Έτοιμος να χτίσει την μεγαλύτερη αυτοκρατορία

Χαίρετε κύριοι,

Μέσα σε τριάντα περίπου ώρες ζήσαμε την αρρώστια και το μεγαλείο του Ελληνικού αθλητισμού. Είδαμε το έκτρωμα του Μαρινάκη και το θαύμα των Αγγελόπουλων. Τα αδέλφια τα κατάφεραν. Αυτοί που ο Μπουρούσης τους αποκαλούσε βλάκες, που πριν δυο χρόνια ήταν έτοιμοι να τα παρατήσουν και να φύγουν ως αποτυχημένοι, χτίζουν μια δυναστεία. Γνωρίζουμε όλοι πως οι καιροί είναι δύσκολοι και πως κατακτώντας οι παίκτες του Ολυμπιακού δεύτερο συνεχόμενο ευρωπαϊκό έχουν πετύχει να εκτοξεύσουν τα κασέ τους.

Βλέποντας όμως τον τρόπο που επικράτησαν επί της ΤΣΣΚΑ και της Ρεάλ γίνεται αντιληπτό πως αν από αυτήν την ομάδα δεν υπάρχουν μεγάλες απώλειες, οι ερυθρόλευκοι είναι έτοιμοι να χτίσουν μια αυτοκρατορία. Του χρόνου ο στόχος είναι το κατόρθωμα της Γιουκοπλάστικα. Πέρυσι στην Κωνσταντινούπολη η κατάκτηση του ευρωπαϊκού έμοιαζε σαν ένα μικρό θαύμα.

Η επιτυχία ήταν τεράστια αλλά η εικόνα του αγώνα άφησε και την εντύπωση πως συνωμότησαν και λίγο οι θεοί. Ή, για να μην μπλέκουμε τα θεία με τον αθλητισμό, έβαλαν και το χεράκι τους οι Καζλάουσκας, Τεόντοσιτς. Φέτος όμως στο Λονδίνο ο Ολυμπιακός του Μπαρτζώκα ήταν ισοπεδωτικός, ήταν κυρίαρχος.

Από το πρώτο τζάμπολ με την ΤΣΣΚΑ οι πρωταθλητές Ευρώπης έδειξαν πως είναι μακράν η καλύτερη ομάδα του final four. Κυριάρχησαν παντού. Σε άμυνα, επίθεση, τακτική, ενέργεια. Επικράτησαν σε όλα τα επίπεδα τόσο εμφατικά που προσωπικά σε τέτοιο επίπεδο δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο. Το τρόπαιο και η εικόνα που έβγαλαν οι ερυθρόλευκοι είναι μια μεγάλη δικαίωση του Μπαρτζώκα. Ο Έλληνας τεχνικός άκουσε πολλά, είδε σε εξώφυλλο αθλητικής εφημερίδας προσκείμενης της ομάδας που κοουτσάρει να τον αποκαλούν άσχετο, αλλά ο ίδιος απάντησε με τη δουλειά του παρουσιάζοντας μια ομάδα που έκανε πλάκα στο final four και πήρε με 100 πόντους τον τελικό.

Η αλήθεια είναι πως το μπάσκετ στην Ελλάδα το έχουμε εξελίξει πολύ. Δεν είναι τυχαίο που οι Ελληνικές ομάδες τα τελευταία χρόνια είναι κυρίαρχες στην Ευρώπη. Οι ομάδες μας εξετάζουν και την παραμικρή λεπτομέρεια. Οι παίκτες την ώρα του παιχνιδιού λειτουργούν σαν κομπιούτερ, είναι έτοιμοι να εκμεταλλευτούν την παραμικρή ανισορροπία που θα δημιουργηθεί στην αντίπαλη άμυνα. Καταλαβαίνουν που πρέπει να πάει η μπάλα, εκμεταλλεύονται την παραμικρή υψομετρική διαφορά που τους δίνει πλεονέκτημα και αν βρουν απέναντί τους κάποιον με αργά πόδια τον σκοτώνουν.

Το μπάσκετ μπορεί να μην παίζεται από όλη την Ευρώπη, όμως είναι ένα πανέμορφο άθλημα που μας ταιριάζει και οι άνθρωποι που ασχολούνται με αυτό στην χώρα μας το γνωρίζουν καλά. Και τη γνώση αυτή την έχουν περάσει μέσα στις ομάδες. Αντίθετα, είναι φανερό πως δεν γίνεται στις άλλες χώρες τόσο εξειδικευμένη δουλειά. Βλέπουνε τα συνονθυλεύματα που δημιούργησαν πετώντας λεφτά οι Ρώσοι και οι Τούρκοι. Φανταστείτε τι θα άκουγε ο Μεσίνα όλη τη χρονιά από τον Συρίγο αν ερχόταν στην Ελλάδα, του έδιναν οι Αγγελόπουλοι ή οι Γιαννακόπουλοι τα μπάτζετ της ΤΣΣΚΑ και αυτός έκτιζε την ομάδα με άσσους τους Τεόντοσιτς, Παπαλουκά και χωρίς διεισδυτικό δυάρι.

