Φοβού τους Βαυαρούς

Χαίρετε κύριοι,

Δύο Γερμανικές και δύο Ισπανικές ομάδες πέρασαν στους 4 του Champions League και περιμένουμε με αγωνία να δούμε τι θα βγάλει η αυριανή κλήρωση. Με βάση το τι έχουν δείξει στα νοκ άουτ παιχνίδια οι 4 ομάδες, κανένας δεν θα επιθυμεί να πέσει απέναντι στη Μπάγερν. Η ομάδα του Χάινκες ενισχύθηκε από πέρυσι. Κράτησε τον κορμό, την ποδοσφαιρική λογική που μπήκε επί Φαν Χάαλ και το καλοκαίρι βελτίωσε κάποιες πτυχές του παιχνιδιού της.

Αν δούμε τη βασική της ενδεκάδα οι αλλαγές σε σχέση με πέρυσι έχουν να κάνουν με τρία πρόσωπα. Μάτζουκιτς αντί Γκόμεζ, Μαρτίνεθ αντί Γκουστάβο και Ντάντε αντί Μπόατενγκ. Και οι τρεις αλλαγές έχουν βελτιώσει την αμυντική λειτουργία και το πρεσάρισμα. Είναι περίεργο αλλά περισσότερο σε αυτούς τους τομείς έχει βοηθήσει η παρουσία του Μάτζουκιτς στην κορυφή της επίθεσης.

Ο Κροάτης είναι μακράν ο καλύτερος καθαρός στράικερ στον κόσμο στο πρέσινγκ στον αντίπαλο. Πρακτικά τα αντίπαλα στόπερ τα διαλύει. Ο τρόπος που πιέζει βοηθά τον Χάινκες να χτίζει παγίδες ψηλά και να δυσκολεύει τον αντίπαλο να αναπτυχθεί. Δεν είναι τυχαίο που σε δύο παιχνίδια η Μπάγερν με τη Γιουβέντους δεν δέχτηκε γκολ και στη Μπουντεσλίγκα έχει παθητικό μόλις 13 γκολ σε 28 αγώνες. Επίδοση που δεν έχει να κάνει τόσο πολύ με την αξία της αμυντικής τετράδας αλλά με το συνολικό τρόπο λειτουργίας της Μπάγερν.

Συνεισφορά βέβαια στο πρέσινγκ έχει και ο Μαρτίνεθ. Προσωπικά τον Βάσκο χαφ τον θεωρώ υπερτιμημένο. Δεν μπορεί να κοστίζει 40 εκ. ευρώ ένας ποδοσφαιριστής που μπορεί να παίζει στα χαφ μόνο στη θέση 6 και κατά συνθήκη σαν στόπερ. Από εκεί και πέρα όμως παίζοντας μπροστά από τους Φαν Μπούιτεν, Ντάντε θωρακίζει την άμυνα της Μπάγερν και ελευθερώνει τον Σβαϊνστάιγκερ. Γεγονός που βοηθάει τη λειτουργία της ομάδας τόσο σε συνθήκες ανάπτυξης με τον Σβαϊνστάιγκερ να γίνεται επιπλέον παίκτης αλλά και στο πρέσινγκ ψηλά.

Επίσης σημαντικό όπλο για τη Μπάγερν είναι η δημιουργία από τα πλάγια. Ποδοσφαιρική λογική που υπήρχε από το καλοκαίρι του 2009 που ανέλαβε ο Φαν Χάαλ και το διατήρησε ο Χάινκες. Ο συνδυασμός πρέσινγκ ψηλά και ποιοτικής ανάπτυξης από τα πλάγια ήταν αυτός που σκότωσε τη Γιουβέντους.

Η ομάδα του Κόντε δεν άντεξε να πρεσάρονται με το που προσπαθούσαν να βγάλουν επίθεση οι τρεις στόπερ και ο Πίρλο ενώ βραχυκύκλωνε όταν η μπάλα έβγαινε στα πλάγια. Ειδικά από την αριστερή πλευρά στο παιχνίδι του Τορίνο δημιουργούνταν συνέχεια το εξής πρόβλημα. Ο Ασαμόα έμενε πιο ψηλά από τον Ρόμπεν και έβγαινε στα πλάγια να καλύψει ο βαρύς Κιελίνι. Με το που έφευγε ο Κιελίνι από τη θέση του αυτομάτως υπήρχε τακτική ανισορροπία που για τη Μπάγερν ήταν εύκολο να την εκμεταλλευτεί, καθώς ο Μάτζουκιτς έπαιρνε πάντα δυο παίκτες και στο κενό έμπαινε κυρίως ο Μίλερ αλλά και ο Σβαϊνστάιγκερ.

