Γαλανόλευκη γιορτή, 27 χρόνια μετά: Το ΟΑΚΑ γεμίζει ξανά για την Εθνική!

Καλή η μάχη στην άκρως αμφίρροπη Stoiximan Super League, ωστόσο οι μέρες αυτές είναι αφιερωμένες στην Εθνική ομάδα και το τεράστιο ματς με την Αγγλία, για την 5η αγωνιστική του Nations League.

Έχοντας κάνει το απόλυτο μέχρι τώρα στον 2ο όμιλο της League B’, η Γαλανόλευκη χρειάζεται απλώς να μην ηττηθεί προκειμένου να εξασφαλίσει την πρωτιά και την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία - εξασφαλίζοντας παράλληλα εισιτήριο για τα μπαράζ του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2026.

Η κρισιμότητα του αγώνα, το πρεστίζ του αντιπάλου και οι εξαιρετικές μέχρι τώρα εμφανίσεις της ομάδας υπό τις οδηγίες του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, έφεραν πανζουρλισμό στις τάξεις των Ελλήνων οπαδών, που εξαφάνισαν μέσα σε λίγες ώρες τα εισιτήρια για το μεγάλο ματς του ΟΑΚΑ - με την ΕΠΟ να δικαιώνεται για την επιλογή της να ορίσει ως έδρα για το συγκεκριμένο ματς το εν λόγω γήπεδο.

Με πάνω από 60.000 ανθρώπους να αναμένονται αύριο στο μεγάλο ραντεβού με τα «τρία λιοντάρια», το μυαλό γύρισε αρκετά πίσω, ψάχνοντας την τελευταία φορά που το μεγαλύτερο γήπεδο της χώρας γέμισε για να υποδεχτεί το αντιπροσωπευτικό της συγκρότημα.



Κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα, το Καραϊσκάκη, η OPAP Arena, η Λεωφόρος αλλά και πολλά ακόμα γήπεδα εντός και εκτός Αττικής χρησιμοποιήθηκαν ως έδρα, με το Ολυμπιακό Στάδιο να φιλοξενεί κατά καιρούς ξανά την Εθνική αλλά ποτέ σε κάποιο ματς τέτοιας κρισιμότητας.

Εντέλει, η αναζήτηση έφτασε στο 1997 και ένα από τα σημαντικότερα ματς της Ελλάδας στην προ-Euro εποχή. Στις 11 Οκτωβρίου, η ομάδα του Κώστα Πολυχρονίου υποδέχτηκε τη Δανία στο πλαίσιο της 8ης και τελευταίας αγωνιστικής των προκριματικών για το Μουντιάλ του 1998, που θα διεξαγόταν στη Γαλλία.

Κάτι περισσότερο από τρία χρόνια μετά την παρθενική και συνάμα καταστροφική παρουσία της Εθνικής σε τελική φάση του θεσμού, η όρεξη είχε ανοίξει και τα δεδομένα ήταν συγκεκριμένα.

Οι Σκανδιναβοί ήταν πρώτοι με 16 βαθμούς και είχαν νικήσει 2-1 την Ελλάδα εντός έδρας. Η Γαλανόλευκη ακολουθούσε με 13 βαθμούς, ενώ η Κροατία είχε δώδεκα αλλά αντιμετώπιζε εκτός έδρας την ουραγό και αδιάφορη Σλοβενία.

Η Χρβάτσκα καθάρισε γρήγορα στον δρόμο για την τεράστια πορεία μέχρι την τρίτη θέση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, συνεπώς το σύνολο του Πολυχρονίου χρειαζόταν νίκη με... μισό-μηδέν για να πάει εκείνη στη Γαλλία.

Στο ΟΑΚΑ βρίσκονταν περίπου 64.000 άνθρωποι, έτοιμοι να σπρώξουν, με τον τρόπο τους, την Εθνική προς τη νίκη και το εισιτήριο για το επόμενο καλοκαίρι.



Δυστυχώς, ως γνωστόν, ο Πίτερ Σμάιχελ δεν νικήθηκε ποτέ. Είτε τη γλίτωνε χάρη στο δοκάρι, είτε λόγω της μεγάλης του κλάσης, με την ιστορική χαμένη ευκαιρία του Αλεξανδρή να στοιχειώνει ακόμα τα όνειρα όσων παρακολούθησαν, είτε από κοντά, είτε από την τηλεόραση, το σπουδαίο ματς, που ολοκληρώθηκε δίχως τέρματα. Πρώτοι και απευθείας στα γαλλικά γήπεδα οι Δανοί, στα μπαράζ οι Κροάτες, που θα απέκλειαν την Ουκρανία με γκολ των Μπόκσιτς, Μπίλιτς και... Βλάοβιτς.

Η δε Ελλάδα, θα ταλαιπωρούταν στα προκριματικά για τα δύο επόμενα μεγάλα τουρνουά, πριν φτάσει ο λυτρωτής από τον Βορρά. Το καλοκαίρι του 2001 μας ήρθε ο Ότο Ρεχάγκελ, που θα άλλαζε μια για πάντα την ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Πέρασαν λοιπόν 27 ολόκληρα χρόνια για να γεμίσει ξανά το ΟΑΚΑ για χάρη του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος. Τώρα το διακύβευμα είναι διαφορετικό, καθώς τότε μπορούσε να εξασφαλιστεί η πρόκριση στην τελική φάση του Μουντιάλ, ενώ τώρα αφορά την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία του Nations League - παράλληλα με μια ευκαιρία επιπλέον για τα μπαράζ του Παγκοσμίου Κυπέλλου που θα γίνει σε λιγότερο από μια διετία σε ΗΠΑ, Καναδά και Μεξικό.

Μικρή σημασία έχει. Ένα ακόμα γαλανόλευκο πάρτι, κοντά τρεις δεκαετίες αργότερα. Με την ευχή αυτή τη φορά να πάνε τα πράγματα λίγο καλύτερα! Και το 0-0 που ήρθε τότε, μας κάνει...