Επαγγελματίας και… θεριστής Ολυμπιακός

Το κείμενο που μόλις άρχισε, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι η… συνέχεια του προ μερικών ωρών γραμμένου, με αφορμή τις χθεσινές δηλώσεις του Γιάννη Σφαιροπουλου για τους τραυματισμούς και το κατά πόσο πιστεύει σε όλους τους παίκτες του. Η νίκη απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα που ήταν η ένατη φετινή στην Ευρωλίγκα, είχε έρθει από χθες στις 17:30 το απόγευμα. Διότι ο κόουτς των «ερυθρόλευκων», έδειξε για ένα ακόμα παιχνίδι πως δεν μιλάει για να… μιλάει, αλλά το δείχνει και εμπράκτως. Στηρίζει και είναι υπερήφανος για κάθε κομμάτι του ρόστερ που έχει φτιάξει και αυτό απλά τον ανταμείβει.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Δίπλα στον για ένα ακόμα βράδυ «καυτό» Ματ Λοτζέσκι, οι πρωταγωνιστές ήταν δύο παιδιά για τα οποία έχει ακούσει άπειρη κρητική ο προπονητής των πρωταθλητών Ελλάδας. Ο από την αρχή της σεζόν, φανερά βελτιωμένος και δουλεμένος, Νίκολα Μιλουτίνοφ, έκανε ένα από τα καλύτερα του παιχνίδια στην Ευρωλίγκα και δίπλα του ο Δημήτρης Αγραβάνης, το καλύτερό του φετινό. Εκτός από δώρο στον εαυτό του για τα γενέθλιά του, έκανε και ένα μικρό από τα πολλά που οφείλει στο μέλλον και στον προπονητή του, που τον έχει στηρίξει όσο κανείς. Στο πρώτο παιχνίδι που χρειάστηκε να μπει έστω και λίγο στα... βαριά παπούτσια του Πρίντεζη το έκανε. Μακάρι να συνεχίσει έτσι. Άλλος ένας που στηρίχτηκε πολύ ακόμα και όταν στα πολύ κάτω του και ήταν απόψε θετικός, ήταν ο Κώστας Παπανικολάου. Μπήκε οριστικά στον… ίσιο δρόμο απόδοσης και κάνει τη διαφορά.

Ακόμα και ο χειρισμός του Ερικ Γκριν, απέδωσε άμεσα καρπούς και τα σημάδια φάνηκαν από την… Νταρουσάφακα. Πλέον ο Αμερικανός, προσφέρει εκτός από άμεσο σκοράρισμα, άμυνες, έχει το νου του στη δημιουργία, παλεύει για τα ριμπάουντ και γενικότερα είναι ένας πιο ολοκληρωμένος παίκτης. Και ένας ακόμα… στηριγμένος, ο Πατρικ Γιανγκ, έχει ξεπεράσει τα ψυχολογικά, πατάει καλά, τρέχει πιο γρήγορα, βάζει το κορμί του στη… φωτιά και δείχνει πάθος. Πόσα πολλά καταφέρνει να... θερίσει σε σύντομο χρονικό διάστημα μία ομάδα και όσα... έσπειρε ο προπονητής της με δουλειά και μέθοδο, δε λέγεται.

Ο Ολυμπιακός έφτασε… επαγγελματικά στο 9-4, είδε όλους όσοι παίζουν να προσφέρουν από κάτι, προέταξε την άμυνά του στο μεγαλύτερο διάστημα (κλειδί ο περιορισμός της δημιουργίας του Γιόβιτς από τον Παπανικολάου), μοίρασε περισσότερες ασίστ απ΄ότι ο αντίπαλος, ήταν συντριπτικά πιο εύστοχος από μέση και μακρινή απόσταση και δεν πλήρωσε τα πολλά χαμένα αμυντικά ριμπάουντ, αλλά και τα λάθη που έκανε στην κυκλοφορία της μπάλας. Παρά τις απουσίες, ο Αστέρας λόγω ελλείμματος ποσότητας για να απειλήσει στο ΣΕΦ θα έπρεπε να βάλει μακρινά σουτ και αντ’ αυτού έμεινε στα 2/17 τρίποντα.

Από τη στιγμή που νωρίς το πρωί παίκτες και τεχνικό τιμ θα πάρουν αεροπλάνο και λεωφορείο για το μακρινό Μπάμπεργκ, είναι ευχής έργον που ο ρυθμός του αγώνα έδωσε την ευκαιρία για ανάσες. Τις χρειάζονταν παίκτες όπως ο Μπιρτς, ο οποίος μέχρι πριν λίγες ημέρες, τραβούσε μόνος του… κουπί στο «5», αλλά και άλλοι πρωτοκλασάτοι που είδαν περισσότερο παιχνίδι από τον πάγκο σε σχέση με τα προηγούμενα. Ο Αντρέα Τρινκιέρι και ο Νίκος Ζήσης μετά τη συντριβή στη Μαδρίτη δεν έχουν αλλά περιθώρια για εντός έδρας στραβοπάτημα και το παιχνίδι της Πέμπτης προμηνύεται «καυτό».

Αν ο Ολυμπιακός ξορκίσει στην Βαμβέργη το περυσινό «φάντασμα» του Στρέλνιεκς, θα έχει κάνει το πρώτο μικρό… αλματάκι για την επίτευξη των στόχων του. Δε θα είναι εύκολο, αλλά όπως και της Ζαλγκίρις, έτσι και της Brose, κάτι της… χρωστάει.

Υ.Γ.: Ο Χάκετ από το κρεβάτι του πόνου στην μακρινή Πάντοβα της Ιταλίας, ξυπνάει εγχειρισμένος και ενημερώνει πως θα δει στην τηλεόραση τους συμπαίκτες του. Ένα ακόμα παράδειγμα του ότι ο Ολυμπιακός είναι επιτομή της ομάδας. Ο Ιταλός, δεν αξίζει το τελευταίο του παιχνίδι στον Πειραιά να είναι αυτό με την Ούνιξ…