Θα μου πείτε πως μόνο η Γιουβέντους παίζει το 3-5-2 από τις ομάδες που προχωράνε μακριά στη διοργάνωση. Πέρυσι όμως είδαμε πως και η Ρεάλ δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει την ανάπτυξη από τα πλάγια της Μπάγερν. Θυμίζω πως στο Μόναχο ανέτρεψε το σκορ η Μπάγερν στοχεύοντας στην πλευρά που κάλυπτε ο Κοεντράο. Κατάφερε να λυγίσει την άμυνα της Ρεάλ παρότι ο Μουρίνιο είχε διαβάσει την ανάπτυξη της Μπάγερν και είχε προσπαθήσει να κλειδώσει την αριστερή του πλευρά βάζοντας τον Μαρσέλο μπροστά από τον Πορτογάλο.

Ήταν τέτοια η επιμονή της Μπάγερν στο σχέδιο που παρότι ο Ζοσέ είχε διαγνώσει τον τρόπο ανάπτυξης της και είχε φροντίσει να θωρακίσει την πλευρά του. Από εκεί ήρθε το 2-1 στο 90ο λεπτό. Υπάρχει ακόμα ένας λόγος που θα θέλει ο Μουρίνιο να αποφύγει να παίξει η ομάδα του σε διπλά παιχνίδια τη Μπάγερν. Το επιθετικό πλάνο των Βαυαρών με δημιουργία από τα πλάγια και συνεχόμενα overlap από τα μπακ αναγκάζει την τελευταία γραμμή άμυνας του αντιπάλου να μπει μέσα στην περιοχή. Σε χώρο δηλαδή που δεν είναι τόσο πολύ εκπαιδευμένο το αμυντικό του δίδυμο. Βλέπετε ο Μουρίνιο σχεδίαζε όλα αυτά τα χρόνια τη Ρεάλ με το μυαλό του στην αντιμετώπιση της Μπαρτσελόνα. Εκπαίδευσε το αμυντικό του δίδυμο στο παιχνίδι των Καταλανών που στηρίζεται στο να σου ανοίξει την άμυνα από τον άξονα με συνεχόμενα ένα δύο και με συνδυασμούς πάνω στο τρέξιμο, όχι με γέμισμα της αντίπαλης περιοχής και δημιουργία από τα πλάγια όπως δηλαδή κάνει η Μπάγερν.

Έχω την εντύπωση πως και οι Καταλανοί θα προτιμούν άλλη μια απευθείας μάχη με τη Ρεάλ παρά να πέσουν με τη Μπάγερν. Μπορεί στα τελευταία παιχνίδια να τους έχει πάρει ο Μουρίνιο τον αέρα, αλλά την Ρεάλ την γνωρίζουν καλά και στο πολύ πρόσφατο παρελθόν έχουν κάνει τεράστιες νίκες απέναντι τους και ξέρουν που χρειάζεται να βελτιωθούν για να αποκτήσουν πλεονέκτημα. Η Μπάγερν όμως θα τους βάλει σε μία τελείως διαφορετική πίστα. Τα θέλω του παιχνιδιού θα είναι τελείως διαφορετικά και στην κατάσταση που είναι οι Καταλανοί θα είναι η πρώτη φορά που θα τους δούμε να μην έχουν αυτοί τη μπάλα και νομίζω πως δεν έχουν ούτε την ενέργεια ούτε την εκπαίδευση για να αντιμετωπίσουν τα μέτρα με τη μπάλα και την επιθετική λειτουργία της Μπάγερν.

Έχω την αίσθηση πως ο μόνος που δεν φοβάται μια διπλή μονομαχία με τη Μπάγερν είναι ο Κλοπ. Η Ντόρτμουντ με τον τρόπο που πέρασε τη Μάλαγα πέτυχε το στόχο της. Αποτελεί τεράστια επιτυχία για το σύλλογο που μπήκε στους 4 του Champions League. Το κυριότερο όμως είναι πως από τις ομάδες που μένουν είναι η μοναδική που γνωρίζει πώς να αντιμετωπίσει τη Μπάγερν, πολύ απλά γιατί την έχει παίξει πολλές φορές. Έχει χρειαστεί ο Κλοπ να διαβάσει και να μάθει καλά το παιχνίδι της γιατί απέναντί της έχει δώσει όλες τις μεγάλες μάχες προκειμένου να κατακτήσει τίτλους στη Γερμανία και είναι ο μοναδικός που έχει έτοιμο πλάνο αντιμετώπισης του παιχνιδιού της.

Χαιρετώ