Η Σόφη Κωνσταντάκη έκανε επιτυχία με το πρώτο της τραγούδι, το «Πάντα περιμένω», ένα μπλουζ με τους NEW HOPES. Όργανο έπαιζε ο άντρας της, Χρήστος Κωνσταντάκης και ντραμς ο Σταύρος Γιουλάκης . Το συγκρότημα μάλιστα εμφανίστηκε το 1970 και στην ταινία «Η περιπτερού» με τη Γεωργία Βασιλειάδου. Όμως, διαλύθηκε, επειδή οι άντρες έπρεπε να πάνε στο στρατό!
Η Σόφη δεν το σκέφτηκε πολύ και με τον… αέρα που της έδινε η φωνή και η εμφάνισή της, άνοιξε με πάταγο τις πόρτες των λαϊκών κέντρων της εποχής εκείνης.
Στα κέντρα του Χαλκιαδάκη ήταν από τα πρώτα ονόματα και οι παλαιότεροι τη θυμούνται να «αλωνίζει» στις πίστες και να μοιράζει υπογλώσσια στους θαμώνες του ΛΑ ΣΙΤΕ της ΑΘΗΝΑΙΑΣ και του ΧΡΥΣΟΥ ΒΑΡΕΛΙΟΥ στις Τζιτζιφιές.
Ο πρώτος προσωπικός δίσκος της ήταν με τραγούδια του Κ. Κατσίγρα και κυκλοφόρησε το 1979. Ακολούθησαν άλλοι δέκα δίσκοι, αρχικά με την General και μετά με την Polyfhon του Πολίτη. Μέχρι και στη LYRA του Πατσιφά ηχογράφησε τραγούδια, ενδεικτικό της μεγάλης γκάμας της φωνής της.
Η πανέμορφη Σόφη μαγνήτισε με το βλέμμα και τη φωνή της και τους παραγωγούς βιντεοταινιών , που «σφάζονταν» για μια εμφάνισή της στις αμφιβόλου ποιότητας ταινίες τους. Κάποιοι τα κατάφεραν και η Κωνσταντάκη μάς χάρισε πλάνα της στις «Φυλακές ανηλίκων», στον «Θηλυκό Ράμπο», στον «Ταμτάκο » κ.α.
Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε όταν έχασε τον άντρα της σε τροχαίο, το 2007.
Ο πόνος αβάστακτος, ράγισε τη φωνή της και σιγά σιγά το όνομά της χάθηκε από τις μαρκίζες των λαϊκών κέντρων. Η απουσία της τροφοδότησε τις φήμες για κάποια σοβαρή ασθένεια, αλλά η Σόφη είναι καλά και αφιερώνει πλέον τις ώρες της στα δύο εγγόνια της, το Χρήστο και τη Μαρία, παιδιά του μονάκριβου γιου της, του Κωνσταντίνου.
O Γιώργος Τσάμπρας περνάει… απέναντι και μας μεταφέρει εικόνες και ήχους από την … άλλη όχθη του ελληνικού τραγουδιού. Μας ξαναθυμίζει τραγούδια που στο άκουσμά τους έπνιγαν τον πόνο τους οι χορευτές της μιας νύχτας. Εκείνοι που δεν πέρασαν ποτέ στην άλλη πλευρά του ποταμού της δυστυχίας!