Ένα lay up και ένα διάστρεμμα μακριά απ’ την υπέρβαση ο Ολυμπιακός

Ο Ολυμπιακός πήγε στο ΟΑΚΑ για να μείνει ζωντανός στην διεκδίκηση του απόλυτου πλεονεκτήματος έδρας στα πλέι οφ, όμως δεν τα κατάφερε, στο λιγότερο κρίσιμο από τα παιχνίδια που θα δώσουν προσεχώς οι δυο τους ως το τέλος της σεζόν. Σε ένα ντέρμπι που για πρώτη φορά μετά από δυόμισι χρόνια ο Παναθηναϊκός ήταν το απόλυτο φαβορί στα προγνωστικά, και δίκαια με βάση την καλύτερη και πιο σταθερή εικόνα του το τελευταίο διάστημα, εκτός του ότι αγωνιστικά δεν ήταν στο επίπεδο που απαιτούσε η περίσταση, είχε την ατυχία να… διπλώσει το κακό στην θέση «5». Όπου είναι κατά γενική ομολογία και η υπεροχή του απέναντι στους «πράσινους» φέτος, με αποτέλεσμα να… διπλώσουν και οι ήττες του στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος.

Διότι πέρα από το αποτέλεσμα και την εξέλιξη του αγώνα που θα αναλύσουμε παρακάτω, το πλήγμα με την μηνιαία απουσία του Νίκολα Μιλουτίνοφ είναι πιο σημαντικό και κομβικό για την συνέχεια στην Ευρωλίγκα και στο κύπελλο που… κοντοζυγώνει, ακόμα-ακόμα και από ενδεχόμενο «διπλό» στην έδρα των «πράσινων» το βράδυ της Δευτέρας. Αποτέλεσμα που δεν δίνει τίτλο, απλά η απώλειά του «σφραγίζει», εκτός απροόπτου το πλεονέκτημα της ομάδας του Εργκίν Αταμάν στους τελικούς. Με παιχνίδια «φωτιά» για το τελικό πλασάρισμα στην Ευρώπη, είναι σχεδόν αδύνατο να αντεπεξέλθουν οι «ερυθρόλευκοι» χωρίς και τους δύο «πύργους» τους και θα πρέπει να σκεφτούν σοβαρά το τι θα κάνουν, άσχετο αν η παραλίγο επική ανατροπή-μπασκετική κλοπή της δεκαετίας έγινε με τους Παπανικολάου και Πίτερς στο «5» για εξίμισι λεπτά κόντρα στον Παναθηναϊκό. Η συνθήκη αυτή, που επέφερε τρομερά αποτελεσματική άμυνα (σ.σ. κυρίως από τον αρνητικό σε όλο το υπόλοιπο παιχνίδι αρχηγό) και πιο εύκολες λύσεις στην επίθεση, μπέρδεψε τους γηπεδούχους, που ίσως να πίστεψαν πως όλα είχαν τελειώσει.

Η ιστορία του αγώνα βέβαια, δεν είναι μόνο το τελευταίο εξάλεπτο. Ο Ολυμπιακός μπήκε μουδιασμένα στο ΟΑΚΑ και το ξεκίνημα με το 20-6, επιβεβαίωνε ουσιαστικά την πρόσφατη κατάσταση των δυο ομάδων. Ο Γουόκαπ σκόραρε και έπαιζε καλή άμυνα στον Ναν, όμως οι Γκριγκόνις και Γκραντ βρήκαν πεδίο βολής ελεύθερο και σε συνδυασμό με την διαφορά ενέργειας και λαθών, έφερε τους νταμπλούχους Ελλάδας να… κυνηγούν από νωρίς. Με 5 σφάλματα στα πρώτα 8 λεπτά έναντι μόλις ενός του αντιπάλου, το -5 στο τέλος του δεκαλέπτου ήταν τιμητικό. Σε αυτό συνετέλεσαν τα επιθετικά ριμπάουντ, αλλά κυρίως η είσοδος των Γουίλιαμς-Γκος και Πετρούσεφ (σ.σ. εξαιρετική προσθήκη), οι οποίοι ήταν εξαιρετικοί. Το καλό διάστημα όμως δεν κράτησε για πολύ, καθώς το φετινό φαινόμενο των άστοχων λέι απ συνεχίστηκε και χθες βράδυ, ενώ ο Ναν είχε βρει πλέον ρυθμό και με καταστάσεις ένας εναντίον ενός, έβαλε τον Παναθηναϊκό ξανά στο +14. Οι μπάλες που δεν πήρε ποτέ ο Μιλουτίνοφ όσο έπαιξε, πήγαν σωστά στον Πετρούσεφ και χάρη στην διαφορά δημιουργίας (12-5 οι ασίστ στο ημίχρονο) ο Ολυμπιακός έφερε σχεδόν στα ίσα το ματς στο 20΄.

Υστερούσε μόνο στα λάθη (σ.σ. τρία περισσότερα) που έμελλε να αυξηθούν σημαντικά στο δεύτερο μέρος και κυρίως στο πρώτο τρίλεπτο του, όπου ο Παναθηναϊκός ξαναπαίρνει διψήφια διαφορά, λίγο πριν βγει νοκ άουτ με… απίθανο τρόπο ο Μιλουτίνοφ. Παρόλα αυτά, μπασκετικά η εικόνα του αγώνα ήταν ίδια, με τον Παναθηναϊκό να βρίσκει αυτή τη φορά σκορ με ατομικές ενέργειες από Γκριγκόνις και Γκραντ και να παίρνει πολλά από τον Μήτογλου. Όταν αποβλήθηκε και ο Πετρούσεφ με 5ο φάουλ, ο Μπαρτζώκας με σύνθετες άμυνες και τους κοντύτερους παίκτες του να παίζουν εξαιρετικά την άρνηση πάσας στον Λεσόρ, βγήκε η αντίδραση. Μετά από ένα κάκιστο τρίτο δεκάλεπτο, όπου ο Ολυμπιακός σκοραρισμένος από την απουσία και του Μιλουτίνοφ, είχε 12 πόντους με 7 (!) λάθη (σ.σ. αδιανόητο να κατεβάζει την μπάλα ο Παπανικολάου), μόνο ομάδα με το δικό του μέταλλο και αρχές θα έμπαινε ξανά στην διεκδίκηση της νίκης. Το +11 (80-69) που είχε έρθει σχετικά εύκολα για τους γηπεδούχους στο 36΄, έγινε +1, καθώς ο Γουίλιαμς-Γκος βρήκε βοήθειες στην επίθεση από Πίτερς, Γουόκαπ και Λαρεντζάκη.