Έχω την αίσθηση πως είναι το μπασκετικό περιβάλλον τέτοιο στην Ελλάδα που δεν επιτρέπει στον οποιοδήποτε Μεσίνα να κάνει τόσο χοντροκομμένο λάθος, ούτε να φτιάχνει 3ετές για 4 εκατομμύρια ευρώ στον κάθε Έρτσεγκ. Πέρα από το ταλέντο και την ψυχή που έχουν οι παίκτες του Ολυμπιακού οι Ευρωπαϊκές επιτυχίες της χώρας μας πλέον είναι πάρα πολλές για να είναι τυχαίες. Στην ουσία σε καιρούς κρίσης κάνουμε πλάκα σε όλη την Ευρώπη.
Στα final four κατεβάζουμε ποιοτικούς αθλητές που βγάζουν ψυχή αλλά ταυτόχρονα λειτουργούν σαν μηχανές. Τόσο οι αθλητές όσο και το τεχνικό τιμ. Για παράδειγμα, δεν υπήρχε περίπτωση προπονητής Ελληνικής ομάδας να αφήσει στο γήπεδο παίκτη του να καταρρέει, να τον βλέπει να χάνει μάχες σε άμυνα και επίθεση και να μην του δώσει ανάσες, όπως δηλαδή έκανε ο Πασκουάλ με τον Τόμιτς στον ημιτελικό με τη Ρεάλ.

Στον τελικό για παράδειγμα, όλοι καταλαβαίναμε πως μπαίνοντας ο Σπανούλης στα αποδυτήρια άποντοσ θα προσπαθήσει να ηρεμήσει και στο ξεκίνημα της τρίτης περιόδου θα πάρει σουτ. Στο διάστημα που ο VSPAN σκότωσε με τα τρίποντά του τη Ρεάλ, ο Λάσα είχε στο 5 τον Μπέκιτς. Ψηλό δεινόσαυρο όπως λέει και ο Συρίγος, που δεν μπορεί να βγει ψηλά να πάρει τον γκαρντ μετά το σκριν και όταν βρήκε το χέρι του ο Σπανούλης σούταρε τα πέναλτι ανενόχλητος.

Το μπάσκετ είναι άθλημα λεπτομερειών. Κερδίζουμε γιατί σε αυτές τις λεπτομέρειες είναι φανερό πως δουλεύουμε καλύτερα από τους αντιπάλους μας. Βέβαια τα τελευταία 2 χρόνια υπάρχει μια αλλαγή. Τα σκήπτρα τα πήρε ο Ολυμπιακός. Εδώ έρχεται η δικαίωση, η νίκη των Αγγελόπουλων και του Σπανούλη. Τα αδέλφια αποδείχθηκε πως το καλοκαίρι του 2010 έκαναν την κίνηση ματ που έφεραν τον Σπανούλη στον Ολυμπιακό. Το καλοκαίρι θα πρέπει να πάρουν μια γενναία απόφαση.

Δυστυχώς για αυτούς ο Σπανούλης αλλά και ο Χάινς μπορούν να φέρουν όσα χρήματα ζητήσουν. Οι Αγγελόπουλοι θα χρειαστεί να σκεφτούν πως πρέπει να κινηθούν. Θα ακολουθήσουν το δρόμο του ρεαλισμού ή θα πάνε για το όνειρο ρίχνοντας χοντρά λεφτά σε ένα άθλημα που δεν τα φέρνει πίσω για να διατηρήσουν αυτήν τη μεγάλη ομάδα που δείχνει έτοιμη να ισοφαρίσει το ρεκόρ της Γιουκοπλάστικα;

Οι απαντήσεις θα δοθούν το καλοκαίρι και θα καθορίσουν το μέλλον του Ολυμπιακού αλλά και του Ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Υ.Γ. Αν και δεν μου αρέσουν τα υστερόγραφα, παρακαλώ όταν θα θελήσει κάποιος να βγει στην εκπομπή για να κάνει παράπονα για τον Σπανούλη ας το σκεφτεί λίγο καλύτερα πριν πατήσει τον αριθμό.

Χαιρετώ