροδίτες δε μπόρεσαν να αντιπαρατάξουν το παραμικρό στους φορμαρισμένους «πράσινους», τα υπόλοιπα τρία είχαν σασπένς και επιβεβαίωσαν την εξαιρετική δουλειά που γίνεται σε τέσσερις ομάδες του πρωταθλήματος. Αναφέρομαι στις λεγόμενες ομάδες δεύτερης και τρίτης ταχύτητας, που για πρώτη ίσως φορά έκαναν τόσο αισθητή την παρουσία τους, αφήνοντας υποσχέσεις πως η Basket League μπορεί να είναι στο μέλλον ακόμα πιο ανταγωνιστική και όμορφη.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Παρά τα δεδομένα προβλήματα, που… ξεγύμνωσαν οι συμπεριφορές του Κοροίβου με όσα ακολούθησαν μετά τον υποβιβασμό (σ.σ. ανάλογα φαινόμενα ασυνέπειας συναντάμε και σε άλλες ομάδες), υπάρχουν πλέον ομάδες με μεράκι, διάθεση και νοικοκυριό, που βασιζόμενες σε Έλληνες ανερχόμενους προπονητές, δουλεύουν σωστά και φτιάχνουν σύνολα που παράγουν μπάσκετ, αλλά και νεαρούς σε ηλικία παίκτες. Με πρώτο τον πιο ισχυρό με βάση τη φανέλα, ΠΑΟΚ, ο οποίος ήταν απολαυστικός από τα μέσα της σεζόν και μετά και εξαργύρωσε αυτή τη διαρκή βελτίωσή του με εμφατική και απόλυτα δίκαιη πρόκριση απέναντι στην ΑΕΚ.

Ο Ηλίας Παπαθεοδώρου, επιβεβαίωσε με τη δουλειά του πως άξιζε και με το παραπάνω αυτό το βήμα προς τα εμπρός, ενώ η επιτυχία του γίνεται ακόμα πιο σημαντική, διότι στην αρχή της σεζόν πολεμήθηκε –λόγω και των αρνητικών αποτελεσμάτων- από ανθρώπους κοντά στην ομάδα. Αφενός διότι δεν είχαν την υπομονή ή τη γνώση να καταλάβουν πως είναι ένας ικανότατος προπονητής, αφετέρου διότι η… συνήθεια Σούλη Μαρκόπουλου και η ομαλή μετάβαση στην αναπόφευκτη νέα εποχή, θα ήταν δεδομένα δύσκολη. Ο κόουτς και πολύ περισσότερο η διοίκηση Μπάνε Πρέλεβιτς, έκλεισαν τα αυτιά τους, στήριξαν την επιλογή και δικαιώθηκαν.

Ο ΠΑΟΚ είναι ομάδα με διακριτούς ρόλους ξένων-ελλήνων, με αρκετό ταλέντο που έχει περιθώριο ανάπτυξης, καλές επιλογές παικτών με λίγα χρήματα, παίζει σωστό μπάσκετ και εφόσον συνεχίσει σε αυτό το δρόμο -αν βοηθηθεί περισσότερο οικονομικά και από τον Ιβάν Σαββίδη ακόμα καλύτερα- έχει όλα τα φόντα να ακολουθήσει την φετινή πορεία της ΑΕΚ. Δεν ξέρω αν θα μπορέσει να κοντράρει τον Παναθηναϊκό στα ημιτελικά, όμως αν ήταν και λίγο πιο τυχερός στα ευρωπαϊκά ματς με την Καρσίγιακα, θα μιλάγαμε για μία απόλυτα επιτυχημένη σεζόν.

Δίπλα και ίσως οριακά πιο πάνω από τον ΠΑΟΚ (και πάλι λόγω φανέλας), μπαίνει ο φοβερός και τρομερός Προμηθέας. Με μία διοίκηση που έχει μεγάλα όνειρα και δε φείδεται χρημάτων, έχει φτιάξει μία ομάδα-μοντέλο, που στην καλή της μέρα μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα ακόμα και στους «αιώνιους». Στην αρχή της σεζόν, η επιλογή του άπειρου από μεγάλη κατηγορία, Μάκη Γιατρά, ξένισε πολλούς, αποδείχθηκε όμως πως έχοντας και την κατάλληλη πλαισίωση, τα πήγε εξαιρετικά. Η πρόκριση με 2-0 επί του Λαυρίου δεν είναι μικρό πράγμα, αφού η ομάδα είναι για πρώτη φορά στην ιστορία της στην τετράδα.

Το ακόμα πιο ελπιδοφόρο είναι πως οι πατρινοί (πόλη γεμάτη μπάσκετ που χρειαζόταν κάτι νέο) δεν θα είναι κομήτης. Εκτός από τους πολύ καλούς ξένους που έχει (κάποιοι έχουν ήδη ανανεώσει), διαθέτει καλούς Έλληνες και πολλά νεαρά παιδιά (π.χ. φαινόμενο Μαντζούκας), οπότε το μέλλον της ομάδας βαδίζει σε στέρεες βάσεις και γι’ αυτό, αφού κακά τα ψέματα το κυριότερο είναι το οικονομικό που είναι λυμένο. Η διοίκηση φτιάχνει δικό της γήπεδο, οι συνθήκες στους αγώνες είναι επιπέδου… Ευρωλίγκας και ο κόσμος απολαμβάνει το μπάσκετ, μαζί και εμείς τον Προμηθέα και μάλιστα από του χρόνου και στην Ευρώπη.