Ο πολύ καλός Αμερικανός γκαρντ όμως, στην φάση που έκρινε ουσιαστικά τον αγώνα, αστόχησε σε μάλλον εύκολο lay up ισοφάρισης και με την κακή ψυχολογία που είχε από αυτή την εξέλιξη έκανε 1/2 βολές από το φάουλ του Γκριγκόνις και η ευκαιρία για την απόλυτη ανατροπή, που ίσως να άλλαζε άρδην την ψυχολογία της σεζόν, χάθηκε. Αν αναλογιστεί κανείς όμως πως ο Ολυμπιακός στάθηκε όρθιος στο ΟΑΚΑ χωρίς τους δύο σέντερ του, με τους Κέιναν (σ.σ. ίσως να χρειαζόταν λίγο στο τέλος για 1-2 σουτ, αλλά δύσκολα αλλάζεις την πεντάδα που το γυρίζει)-Μπραζντέικις εκτός κλίματος, με 17 λάθη (6 εκ των οποίων από τον Γουόκαπ!) και 8/22 τρίποντα, δείχνει χαρακτήρα συμπαγούς ομάδας με μέταλλο, αρχές, δομή και μαχητική νοοτροπία. Ασφαλώς και δεν φτάνουν μόνο αυτά και απαιτούνται βελτιώσεις, που πρέπει να έχουν γίνει στους τελικούς, όπου και θα κριθούν όλα.

Έπειτα από ένα ματς που το χαρακτηρίζεις και ως μπάσκετ ατομικού ταλέντου απέναντι στο ομαδικό (σ.σ. 20 έναντι 11 οι ασίστ υπέρ του Ολυμπιακού), τα έξι επιπλέον «ερυθρόλευκα» λάθη, που επέφεραν δέκα περισσότερους πόντους στον Παναθηναϊκό (24-14), ήταν ένα ακόμα καθοριστικό σημείο. Σε όλα τα υπόλοιπα, οι «ερυθρόλευκοι» δεν ήταν χειρότεροι. Τέλειωσαν το ματς με 50% εντός πεδιάς έναντι 45 και είχαν μόλις έναν λιγότερο πόντο από επιθετικά ριμπάουντ, στοιχείο που ίσως να ήταν εντελώς διαφορετικό με τον Μιλουτίνοφ παρόντα. Η ιστορία κατέγραψε ένα ακόμα όμορφο σε εξέλιξη παιχνίδι, το πλεονέκτημα έδρας, λογικά χάθηκε, για τους παίκτες του Μπαρτζώκα, αλλά φάνηκε ξεκάθαρα πως, ακόμα έχουν να πουν… πολλά οι δυο τους.

Υ.Γ. Στα δικά μου μάτια, οι τρεις διαιτητές προσπάθησαν και στον μεγαλύτερο βαθμό τα κατάφεραν να παίξουν 50-50. Ακόμα και λάθη να έκαναν, δεν δείχνουν πρόθεση. Αυτή που στο παρελθόν έβγαζε επαναλαμβανόμενα… μάτι, και τα τίναξε όλα στον αέρα.

Υ.Γ.2: Κατανοητή η απόφαση του κόουτς Μπαρτζώκα να μην «χαραμίσει» μια αλλαγή στους ξένους (σ.σ. και ίσως προφητική αφού έχασε και τον Μιλουτίνοφ), όμως βάσει λογικής ο Σακίλ ΜακΚίσικ μπορούσε να προσφέρει περισσότερα. Τα ξέρει καλά αυτά τα παιχνίδια και η ενέργειά του έλλειψε σε μεγάλο βαθμό.

Υ.Γ.3: Έπαιξε και ο Παναθηναϊκός χωρίς Βιλντόσα, Μπαλτσερόφσκι και μέσα στο παιχνίδι έχασε και τον Σλούκα. Μακάρι και οι δύο ομάδες στην τελική ευθεία να παίξουν με όσο το δυνατόν λιγότερα προβλήματα, γιατί υπάρχουν προοπτικές για πολύ μεγάλα παιχνίδια μεταξύ τους και πλέον στην Ευρωλίγκα όλα τα παιχνίδια έχουν καθοριστική αξία.

Υ.Γ.4: Όπως και στο ΣΕΦ έτσι και στο ΟΑΚΑ η ατμόσφαιρα ήταν αξιοπρεπέστατη για τέτοιο παιχνίδι. Το θερμό χειροκρότημα στον τραυματία Μιλουτίνοφ δείχνει ότι κάτι έχει αλλάξει προς το καλύτερο και μπράβο στον κόσμο του Παναθηναϊκού. Μακάρι να συνεχιστεί παντού, και να το θεωρούμε κάποια στιγμή και στην Ελλάδα αυτονόητο. Το επίπεδο του μπάσκετ στην χώρα τέτοια γήπεδα αξίζει.

Follow @ ZervasNikolaos