Ένας από μηχανής Θεός και ένα… σημάδι

Η μεγάλη απόδραση του Ολυμπιακού από την έδρα της Βιλερμπάν στην Λιόν, τον κρατάει ζωντανό στην μάχη της πρόκρισης στα πλέι οφ. Διότι με τον τρόπο που εξελίχθηκε το παιχνίδι, δεν ήταν μόνο μπασκετική… κλοπή, αλλά και απόδραση μαζί. Διορθώνει την ανορθογραφία απέναντι στην ίδια ομάδα στο ΣΕΦ και του δίνει φτερά στα πόδια με τον τρόπο που ήρθε, για έναν ακόμα τελικό που ακολουθεί την Παρασκευή στο Κάουνας, απέναντι στην Ζαλγκίρις.

«Νίκη να ‘ναι κι όπως να ‘ναι» είναι στην παρούσα φάση η Ευρωλίγκα και αυτό που μετράει είναι πως στο τσάρτερ για Λιθουανία, τα πρόσωπα θα είναι ανακουφισμένα και χαμογελαστά. Ο Ολυμπιακός νίκησε την Βιλερμπάν επειδή οι Γάλλοι δεν άκουσαν τον προπονητή τους και δεν έκαναν φάουλ, όμως αυτά στο μπάσκετ γίνονται συχνά-πυκνά. Οι σκληροτράχηλοι Γάλλοι, σίγουρα έκαναν με αυτή τους την αβλεψία ένα δώρο στον Σλούκα για να βάλει το μεγάλο σουτ που έστειλε το ματς στην παράταση. Αλλά επιτρέψτε μου, προηγήθηκαν πολλά δώρα των «ερυθρόλευκων», για να φτάσει εκεί το παιχνίδι. Μέτρησα ούτε λίγο ούτε πολύ πέντε χαμένα λεί απ σε δύο επιθέσεις για να πάει η διαφορά στο +4.

Χάσαμε το… μέτρημα στις έξτρα κατοχές που πήρε η Βιλερμπάν από επιθετικά ριμπάουντ, έπειτα από εξαιρετικές άμυνες. Ε, ας κάνει και ένα δώρο η γηπεδούχος, που αξίζει τον σεβασμό όλων για τον τρόπο που παλεύει. Εκτός από αθλητικότητα, διαθέτει πλάνο και πολλές λύσεις. Νίκησε την Παρασκευή με τον Γιαμπουζέλ και σήμερα εμφάνισε νέους πρωταγωνιστές. Χάουαρντ, Χέιζ, Λάιτι και Κόουλ, έβαλαν πολλά προβλήματα και όσο άδικο θα ήταν να χαθεί αυτό το παιχνίδι για την εξαιρετική εμφάνιση του ΜακΚίσικ, άλλο τόσο είναι για την δική τους πολύ καλή προσπάθεια. Σε ένα παιχνίδι ανώτερο ποιοτικά από αυτό στο ΣΕΦ, ο Ολυμπιακός έπεσε από την Ακρόπολη, βρήκε και πορτοφόλι, γιατί παρά τις αβλεψίες και τα «κενά» που φαίνονται όλο και περισσότερο πλέον και λόγω των τραυματισμών, έδειξε αν μη τι άλλο πως το… λέει η καρδούλα του.

Την ώρα που ο Μάρτιν γυρίζει στις αρχές του δεύτερου δεκαλέπτου τον ήδη τραυματισμένο αστράγαλό του, ο φόβος ήταν διάχυτος. Φαντάζεστε τι θα γινόταν αν ήταν λίγο πιο σοβαρό; Ο Ολυμπιακός πολύ δύσκολα θα μπορούσε με τον μέτριο Έλις να διεκδικήσει κάτι καλό. Παράλληλα, όταν η άμυνα της Βιλερμπάν σταμάτησε την δημιουργία του Σλούκα, μέχρι ο εξαιρετικός στο τέλος 31χρονος γκαρντ να ξαναβρεί τον δρόμο, φάνηκε πόσο λείπει ένας καθαρόαιμος πλέι μέικερ για να βοηθήσει. Ασφαλώς λείπει και λύση στο «3» χωρίς τον Παπανικολάου, ο οποίος θα παλέψει για ακόμα 2-3 εβδομάδες με θεραπεία τον ύπουλο τραυματισμό του και βλέπουμε.

Στην Λιόν, ο Σακίλ ΜακΚίσικ έκανε όλες τις δουλειές, για να ολοκληρώσει την δουλειά ο από… μηχανής θεός, Κώστας Σλούκας. Αμφότεροι ήταν απολαυστικοί, μαζί με τον Μάρτιν ο οποίος έδωσε και κέρδισε μάχες λαβωμένος. Δίπλα τους ο Πρίντεζης, ο οποίος εκτός των άλλων πρόσθεσε ένα ακόμα γαλόνι στο ιστορικό του και βαρύ πέτο ξεπερνώντας τα 1000 ριμπάουντ στην διοργάνωση. Οι άμυνες του άστοχου Βεζένκοφ στην παράταση, του δίνουν πόντους διάκρισης, ενώ και ο Χάρισον ήταν ψυχραιμος και με καθοριστικές αποφάσεις στο τέλος και ο Τζένκινς ξανά καλός αμυντικά και αυτή τη φορά και με επιθετική παρουσία.

Αγωνιστικά, το παιχνίδι έχει αρκετά ερωτηματικά που πρέπει να βρουν απάντηση υπό τις υπάρχουσες συνθήκες στο ακόμα δυσκολότερο παιχνίδι που ακολουθεί. Η άμυνα κόντρα στην Βιλερμπάν ήταν κατά διαστήματα εξαιρετική και πρέπει αυτά να διευρυνθούν. Η νίκη, δεν πρέπει να κρύψει το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Είναι όμως ένα πρώτο σημάδι. Ένας σύμμαχος ότι μέσα στην ατυχία του, ο Ολυμπιακός στάθηκε λίγο τυχερός. Στο πιο κομβικό σημείο ίσως της σεζόν, έμοιαζε… πνιγμένος και κατάφερε να βγει στον αφρό και να αναπνεύσει.

Υ.Γ.: Η στιγμή που ο Κώστας Σλούκας επιστρέφει στον πάγκο νικητής με υψωμένες γροθιές και κραυγές, ο Βασίλης Σπανούλης σπεύδει τρέχοντας πάνω του και τον αγκαλιάζει δυνατά. Η πιο δυνατή εικόνα του αγώνα. Μία εικόνα όσο χίλιες λέξεις και μια γομολάστιχα για όλες τις ανοησίες που γράφτηκαν και γράφονται.