Ο Μπόλονι δεν διασφάλισε το προβάδισμα, ο Μανόλο πάλεψε με ό,τι είχε

Ο Μπόλονι μπήκε για να παγιδέψει και μετά να νικήσει, ο συνήθως συντηρητικός Χιμένεθ έβαλε ότι καλύτερο είχε (εξαιρούμε την συζήτηση για Ντατσένκο) απόψε στη Λεωφόρο και με βάση αυτή τη λογική, ήταν προβλέψιμη η ισοπαλία.

Αν προτιμάτε ο Μπόλονι πίστευε πως σε κάποια στημένη μπάλα ή σε κάποια φάση στον ανοικτό χώρο θα μπορούσε να δημιουργήσει πρόβλημα στην έτσι κι αλλιώς πολύ κακή άμυνα της Ένωσης και έκανε την επιλογή να δώσει χώρο και κατοχή μπάλας για να της καταφέρει το πρώτο χτύπημα. Ωστόσο, ο Ρουμάνος. όταν πήρε το προβάδισμα, ούτε έσπευσε να κάνει τις κατάλληλες αλλαγές, ούτε να προσαρμόσει την ομάδα, σε συνθήκες ενός υπέρ του σκορ. Ο Μανόλο Χιμένεθ, με ότι του είχε απομείνει για να παρατάξει και λιγοστές επιλογές στον πάγκο, μπορούμε να πούμε πως είχε μια πιο κοντινή σε επιθυμία για νίκη, λογική. Αυτές οι δύο πρακτικές αποτυπώθηκαν λίγο πολύ στη Λεωφόρο στο αθηναϊκό, ντέρμπι που κρατά την ΑΕΚ στην 4η θέση, τρεις πόντους μακριά από τον Παναθηναϊκό και τέσσερις όμως μόνον, μακριά από τον Αστέρα.

Οι λογικές των δύο προπονητών, ήταν αυτές που αναμέναμε με βάση το ρεπορτάζ των δύο αντιπάλων. Η ΑΕΚ πήγε στο 4-2-3-1 με αυτούς που ουσιαστικά είχε διαθέσιμους, αλλά τον Μάνταλο να παίζει καθαρά σαν δεκάρι και λιγότερο σαν τρίτο χαφ στο κέντρο. Ο Παναθηναϊκός, έχοντας τραβήξει πολύ πίσω τα εξτρέμ του, γνώριζε πως θα κινδυνεύσει λιγότερο από τον Γκαρσία ή τουλάχιστον πως θα είχε εκεί το νου της, από τη στιγμή που ο Σβάρνας δεν είναι δεξί μπακ και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να κάνει ανεβάσματα ενός κλασσικού ακραίου. Από την άλλη μεριά ο Λόπες που είναι σίγουρα ένα επιθετικό μπακ, πήγαινε σε συγκρατημένη λογική περασμάτων από το κέντρο και όχι πολύ βαθιά πάνω από τη μεσαία γραμμή.

Τα δύο εξτρέμ του Παναθηναϊκού που κατέβηκε με 4-3-3 είχαν έναν πολύ άχαρο ρόλο. Με αποτέλεσμα να θυσιαστούν στο πρώτο μέρος, για να μπορέσουν να ντουμπλάρουν και να δίνουν βοήθειες στους Μολό και Χουάνκαρ αντίστοιχα. Η ΑΕΚ πήγε να φτιάξει ένα τρικ με τον Μάνταλο, φέρνοντας τον, προς τα αριστερά, για να βγάλει στην ουσία τον Τάνκοβιτς μέσα στην περιοχή και τραβώντας πάντα ένα στόπερ εκτός αυτής, με την έξοδο από το κουτί του Ανσαριφάρντ που και πάλι είχε έναν άχαρο ρόλο, ενώ είναι προφανές πως δεν βρίσκεται ε καλή κατάσταση, ούτε αγωνιστικά, ούτε όμως και ψυχολογικά, πολύ περισσότερο.

Ο Σιμάνσκι για μεγάλο διάστημα του αγώνα είναι ο απόλυτος κυρίαρχος, αφού έχει σκεπάσει τον Μαουρίσιο. Ούτε ο Μάνταλος όμως, μέχρι το τελευταίο κομμάτι του αγώνα, μπορεί να μετουσιώσει την κατοχή της ΑΕΚ, σε κάποια φάση. Το 0-0 του πρώτου μέρους, ήταν απόλυτα φυσιολογικό. Στην Ένωση που τίποτα κανονικό και ομαλό, δεν μπορεί να της βγει σε ένα παιχνίδι, υψηλών ή μικρότερων απαιτήσεων στο δεκάλεπτο του δεύτερου μέρους, έρχεται ένα γκολ από στημένη μπάλα. Ένα αχρείαστο φάουλ του Λάτσι στο κέντρο, μια αδράνεια των δύο στόπερ, μια καθυστερημένη αντίδραση του Σβάρνα και ο Βέλεθ κάνει το 1-0.

Σε εκείνο το σημείο ο Μπόλονι δεν κάνει την αλλαγή που μπορεί να του έδινε το ματς, να ρίξει δλδ τον Βιγιαφάνες για την μία κάθετη πάσα στο χώρο που θα μπορούσε να του δώσει το γκολ της εξασφάλισης (ή έστω ένα φρέσκο εξτρέμ). Ο Χιμένεθ ρίχνει στο ματς ένα από τα λίγα όπλα του στο παιχνίδι τον Μαχαίρα και μια προσωρινή αλλαγή στις πλευρές με τον Γκαρσία, φέρνει στον Παναθηναϊκό μια αναστάτωση, αλλά με το γκολ να έρχεται σε φάση που είχε εκείνος την μπάλα. Το κλέψιμο του Σιμάνσκι δίνει την ευκαιρία μαζί με το λάθος του Χουάνκαρ να ισοφαρίσει. Λόγω χημείας η ΑΕΚ με Μαχαίρα, Μάνταλο και Λόπες πάει από δεξιά του ΠΑΟ, με τον Μάνταλο να επιλέγει σουτ αντί για γύρισμα αντί από πλάγια και οι «πράσινοι» απειλούν με ένα ακόμα στημένο.

Η ιστορία του ματς συνοψίζεται σε μια ελαφρά υπεροχή της ΑΕΚ στα σημεία και βέβαια ένα βολικό γι’ αυτήν αποτέλεσμα τη δεδομένη στιγμή, τουλάχιστον για την κόντρα της με τον Παναθηναϊκό, αλλά και το να μείνει κοντά στους δύο της Θεσσαλονίκης. Ο Παναθηναϊκός φαίνεται μετά το ματς με τον Ολυμπιακό, να μην έχει ενέργεια και σίγουρα ο Μπόλονι αρχίζει και κάνει αλλαγές, ενώ έχει περισσότερες επιλογές από τον Χιμένεθ, που κέρδισε ελαφρώς στα σημεία, στη μάχη των πάγκων.