Παρά τον αποκλεισμό τους, τα εύσημα δε μπορεί να μην αποδοθούν και στην Κύμη και το Λαύριο. Η πρώτη με φερέγγυα διοίκηση, οικογενειακό κλίμα και μπασκετικές ιδέες, στήριξε τον πολύ καλό προπονητή, Γιάννη Καστρίτη παρότι άρχισε με 0/6 και δικαιώθηκε. Μακάρι να έχει την ίδια συνέχεια, διότι η ανταγωνιστικότητά της κόντρα στον Ολυμπιακό και το ολόσωστο και σύγχρονο μπάσκετ που έπαιξε ήταν μεγάλο γαλόνι για όλους τους συντελεστές της προσπάθειας. Μπαίνει λίγο παραπάνω από το Λαύριο του Χρήστου Σερέλη, καθώς είχαν δοθεί διαπιστευτήρια και η πορεία του –αν και στο τέλος της σεζόν «ξεφούσκωσε»- δεν αποτέλεσε μεγάλη έκπληξη. Το ίδιο υγιής ομάδα με οργάνωση και αγάπη μίας μικρής πόλης, που αποτελεί κόσμημα για το πρωτάθλημα.

Τέσσερις ομάδες χάρμα οφθαλμών, με μέλλον, προϋποθέσεις και μία κοινή συνισταμένη: Ισάριθμους Έλληνες προπονητές, που αξίζουν μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα ευκαιρία στο υψηλότερο επίπεδο. Με σωστή στήριξη, αλλά και στεγανά στα αυτιά, στα μάτια και στο περιβάλλον τους, για να μην… μεταλλαχθεί η φιλοσοφία και η ψυχοσύνθεσή τους, από την περισσότερη πίεση που δεδομένα θα έχουν. Για την ώρα, τους ευχαριστούμε για την υπέροχη μπασκετική σεζον.

Υ.Γ.1 Για την ΑΕΚ, που δεδομένα «έσβησε» μετά την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, με κάλυψε πλήρως το άρθρο του Χρήστου Ρομπόλη. Για να μη κουράσω με τα ίδια, αν κάτι έχω να προσθέσω, είναι η εκτίμησή πως ο Μάκης Αγγελόπουλος είναι σε… πλάνη αναφορικά με το μέλλον της Ευρωλίγκας, διατυμπανίζοντας πως σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχει. Ο χρόνος θα δείξει αν θα δικαιωθεί, όμως φρονώ πως μόνο μέσω της συμμετοχής στην κορυφαία διοργάνωση μπορεί η Ένωση να διεκδικήσει κάποια στιγμή κάτι παραπάνω. Βήμα-βήμα και χωρίς μεγάλα «ανοίγματα», χωρίς όμως μηδενισμούς για το αυτονόητο του μεγέθους της…

Υ.Γ.2: Η οντότητα του Άρη είναι τέτοια που δε μπαίνει στο βασικό κείμενο, όμως αυτό δε σημαίνει πως είναι μίνι-άθλος αυτό που κατάφεραν ο Βαγγέλης Αγγέλου (σύμφωνα με πληροφορίες θα παραμείνει και τη νέα σεζόν) και οι παίκτες του. Έπειτα από μία σεζόν με τόσα προβλήματα λόγω της ασυνέπειας του Νίκου Λάσκαρη, ευτυχώς ο σύλλογος και το πρωτάθλημα, δεν έπαθαν κάποια μεγαλύτερη ζημιά…

Υ.Γ.3: Ο Ολυμπιακός βελτιώθηκε πολύ από άποψης διάθεσης και αντίδρασης στο δεύτερο παιχνίδι με την Κύμη, αλλά έχει ακόμα πολύ δουλειά πνευματικά και αγωνιστικά για να μπορέσει να ανταποκριθεί στους τελικούς και να διεκδικήσει με αξιώσεις το πρωτάθλημα. Θα φανεί αν η ντροπιαστική εικόνα του ΣΕΦ θα λειτουργήσει σαν «ηλεκτροσόκ» και θα τους πεισμώσει-συσπειρώσει, όμως μάλλον χρειάζεται κάτι πιο ισχυρό.

Υ.Γ.4: Ένα από τα καλύτερα παιδιά του ελληνικού μπάσκετ, ο Νίκος Μπάρλος, αποχώρησε από την ενεργό δράση. Πολλά συγχαρητήρια για την καριέρα του, μακάρι να μείνει στον χώρο διότι χρειαζόμαστε τέτοιους χαρακτήρες και όχι… περαστικούς.

Follow @ZervasNikolaos