Η ΑΕΚ απέτυχε κάνοντας ένα βήμα… μπροστά και τώρα πρέπει να χαράξει στρατηγική

Το τέλος ήρθε λοιπόν. Ο όμιλος τελείωσε, η επιστροφή στο Τσάμπιονς Λιγκ μετά από 12 χρόνια είχε από την αρχή ως το τέλος μια γλυκόπικρη γεύση. Γλυκιά με την προσμονή του αγώνα, τον ύμνο, το σεντόνι, την έναρξη, το ξεκίνημα, τις χιλιαδες μικρές ιστορίες εντός και κυρίως εκτός γηπέδων και πικρή πάντα στο τέλος. Του αγώνα… Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς χθες.

Αυτός ο αγώνας, ο τελευταίος, ο μόνος αδιάφορος ήταν μια σύντομη επανάληψη αυτού που ζήσαμε από τις αρχές Σεπτεμβρίου μέχρι σήμερα. Το καλό παιδί που προσπαθεί και στο τέλος φεύγει με ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη ως μοναδικό κέρδος. Αυτό ήταν η ΑΕΚ στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Το φιλότιμο παιδί που στο τέλος του έδιναν κουράγιο.

Και ειλικρινά καλύτερα να έλεγε ο Ουζουνίδης στο Αγρίνιο ότι η ΑΕΚ είχε πρόβλημα από την διαιτησία παρά χθες. Κι ας ήταν καθαρο το φάουλ στον Μάνταλο. Ενα φάουλ ιδίως όταν μετά η μπάλα είναι πάλι δική σου και την χάνεις καθαρά δεν μπορεί να αποτελέσει δικαιολογία. Σε όλα τα ματς οι διαιτητές ήταν πιο φιλικοί προς τον αντίπαλο. Και στα 6. Ακόμη και με την Μπενφίκα στην Αθήνα κι ας άφησε τους Πορτογάλους με 10.

Μα έτσι είναι το Τσάμπιονς Λιγκ. Πάντα ο μεγαλύτερος στο σύνολο έχει μια φιλική αντιμετωπιση. Μια πιο φιλική μάλλον από ότι ο άλλος. Εμείς δηλαδή ίδια οικειότητα έχουμε με κάποιον που βλέπουμε κάθε χρόνο με κάποιον που είχαμε να τον δούμε 12; Από εκεί και πέρα δεν θυμάμαι ούτε μια απόφαση σε βάρος της ΑΕΚ επιπέδου του πέναλτι που κέρδισε ο ΠΑΟΚ με την Τρίπολη π.χ. Δεν λέω για το χέρι του βολεϊμπολίστα αδικημένου στη Λαμία γιατί αυτό θα δινόταν και σε βάρος της ομάδας του Αμίν Νταντά στο πρωτάθλημα Ουγκάντας, ανεξάρτητα αν μετά το παιχνίδι θα... γύρναγε. Τέτοια πράγματα δεν έγιναν σε βάρος της ΑΕΚ και νομίζω πως το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι πως η ομάδα και σε αυτό το κομμάτι, στο πως δηλαδή θα την αντιμετωπίζουν οι απέναντι σε τρεις καλύτερες και πιο εμπορικές ομάδες.

Δεν εννοώ τις βλακείες που λένε αυτοί που πήραν κύπελλο με γκολ οφσάιντ και ήθελαν και πρωτάθλημα με γκολ οφσάιντ του οποίου την επικύρωση ζήτησαν με την απειλή όπλου και μπράβων. Αλλά είναι δεδομένο πως στην Ευρώπη η αξιoσέβαστη ΑΕΚ της Ελλάδας είναι πολύ πίσω από πολλές ομάδες και στο κομμάτι των δημοσίων σχέσεων. Γενικά η ΑΕΚ είναι στην αρχή. Αλλά το πόσο σημαντικό είναι το να συμμετέχει φάνηκε από τις θέσεις που ανέβηκε στην ειδική βαθμολογία της ΟΥΕΦΑ παρότι είχε την χειρότερη συγκομιδή από όλες τις ομάδες του Τσάμπιονς Λιγκ. Έτσι είναι όταν μπαίνεις στην Ελίτ. Με το που είσαι μέσα ανεβαίνεις εκτός από επίπεδο και στην πραγματική βαθμολογία του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Από εκεί και πέρα την ΤΕΡΑΣΤΙΑ επιτυχία του Αυγούστου που θα χρηματοδοτήσει την ομάδα και την επόμενη σεζόν αλλά και ένα μεγάλο μέρος του γηπέδου με τον νέο αθλητικό νόμο που επιτέλους επιτρέπει στις ΠΑΕ να επενδύουν στο γήπεδο που θα αγωνιστούν τα επόμενα 100 χρόνια, διαδέχθηκε μια αποτυχία που προσωπικά δεν θα την έλεγα τεράστια. Πολύ περισσότερο δεν θα την έλεγα καταστροφή. Αν κάτι με έχει μάθει η ζωή με την ΑΕΚ είναι να κατανοώ την έννοια των λέξεων. Και το κόβω εδώ γιατί οι μεγάλες ομάδες πρέπει να κοιτάνε μπροστά και όχι να λέμε συνέχεια “ευτυχώς που φέτος δεν κινδυνεύουμε με υποβιβασμό και δεν είναι είδηση ότι σφραγίσαμε εισιτήρια”…
Η ΑΕΚ έφαγε χαστούκι δίνοντας το 100% σε όλα τα ματς.

Παρα τα λάθη που στοίχησαν κανείς δεν μπορεί να πει ότι η ομάδα δεν προσπάθησε. Εδωσε τα πάντα σε όλα τα ματς. Το ότι δίνοντας τα πάντα έκανε μόνο ήττες λέει τα πάντα. Το θέμα είναι εκτός από τα πολύτιμα εκατομμύρια της ΟΥΕΦΑ να έχει κι άλλα κέρδη αφού δεν κατάφερε να καταπλήξει αγωνιστικά όπως σίγουρα θα ήθελαν όλοι. Είναι ένας υγιής οργανισμός με παρόν και μέλλον. Ειδε στην πράξη πόσο σκληρά είναι τα πράγματα σε αυτό το επίπεδο. Πρέπει από σήμερα παράλληλα με τους άμεσους στόχους που είναι νίκη στο επόμενο ματς στη Λάρισα και μετά στο επόμενο και ούτω καθεξής, να αρχίσει ο σχεδιασμός της ΑΕΚ του επόμενου Τσάμπιονς Λιγκ που θα συμμετάσχει η ομάδα. Γιατί η στρατηγική απέτυχε. Ισως δεν υπήρχε κιόλας. Λάθη γίνονται και είναι κατανοητά.

Η επανάληψη τους όμως κάτι λέει για αυτούς που τα κάνουν. Και στην ΑΕΚ έχουν αποδείξει ότι μαθαίνουν από τα λάθη τους. Οτι όμως κι αν έγινε το σίγουρο είναι πως η ΑΕΚ έκανε άλλο ένα βήμα μπροστά. Μπήκε στην Ελίτ και υπερδιπλασίασε τα έσοδα της σε σχέση με πέρυσι. Ομως μόνο τα άσχημα πρέπει να λάβει υπόψη για να τα διορθώσει. Έτσι κάνουν οι πρωταθλητές…